اشباح برمی‌خیزند؛

تحلیلی بر جیغ بنفش یکی از اشباح فتنه

بصیر، در حالیکه مردم انقلابی ایران در ۹ دی ماه ۱۳۸۸، پس از ماه ها صبر و عبور از اقدامات ساختارشکنانه فتنه گران، تاب از دست دادند و تظاهرات بی نظیری را در تاریخ  جمهوری اسلامی علیه فتنه ۸۸ به راه انداختند، سران فتنه درس عبرت نگرفته و کماکان با مظلوم نمایی، نظام را در مظان اتهام قرار می دهند.

– پس از سال ها از فتنه ۸۸، برخی همچنان در پی زنده نگاه داشتن ارواح و اشباح آن هستند و هر ازگاهی در عرصه سیاسی، سعی می کنند با حربه هایی آنها را در تیتر اخبار نگاه دارند. موضوع حصر و رفع حصر که مرتبط با سران فتنه ۸۸ است، حتی در زمان انتخابات نیز به وعده برخی از کاندیداها تبدیل می شود و قصد دارند از این نمد پوسیده، کلاهی برای کلاهبرداری از احساسات مردم بدوزند. همان مردمی که در ۹ دی و سالگردهای آن، پاسخ کوبنده ای به فتنه گران دادند.

– دور از انتظار نبود که اصلاح طلبان که جزء حامیان دولت یازدهم هستند، در این کارزار پرچم مظلوم نمایی از سران فتنه را در دست گیرند و آن را به عنوان مطالبه عمومی جانمایی کنند. در حالیکه عده ای از همین جریان، به صورت تاکتیکی به هم قطاران خود توصیه می کنند تا برای مدتی که هم شده این موضوع را مسکوت بگذارند و بدین وسیله حساسیت های نظام نسبت به اصلاح طلبان کاهش یابد. ولی با وجود تشویق به تظاهر و نفاق، برهم زدن آرامش و ثبات سیاسی کشور، همواره از سوی طیف اصلاح طلب دنبال شده تا از این طریق اهداف سیاسی خود را با آشوب و بلوا پیگیری کنند.

– مهدی کروبی، یکی از نامزدهای انتخابات سال ۸۸، در کنار میرحسین موسوی، به اعتراض به نتایج انتخابات پرشور ریاست جمهوری پرداخت و در حالیکه از نتایج آن شوکه و ناراضی بودند، اتهام تقلب را به نظام و نهادهای برگزارکننده و نظامی زدند و با تهییج، عده ای را به خیابان ها فراخواندند و برای چند ماه خیابان ها را عرصه زورآزمایی و ساختارشکنی کردند. امنیتی که به قیمت خون هزاران شهید و جانباز به دست آمده بود، بازیچه مطامع سیاسی کروبی و موسوی قرار گرفت و حتی نصایج بزرگان قوم برای بازگشت به مسیر قانون کارساز نشد و هربار با بیانیه و فراخوان، رویارویی با نظام را در خیابان پیگیری می کردند. صبر، انتظار و مماشات با این ساختارشکنان ادامه یافت ولی آنها هر بار جری تر می شدند و در عاشورای ۸۸، به مقدسات نیز رحم نکردند و به شادی و پایکوبی در خیابان های تهران پرداختند.

– با شروع بیداری اسلامی در منطقه، فرصت بی نظیری در اختیار ایران قرار گرفت تا تبلور گفتمان انقلاب اسلامی را نظاره گر باشد ولی باز هم سران فتنه در کج فهمی و کج تابی با آرمان های نظام و انقلاب، ۲۵ بهمن یعنی درست ۳ روز پس از ۲۲ بهمن، سالروز انقلاب اسلامی، فراخوان دادند تا با مردم مصر و تونس اعلام همبستگی کنند! کاملا مشخص بود که سران فتنه قصد ندارند به مسیر قانونی بازگردند و از هر فرصتی برای ایجاد هرج و مرج و بی ثباتی سواستفاده می کنند. پیگیری این رویه سبب شد تا محدودیت هایی بر آنها اعمال شود و از اقدامات ساختارشکنانه آنها بر اساس مصالح کشور، جلوگیری به عمل آید.

– رافت و بزرگی نظام جمهوری اسلامی ایجاب کرد تا با سران فتنه که روزگاری از مسئولان نظام بودند، اینگونه رفتار شود و محدودیت بر آنها اعمال شود. در طول سال های اخیر، اسناد و مدارک و گرارش های بسیاری از توطئه دشمنان قسم خورده ایران برای سواستفاده از فضای ناآرام بعد از انتخابات ۸۸، منتشر شده که نشان از نقشه ای شوم جهت براندازی نظام داشت. ثبات و امنیت فعلی کشور، مدیون تدابیر خاصی است که در آن دوران اندیشیده شد تا کشور به سلامت از آن التهاب و برنامه های دشمن عبور کند.

– حال پس از سال ها از آن قضایا، مهدی کروبی، یکی از سران فتنه بار دیگر موقعیت را مناسب دیده و در نامه ای به حسن روحانی، رئیس جمهور کشور، عباراتی به کار برده که نشان از خواب غفلت سران فتنه است؛ خوابی که کروبی هیچ تلاشی برای برخاستن از آن نکرده است. وی با به کار بردن ادبیاتی که خاص اعلامیه های منافقین پس از انقلاب است، نظام جمهوری اسلامی را به رگبار اتهامات واهی بسته و همچنان بر توهمات سال های ۸۴ و ۸۸ تاکید کرده است. کروبی خواهان برگزاری دادگاه علنی شده تا بدین وسیله بتواند با مظلوم نمایی، پیگیر حقوق خود شود! در حالیکه حقوق میلیون ها ایرانی را در سال فتنه نادیده گرفت و کشور را در مسیر ناامنی و بی ثباتی قرار داد.

– اینکه چرا وی نامه ای خطاب به رئیس جمهور نوشته و چرا این زمان را انتخاب کرده، خود جای سوال های بسیاری دارد. چگونه است که کروبی بهمراه دیگر سران فتنه گر شرایط و زمان را مهیا دیده اند تا پس از تضییع حقوق ملت، موضوع طلبکارانه ای به خود بگیرند و موضوع حصر و رفع آن را از تریبون هایی شنیده شود که باید پیگیر حقوق ملت باشند به جای طلبکاری های سران فتنه.

– نگارش نامه توسط مهدی کروبی به رئیس جمهور، با استقبال گسترده رسانه ها ضدانقلابی چون بی بی سی، رادیو فردا، صدای آمریکا و سایت کلمه وابسته به فتنه گران مواجه شده و آن را نامه تاریخی نامیده اند. به راستی اینهمه غوغا و شانتاژ درباره یک نامه به چه علتی است؟ چرا رسانه های ضدانقلاب، تبلیغات گسترده ای را پیرامون آن آغاز کرده اند و به بزرگنمایی آن می پردازند؟ آیا این اقدام برنامه ای از پیش تعیین شده است تا در فضای با ثبات کشور بار دیگر یکی از ارواح فتنه از گور بیرون کشیده شوند و به کمک آن فضای بدبینی و آشوب را در کشور گستراند.

– فتنه گران و مدافعان آنها، هیچگاه نتوانستند دلیل و مدرک مستندی برای اثبات ادعاهای خود در طول این سال ها عرضه کنند، حال پس از چندین سال پس از فتنه چه صحبتی می توانند داشته باشند. رسانه ها و شبکه های بسیاری در اختیار آنها بوده ولی تاکنون هیچ سندی مبنی بر تقلب گسترده در انتخابات ۸۸ و ۸۴ توسط آنها منتشر نشده است. این در حالیست که مهدی کروبی در نامه خود سخنی از تقلب در سال ۸۸ نزده و تنها به تخلف اکتفا کرده ولی تهمت تقلب را برای سال ۸۴ تکرار کرده است. کاملا مشخص است که تهمت تقلب در سال ۸۸، چنان جسورانه از یکسو و از سویی متوهمانه بوده که هیچ دفاعی نمی توان از آن کرد. غیر از این است که انتخابات ۸۴ را وزارت کشور دولت اصلاحات برگزار کرد، همان وزارت خانه ای که انتخابات مجلس ۷۸ و ریاست جمهوری ۸۰ را برگزار کرده بود و از قضا اصلاح طلبان پیروز بودند. آیا نظام نمی توانست در آن سال ها که اصلاح طلبان نقاب از صورت برداشته بودند و چهره واقعی خود را نشان داده بودند، دست به صندوق ها ببرد و مانع پیروزی آنها شود؟! سران فتنه می توانند به جای نامه نگاری، در کنج عزلت خود به دنبال پاسخ به سوالات اساسی اینچنینی باشند.

– جوسازی صورت گرفته از سوی کروبی به عنوان یکی از سران فتنه، استغاثه و مظلوم نمایی بی حاصلی است که تنها فرصت های لازم را برای پشیمانی و برخاستن از خواب غفلت می سوزاند، چرا که هیچ فرصتی دیگر در اختیار وی قرار نخواهد گرفت تا با سواستفاده از آن فضا به جنجال سازی و هجمه علیه امنیت و ثبات بی بدیل کشور در زمان کنونی بپردازد. وی بهمراه دیگر سران فتنه و ساکتین آن، فرصت ها و سرمایه های بسیاری را در سال های فتنه و آشوب به باد دادند و نانجیبانه، مطامع سیاسی خود را به خیانت به کشور گره زدند.

فرهنگ نیوز

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا