مطالبات بیمه‌ای، مشکل جدی داروخانه ها؛

از گرانی دارو و اعتراض مردم تا مطالبات بیمه‌ای داروخانه‌ها!/ تکنسین‌های دارویی هیچ پشتوانه صنفی ندارند

بصیر، داروسازی یکی از مهمترین رشته های کشور است که مستقیما با سلامت مردم در ارتباط بوده و به عنوان صنف داروخانه دار بسیاری از افراد جامعه را به اشتغال گرفته است.

در صنف داروخانه علاوه بر داروسازان افراد دیگری که زحمت اصلی داروخانه به دوش آنان است به نام تکنسین های دارویی یا نسخه پیچ ها کار می کنند ولی داروسازان نمی گذارند این  افراد دیده شده و صنفی برای آنان ایجاد شود.

در زیر به چند مشکل اساسی داروخانه داران به عنوان یکی از بزرگترین اصناف کشور می پردازیم:

**مطالبات بیمه ای، مشکل جدی داروسازها

یکی از مشکلات اساسی که این روزها اکثر داروخانه ها با آن دست و پنجه نرم می کنند مطالبات بیمه ای است، به گفته داروسازان هنگام عقد قرار داد با شرکت های بیمه ای مثل تامین اجتماعی و بیمه سلامت در قرار داد ذکر شده که بخشی از مبلغ نسخه های ارسال شده باید در همان روز و بقیه مبلغ ظرف دو ماه آینده واریز شود؛ اما متاسفانه دیرکرد بیمه ها به قدری زیاد و طولانی است که بعضا تا یک سال هم طول می کشد که این موضوع باعث ایجاد مشکلات عدیده ای در چرخه اقتصادی داروخانه ها شده است که آمار بالای چک های برگشتی داروخانه ها شاهد محکمی بر این ادعاست.

اویس، مدیر رسانه‌ای انجمن داروسازان ایران درباره مبلغ بدهی بیمه‌ها به داروخانه‌های سراسر کشور به  می‌گوید:« درحال حاضر ١٥‌هزار داروخانه در سطح کشور فعالند که اگر میانگین ١٠٠ نسخه در روز را برای هر داروخانه در نظر بگیریم، چیزی در حدود یک و نیم‌میلیون نسخه در روز پیچیده می‌شود؛ با توجه به میانگین قیمت نسخه‌ها چیزی در حدود ٣٠٠ تا ٤٠٠‌میلیارد تومان بدهی بیمه‌ها به داروخانه‌هاست. البته تا جایی که ما از بیمه سلامت خبر داریم، این سازمان هم در مجموع‌ هزار ‌میلیارد تومان از سه نهاد دیگر طلب دارد و پرداخت نشدن این مطالبات به بیمه سلامت باعث شده تا آنها هم نتوانند پاسخگوی داروخانه‌ها باشند. متاسفانه دود همه این مشکلات در نهایت به چشم مردم می‌رود و ما از این مسأله واقعا نگران هستیم.»

اویس در ادامه گفت: سازمان بیمه سلامت در واقع بخشی از وزارت رفاه است؛ این وزارتخانه و دولت باید برای حمایت و تأمین منابع لازم این بیمه برنامه‌ریزی بهتری داشته باشند در حال حاضر و با وضع به وجود آمده داروخانه‌های خصوصی در ایران علاوه بر زیانده بودن، حتی دیگر قادر به ارایه خدمات هم نیستند.

**ناهماهنگی قیمت دارو با تورم

دارو یکی از استراژیک ترین اقلام مورد نیاز مردم جامعه خصوصا بیماران است و درخواست های مکرر دولت و مردم جامعه در خصوص ارزان ماندن قیمت دارو باعث شده تا با پایین نگه داشتن قیمت داروها فشار مضاعفی بر داروخانه ها وارد شود؛متاسفانه سال های گذشته رشد قیمت دارو با تورم هماهنگ نبوده است.

اما نکته دیگری که مطرح است گرانی ماهانه داروهاست مردم وقتی که قیمت روی جلد دارو را نگاه می کنند و قیمت پرداختی دارو را با آن مقایسه می کنند داروخانه ها را به گران فروشی متهم می کنند و برخی از بیماران به دنبال شکایت از داروخانه ها هستند ولی بسیاری از مردم باور نمی کنند بسیاری از داروها سالانه گران نمی شوند بلکه ماهانه به قیمت آن ها افزوده می شود.

داروخانه های بخش خصوصی در تنگنای اقتصادی قرار دارند، شاید در این بین داروخانه های بخش خصوصی بیشتر از داروخانه های دولتی در معرض فشارهای اقتصادی قرار داشته باشند چنان که یک سرمایه گذار برای تاسیس یک داروخانه مجبور به سرمایه گذاری سنگین در این بخش است و خواباندن سرمایه و انبار کردن اجباری برخی اقلام دارویی به دلیل نوسانات بازار و ارز از مشکلات داروخانه های خصوصی است؛ همینطور اختصاص سهم بالایی از توزیع دارو در داروخانه های دولتی و هزینه های سنگین کارکنان و نهایتا افزایش روز افزون تاسیس داروخانه ها به دلیل افزایش فارغ التحصیلان این رشته باعث شده تا داروخانه های خصوصی بیشتر در تنگنای اقتصادی قرار گیرند و نتوانند با افزایش کیفیت دلخواه در فضای کسب و کار فعالیت کنند.

نبودن انجمن صنفی حمایت از کارکنان داروخانه
قشری از داروخانه داران از افراد تکنسین دارو هستند که بعد از گذراندن دوره دارویی در داروخانه ها مشغول می شوند و بسیاری از امور داروخانه توسط همین افراد انجام می شود از قیمت زدن داروها  تا جمع آوری دارو.

اما متاسفانه هیچ صنفی از تکسنین های داروخانه در وزارت بهداشت و اصناف کشور ثبت نشده است و صاحبان داروخانه و داروخانه داران به صورت کاملا سلیقه ای با این افراد برخورد کرده و حقوق و مزایای آنان را تا می توانند پرداخت نمی کنند.

در سالهای دور در دهه ۷۰ طرحی مبنی بر اینکه افرادی که ده سال سابقه کار در داروخانه دارند می توانند وارد دانشگاه شده و داروسازی بخوانند در مجلس مطرح شد ولی با لابی گری سنگین  داروسازان در مجلس و دولت به صورت تعلیق درآمده و متاسفانه صنف تکنسین های دارویی یا نسخه پیچ ها به کلی تعطیل شد.

اگر این قشر از فعالان داروخانه به رسمیت شناخته شوند و اقدامات حمایتی مناسبی از آنان صورت گیرد کیفیت خدمات دهی به بیماران بسیار افزایش یافته و جایگاه داروخانه ها ارتقا می یابد.

ادامه تحصیل این قشر می تواند رویای بهره وری کار را در داروخانه ها اجرایی کند زیرا کسانی به دانشگاه برای گرفتن مدرک می روند که خود ورزیده کار در آن رشته هستند و می توان از این الگو برای رشته های دیگر نیز استفاده و بهره وری کار در کشور را به شدت ارتقا داد.

علاوه بر مشکلات عنوان شده مشکلاتی از جمله تعرفه خدمات دارویی، مالیات های طاقت فرسا و ده ها موضوع دیگر از جمله مشکلاتی است که گریبان گیر اقشار مختلف داروسازی شده است و انتظار می رود با رسیدگی و برنامه های ریزی های مناسب در جهت کاهش مشکلات این صنف امید و انگیزه را برای فعالان این صنف افزایش داد.

دانا

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا