راه گریز قانونی برای انتشار کلیپ‌های زیرزمینی/ کلیپ های زیرزمینی را بی دردسر و قانونی دریافت کنید!
بصیر، این روزها در فضای مجازی موجی از کلیپ ها و موزیک ویدئوهای غیرمجاز به راه افتاده که در همان نگاه اول مشخص است این آثار فاقد هرگونه مجوز و نظارتی بر ساخت بوده اند؛ گاهی این کلیپ ها آن قدر حرفه ای ساخته می شوند که تکنیک های ساخت شان مخاطب را به خود جلب می کند. اما محتوای آنها کاملا مغایر با ارزشها و اصول فرهنگی ایرانی اسلامی است.
درعین حال سازندگان این برنامه ها در فضای مجازی نه تنها از شناسایی شدن توسط دستگاه های نظارتی ابایی ندارند، بلکه مشخصات کامل خود و عوامل ساخت را در این نوع آثار کامل منتشر می کنند تا شبهه نظارت دستگاهها و ارگانهای ناظر قوت بیشتری بگیرد؛ آثاری که مباحث اخلاقی اسلامی را زیرپا می گذارند و به بسیاری از نهادها و سازمانها به حالت نیشخند می نگرند. جالب اینجاست که برخی از این آثار در معابر شهری و در معرض دید انظار عمومی ساخته شده و حتی گاه در مراکز شناخته شده پایتخت؛ این درحالی است که برخی اوقات می بینیم نیروهای نظارتی با یک دانشجوی عکاسی یا عکاس هنری که خارج از خط قرمزها در حال کار حرفه ای خود است برخورد می کنند، اما اینها آزادانه با تیم خود فیلمبرداری و تولید دارند!
سوال اینجاست چگونه چنین آثاری که مطمئنا به یک یا دو نفر تولید کننده محدود نیستند و بدون جلب نظر نیز ساخته نمی شود این گونه میدان عمل پیدا می کنند که فضای مجازی را به راحتی با آثارشان به اشغال در آورده اند؟!
موضوع کلیپ های زیرزمینی و ساخت موزیک ویدئویی با موضوع رپرهای زیرزمینی تقریبا به هم گره خورده اند. در دهه هشتاد مقوله رپ و محتوای آن همچنین مجوز فعالیت رپرها از مقولاتی بود که در رسانه های مختلف درباره آن بحث می شد و نقل محافل رسانه ای بود. شاید بحث کلیپ های زیرزمینی از آن زمانی بازارش برای آقازاده ها و میلیاردرهای یک شبه داغ و پر رونق شد که رییس جمهور رسماً در قضیه کلیپ مبتذل «هپی ها» ورود پیدا کرد؛ کلیپی که در آن زمان چند دختر و پسر بدون رعایت شئون اسلامی کلیپ خارجی را به اشکال مختلف همخوانی و همسرایی می کردند؛ ( اعضای این گروه که شامل سه دختر و چهار پسر بودند به اتهام فعالیت غیرمجاز در امور سمعی بصری از طریق مشارکت در ساخت کلیپ مبتذل و انتشار آن در شبکه مجازی یوتیوب و برقراری رابطه نامشروع از طریق رقصیدن به صورت مختلط و با پوشش نامناسب از سوی دادگاه بازدداشت و به تحمل ۹۹ ضربه شلاق تعزیزی و از باب مشارکت در ساخت و توزیع کلیپ به پرداخت شش میلیون ریال جزای نقدی محکوم شده‌اند.)
اما وقتی تیم رسانه ای دولت نهم برای جلب نظر غربی ها و حفظ آّرای بیشتر برخی مخاطبانشان در مقابل بازداشت سازندگان این کلیپ به شکل نامعقولی ایستادند و رییس جمهور را که نماینده ملت است و به گفته خود تیم باید شانیت خاص و بالاتر از مردم عادی را داشته باشد، آن وقت برای کلیپ مبتذل شان رییس جمهور را پایین آوردند تا مقابل نیروی انتظامی بایستند. آن هم رییس جمهوری که در دولت یازدهم سعی می شود با احیای اشرافی گری و تشریفات حتی برای استاندارانش وی را به جایگاهی بالاتر از جایگاه مردمی ارتقا دهند.
شاید پر بیراه نباشد که بگوییم از آن پس بود که موج کلیپ سازی آقازاده ها و پولدارهای یک شبه، آغاز شد بدون اینکه نظارت و یا کنترلی بر ساخت ومحتوای این کلیپ ها و یا موزیک ویدئوها باشد. چنانچه بسته‌شدن وب‌گاه یوتیوب در سال ۸۸، باعث گردید تا ایده طراحی سرویس‌های اشتراک گذاری ویدئو در داخل کشور قوت بگیرد. اتفاقی که اولین بار و به طور آزمایشی در تاریخ ۲۴ بهمن ۸۹ توسط شرکت «صبا ایده» و با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد، در قالب راه‌اندازی وب‌گاه «آپارات» به وقوع پیوست.
دو ماه بعد از آن، «آپارات» کار خود را به طور رسمی آغاز کرد تا به عنوان اولین سرویس اشتراک گذاری ویدئو ایرانی شناخته شود و در کمتر از ۴ سال توانست تبدیل به ششمین سایت پربازدید مخاطبان ایرانی شود. پیشرفت سریع این سرویس فارسی باعث شد تا اعتماد مخاطبان نسبت به آن افزایش یابد و حتی مخاطبان خارج از ایران در برخی کشورهای همسایه همچون افغانستان نیز به جمع استفاده کنندگان این سرویس بپیوندد. موضوعی که باعث گسترش تاثیر اجتماعی این سرویس در داخل کشور و حتی منطقه می‌شد.
اما در سایه نبود نظارت و کنترل مناسب، آپارات بی محابا در همه چیز ورود پیدا کرد و به نشر آن پرداخت؛ هرچند از ابتدای راه‌اندازی آن با وضع قوانینی چون «مغایرت نداشتن با شئونات اخلاقی و عرف جامعه»، «اهانت آمیز نبودن به مقامات سیاسی» و «نداشتن موزیک متن غیرمجاز» سعی در کنترل محتوای منتشر شده در این سایت را داشتند؛ اما به مرور زمان و با افزایش تعداد کاربران استفاده کننده از این سرویس، عملا امکان کنترل آن از اختیار مدیران آن خارج شد به صورتی که نبود خط قرمز در زمینه انتشار کلیپ‌های ویدئویی در سایت «آپارات» باعث شد تا اندک اندک پای برنامه‌های شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان خارج از کشور هم به این سایت باز شود.
همچنین کلیپ ها و موزیک ویدئوهایی که از نظر شرعی و عرفی دارای مشکل بودند البته این روند با روی کار آمدن دولت جدید به شکلی بسیار فراگیرتری ظهور و بروز پیدا کرد. هرچند با همه این احوال باید آپارات را سرویسی پاک در عرصه فضای مجازی دانست.
متاسفانه همه داستان ورود و حمایت سیاسیون از فعالیت های غیر مجاز و زیرزمینی به ماجرای هپی ها و تیم رسانه ای رییس جمهور خلاصه نمی شود پیش ازاین نیز اهداف سیاسی افراد و گروهها مصالح مملکت را به شکلی دیگر قربانی کرده بودند. چنانچه در جریان انتخابات ۸۸ فردی که خود ملبس به لباس روحانیت بود و مسئولیت های سیاسی و اجرایی بسیاری در کشور داشت برای جمع آوری آرای بیشتر به یکی از بدنام ترین رپرهای آن دوران یعنی ساسی مانکن روی بیاورد و دست به دامن او بشود، دیدار کروبی با ساسی مانکن خواننده بدنام رپ که در آن زمان آهنگ های زیر زمینی او توانسته بود قشری را به خود جذب کند. شاید از جمله سوء استفاده های برخی سیاسیون از جایگاه خود به نفع فعالان غیر مجاز این عرصه بتوان یاد کرد چیزی که خواه ناخواه به این قشر مشروعیت و مصونیت سیاسی داد و شاید پر بیراه نباشد بگوییم از آن زمان به بعد بود موجی که در فضای صوتی به راه افتاده بود البته یک موج کاذب زیرزمینی، در کنار رشد تکنولوژی که امری اجتناب ناپذیر بود کم کم در قالب موزیک ویدئو خود را نشان داد؛
ناگفته نماند در این میان بسترهای مجازی مانند سایت آپارات که اجازه دیده شدن و نشر چنین کلیپ ها را می داد بسیار تاثیرگذار و سرعت دهنده بود به تدریج این موج بلندتر و قوی تر شد به صورتی که هر بار شاهد این هستیم کلیپ یا برنامه ای زیرزمینی بدون مجوز به اشکال مختلف خود را نشان می دهد و در فضای مجازی به سرعت دست به دست می چرخد. بی آن که ممنوعیت یا محدودیتی داشته باشد چه بسا از سوی برخی جریانات سیاسی و هنری هم مورد حمایت قرار می گیرند.
همان طوری که گفته شد بحث رشد تکنولوژِی هم دراین امر کم بی تاثیر نبوده است. چه آن که دانشجویان فیلمسازی و رشته هنر برای ارائه نمونه کار اقدام به ساخت کلیپ می کنند. اما بی بند و باری و نبود نظارت و کنترل بر ساخت این کلیپ ها و موزیک ها همچنین اجازه نشر هر نوع کلیپ در شبکه های رسمی مجازی باعث شده تا بسیاری از سازندگان و گردانندگان کلیپ ها و موزیک ها به راحتی از خطوط قرمز و شئونات اخلاقی و دینی عدول کنند در این عرصه نه فقط بحث مجوز مطرح است، بلکه مباحث شرعی و اخلاقی نیز یکی از اتفاقات روز مره آنها می شود زیرا چنین قبح شکنی هایی به تدریج باعث تضعیف توجه به ارزشها و اخلاقیات در فضای مجازی می شود و این اتفاق خوبی به خصوص میان کاربران نوجوان و جوان نیست.
ترویج روابط ناسالم و نامشروع به اشکال مختلف اعم از دوست پسری و دوست دختری، خیانت، دروغ و… همچنین ترویج استعمال سیگار و مشروبات الکلی به تبعیت از کلیپ ها و موزیک ویدئو های غربی از دیگر عواقب چنین اتفاقات است. همه اینها زنگ خطری است که مسئولان و دغدغه مندان حوزه فرهنگ نباید بیش از این دست روی دست بگذارند و در حد حرف و شعار پیش بروند، چراکه با توجه به گستردگی تعداد کاربران فضای مجازی چنین کلیپ ها وموزیک هایی می تواند آرام آرام در تخریب ذهن و اعتقادات افراد تاثیر منفی داشته باشد. لذا نیاز به اقدام و عملی جدی و اساسی است تا با مدیریتی اصولی به این وضعیت سروسامانی داده شود.
فرهنگ نیوز
