آقا و خانم بازیگرراه سینما از پارتی های شبانه نمی گذرد/ پشت پرده هایی از حضور بازیگران در پارتی های شبانه

بصیر، در گذشته‌ای نه چندان دور چیزی به نام پارتی با شکل و شمایل کنونی آن در مملکت ما وجود نداشت. عامه مردم مهمانی‌های ساده خانوادگی یا نهایتا دوستانه برگزار می‌کردند و از تجملات و فسادهای آن‌چنانی به دور بودند. حتی مهمانی‌های درباریان و کاخ‌نشینان هم این‌ چنین و تا این اندازه آلوده به فساد نبود.

تا اینکه این واژه غریب همراه با تمام مخلفات غربی‌اش توسط دربار پهلوی و به عنوان یکی از نمادهای ترقی و روشنفکری(!) برای اولین بار وارد کشور ایران شد که البته بیشترین زحمت ترویج و گسترش آن بر دوش اشرف پهلوی سنگینی می‌کرد. طولی نکشید که این پارتی‌های مختلط و مبتذل علاوه بر دربار به خانواده‌های کاخ‌نشینان نیز سرایت کرده و به یکی از سرگرمی‌های روزمره آنها تبدیل گردید.
این امر مورد اعتراض شدید مردم انقلابی و پایبند به ارزش‌ها قرار گرفت. در سالهای اولیه بعد از انقلاب به دلایل مختلف، دیگر خبری از برگزاری چنین مراسماتی نبود. از مهمترین دلایل آن می‌توان به برکات انقلاب اسلامی، وقوع ۸ سال جنگ تحمیلی، پایبند بودن بیشتر خانواده‌ها به ارزش‌های دینی و فرهنگی و بالاخره فرار، ترس یا مخفی شدن گردانندگان اصلی این مراسم وارداتی غربی اشاره کرد.
صدای دوباره این مرغ شوم
اما چند سالی است در پوشش عناوینی چون آزادی و تفریح و به بهانه‌های مختلفی مانند جشن ازدواج، تولد، دانش‌آموختگی و میهمانی‌های رنگارنگ، دوباره صدای این مرغ شوم از گوشه و کنار شنیده می‌شود و روزبه‌روز این صدا نزدیک‌تر و بلندتر از قبل به گوش می‌رسد، به گوش همه مردم و مهم‌تر از آن مسئولین. مسئولینی که اگر همان چند سال پیش با قاطعیت با عاملان برگزاری این پارتی‌های شبانه، اعم از برگزارکنندگان و شرکت‌کنندگان برخورد کرده بودند، اکنون شاهد رشد روزافزون آن حتی در شهرهای کوچک نبودیم.
از دلایل دیگر این رشد فزاینده و چشمگیر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– فاصله گرفتن برخی از طیف‌ها و اقشار جامعه از ارزش‌های معنوی و دینی
– الگوپذیری برخی خانواده‌ها از فرهنگ غربی
– تغییر ذائقه فرهنگی افراد و روی آوردن آنان به لذات زودگذر
– هجمه فرهنگی غرب از طریق رسانه‌های مختلف
– رشد و تسری شبکه‌های اجتماعی و تبلیغات گسترده و خلاف واقع در این زمینه
– تظاهر به روشنفکری و همرنگ شدن با جماعت
حفظ آبروی فرهنگ یا چهره‌ها؟
در این میان هر از چند گاهی خبری می‌شنویم مبنی بر لو رفتن یک پارتی شبانه با حضور مختلط دختران و پسران در حالت‌های نامتعارف و غیرقابل توصیف، اقدام سریع نیروی انتظامی و دستگیری سریع افراد.
فقط چند روزی سر و صدایی راه می‌افتد و گاهی مسئولین اظهار نظری می‌کنند و بعد هم بدون هیچ اقدام اساسی و جدی قضیه تمام می‌شود. انگار نه انگار که اتفاقی افتاده و ارزش یا قانونی زیر پا گذاشته شده است. چرا که پرونده آنها بیشتر مواقع در مرحله صدور و اجرای حکم با راهروهای طولانی و تاریک اداری و قضایی و البته پارتی‌بازی مواجه می‌شود.
در میان شرکت‌کنندگان این مراسم کم نیستند افراد و چهره‌های سرشناس و محبوب مردم از خوانندگان و بازیگران سینما و تلویزیون گرفته تا فوتبالیست‌های تیم‌های مطرح کشور که همیشه سعی شده یا اصلا حرفی از حضور آنها به میان نیاید یا فقط به ذکر اسمی مستعار از آنها اکتفا ‌شود.
آیا واقعا مخفی کردن هویت واقعی این چهره‌های مبتذل فرهنگی، هنری و ورزشی که به اشتباه برای برخی افراد الگو و اسوه به حساب می‌آیند، ضرورتی دارد!؟ آیا این حفظ آبرو منجر به ادامه فعالیت فرهنگی، هنری و ورزشی فرد حتی بیشتر از گذشته و محبوبیت بیش از پیش وی نخواهد گردید!؟ و آیا در نهایت این مساله به نفع آنها و به ضرر فرهنگ این مرز و بوم رقم نخواهد خورد!؟
حریم خصوصی!!!
برخی از منتقدین، این اقدامات نیروی انتظامی را تجاوز به حریم خصوصی افراد عنوان می‌کنند ولی آیا برگزاری این مراسمات مختلط همراه با انواع زمینه‌های فساد و همچنین ترغیب جوانان به شرکت در این مراسم، تجاوز به حریم خصوصی افراد نیست!؟ آیا نگرانی همیشگی خانواده‌ها از کشیده شدن جوانانشان به این مکان‌ها، تجاوز به حریم خصوصی افراد نیست!؟
آیا آزار همسایه‌ها با به راه انداختن سر و صداهای آنچنانی، تجاوز به حریم خصوصی افراد نیست!؟
و آیا اصلا چنین مراسمی برای حاضران در آن حریم خصوصی به حساب می‌آید!؟
پشت پرده
با توجه به وجود برخی شواهد و قرائن از جمله دعوت از یک عده افراد خاص و تکراری در پارتی‌های مختلف و در شهرهای مختلف، برخی از مسئولین احتمال می‌دهند این مراسمات از سوی منبع دیگری هدایت می‌شود که جا دارد توسط دستگاه‌های اطلاعاتی و انتظامی مورد بررسی و پیگیری بیشتر و فوری‌تری قرار گیرد.
اما واضح است که هدف دست‌های پشت پرده از افزایش برگزاری پارتی‌های شبانه با دعوت از چهره‌های محبوب چیزی جز بیرنگ کردن ارزش‌های دینی و فرهنگی، قبح‌زدایی اختلاط مبتذل زن و مرد، ساده‌انگاری اعمال منافی عفت و کشاندن جوانان به منجلاب فساد نیست.
آسیب‌ها
از مهم‌ترین آسیب‌های شرکت در چنین مراسم و جشن‌های نامیمونی، از هم پاشیدن بنیان خانواده، تک‌روی، سرکشی، انحرافات اخلاقی و آلوده شدن به سوء مصرف مواد مخدر، مشروبات الکلی و… است که گویا تبلیغات عاملان آن در این راستا بسیار کارساز بوده و توانسته تعداد قابل توجهی از مردم به خصوص جوانان را با خود همراه نماید و متاسفانه اقدامات پیشگیرانه و تقابلی مسئولین بسیار اندک.
هنوز هم دیر نیست…
هر چند تا کنون اقدامات زیادی برای مقابله و پیشگیری از این بلای مدرن(!) غربی صورت نگرفته ولی هنوز هم دیر نیست و می‌توان با برنامه‌ریزی دقیق، اصولی و هدفمند اقدامات موثری در این زمینه انجام داد:
– آموزش صحیح و اصولی از سوی خانواده و آموزش و پرورش
– فراهم کردن زمینه انجام تفریحات سالم در محیط‌های خانوادگی و دوستانه و غنی سازی اوقات فراغت جوانان و نوجوانان
– تبیین راهکارهای شادی حقیقی و دوری از شادی‌های کاذب و زودگذر
– کنترل صحیح رفتارهای فرزندان به خصوص در دوران جوانی و نوجوانی و ارتباط صحیح و صمیمانه با آنها
– هشدار جدی به جوانان در مورد سابقه کیفری و مشکلات ناشی از آن در رابطه با آینده تحصیلی و شغلی
– تشدید نظارت از سوی نهادها و دستگاه‌های متولی صنفی و انتظامی بر رستوران‌ها، هتل‌ها، تالارها و باغ تالارها به ویژه در حاشیه شهرها
– برخورد قاطع کیفری و قضایی با عاملان اعم از صاحبان مکان‌های برگزاری، برگزار کنندگان و شرکت‌کنندگان
– رسانه‌ای کردن اخبار دستگیری این افراد و اطلاع‌رسانی در زمینه عزم جدی نیروی انتظامی و قوه قضاییه در برخورد با این هنجارشکنی‌ها
فرهنگ نیوز

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا