وحدت و شهری‌آباد
بصیر، یکی از موضوعاتی که در دین اسلام به آن تاکید ویژه‌ای شده است موضوع وحدت است.
وحدت نقش اثرگذاری در زمینه‌های مختلف دارد که حداقل در کشور ما این موضوع چندین بار اثرگذاری خود را ثابت کرده است.
پیروزی انقلاب، پیروزی در جنگ تحمیلی، گذر ار فتنه‌های مختلف سیاسی و اقتصادی و اجتماعی از جمله اتفاقاتی است که همه در اثر وحدت مردم جمهوری اسلامی ایران به دست آمد.
اما موضوعی که نگارنده در این نوشتار به آن اشاره می‌کند نقش وحدت در بین مسئولان و مدیران کشوری و شهری است که می‌تواند برای پیشرفت جامعه بسیار مهم باشد.
مدیران شهری برای پیشرفت دیار خود لازم است که از ظرفیت‌های موجود در شهرهای خود استفاده کنند و با وحدت رویه به پیشرفت‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و عمرانی دست پیدا کنند.
با توجه به اینکه انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر و روستا در پیش است متاسفانه دیده می‌شود که رقبای انتخاباتی فقط به دنبال جمع آوری آرای خود هستند و به جای نوشتن برنامه صحیح برای آبادانی جامعه دست به تبلیغات گسترده و نشست‌های گوناگون شده‌اند.
در شهرها هم که وضعیت بسیار پیچیده است چراکه متاسفانه در حال حاضر اعضای شورای شهر و کسانی که به عنوان کاندیدا انتخاباتی هستند در تلاش برای اقدامات تبلیغاتی می باشند و چیزی که واژه گم شده‌ی این روزهای شهرها است “وحدت” است.
مدیران شهری و کسانی که دلسوز شهر هستند باید وحدت را که عامل پیشرفت شهر است را در اولویت کاری خود قرار دهند و از پراکندگی و خودمحوری پرهیز کنند.
نکته مهم و قابل توجه این است که باید شهری توسعه یافته، پیشرفته و قابل سکونت توأم با آرامش، امنیت و آسایش داشته باشیم، برای رسیدن به این هدف باید هماهنگی، اتحاد و وحدت بین مدیران شهری و حمایت و پشتیبانی مسئولان ارشد استانی از مجموعه مدیریت شهری افزایش یابد.
مدیران باید از نگاه بخشی، سازمانی و جزیره‌ای در انجام کارها اجتناب کنند، باید همه مسئولان تلاش کنند تا منابع و امکانات مالی به داخل شهر بیاورند تا شاهد توسعه و پیشرفت روزافزون آن باشند.
نکته مهم‌تر که عموما از آن غافل شده‌ایم داشتن شهر و استان پیشرفته در گرو برخورداری از منابع ملی است، لازمه تحقق موضوع فوق این است که مدیران در جلسات تصمیماتی که بعد از ارائه نقطه نظرات و دیدگاه‌های مختلف می‌گیرند، اجرایی کنند.
بنابراین همه مدیران باید به تصمیم گرفته شده در جلسات احترام بگذارند و با وحدت و یکرنگی در اجرایی کردن آن با جذب اعتبارات ملی و استانی تلاش کرده و اقدامات لازم را انجام دهند.
به همین منظور برای ساختن شهری زیبا، آباد و پیشرفته باید مسئولان با یکدیگر متحد و هماهنگ بوده و همچنین منافع عمومی، استانی و ملی را بر منافع اداری و سازمانی ترجیح دهند تا طعم خدمات شهری به کام شهروندان شیرین شود.
شهر خوب بایستی هم از نظر ظاهرو هم از نظر ویژگی های اجتماعی دارای مشخصه‌هایی باشد تا بتوان آن را شهری خوب نامید. ویژگی‌های ظاهری شهر شامل مواردی است که به زیبایی آن می‌پردازد که موجبات آسایش مردم را نیز فراهم می‌کند در واقع چشم‌اندازی زیبا دارد، در میدان شهرش مجسمه موجود باشد و درکوچه هایش ذره‌ای خاک دیده نشود.
برای تشکیل یک شهرخوب تنها ویژگی های ظاهری کافی نیست به طوریکه یک شهر خوب بایستی دارای شهروند خوب نیز باشد تا رشد و تکامل آن به درجه ی اعلی برسد و البته رسیدن آن به درجه اعلی، نیاز به این دارد که ویژگی‌های ظاهری و اجتماعی آن هر دو با یکدیگر و در کنارهم باشد و در غیر این صورت آن شهر به یک شهرخوب تبدیل نمی‌شود.
در سایه وحدت شهروندان و مسئولان است که شهری آّباد ایجاد می‌شود و مشکلات برطرف و حس مطالبه‌گری رونق می‌یابد.
تا زمانی که این حس مطالبه‌گری در میان شهروندان ایجاد نشود مسئولان نیز تلاشی برای برطرف کردن مشکلات نمی‌کنند و آنچه که در این میان آسیبی که ایجاد می‌شود مردم و آن شهر است.
