نشانه‌هایی از زمانی که ایرانی‌ها بُز را اهلی کردند + تصاویر

حسین عزیزی، مسئول بخش پیش از تاریخ موزه ملی اظهار داشت: «این مجموعه پیکره‌های کهن که نزدیک به ۱۰هزار سال قدمت دارد در کاوش‌های باستان‌شناسی تپه باستانی گنج‌دره در نزدیکی شهر هرسین در استان کرمانشاه کشف شده‌اند.»


وی ادامه داد: «تپه گنج‌دره یکی از روستاهای اولیه ایران است که بین سال‌های ۱۳۴۴ تا ۱۳۵۳ خورشیدی توسط باستان‌شناس کانادایی فیلیپ اسمیت کاوش شد. اسمیت در کاوش خود آثار چندین دوره سکونتی روستانشینان اولیه را کشف کرد که در اوایل به‌صورت فصلی مورد سکونت بوده است و سپس با ساخت خانه‌هایی با دیوار گلی در تمام طول سال مورد سکونت بوده است. روستانشینان اولیه گنج‌دره برای نخستین‌بار موفق به اهلی‌کردن بز شدند و در کنار دام‌داری به کشاورزی نیز می‌پرداختند.»

عزیزی افزود: «در این دوره که نوسنگی گفته می‌شود ساخت پیکرک‌های کوچک گلی حیوانات و انسان برای نخستین بار در ایران رواج یافت. برخی از پژوهشگران ساخت چنین آثاری را نمادین و آیینی می‌دانند.»

سرپرست بخش پیش از تارخ موزه ملی تشریح کرد: «پیکرک‌های گلی انسان تقریباً همگی زن و بدون سر ساخته شده‌اند. در دوران‌های گذشته زن سمبل باروری، زایش و تداوم نسل بشر بوده است و در آن دوران به دلیل مرگ‌ومیر بالای نوزادان و عمر نسبتا کوتاه انسان، زایش و تداوم نسل موضوعی بسیار مهم در بین جوامع انسانی بوده است، به همین دلیل غالب پیکرک‌های انسانی به‌صورت زن، الهه باروری با اغراق در اندام‌های باروری ساخته می‌شده‌اند، علاوه بر این تقریباً تمامی پیکرک‌های حیوانی ساخته شده در تپه گنج‌دره و دیگر محوطه‌های نوسنگی منطقه نشان‌دهنده حیوانات اهلی مثل بز، سگ، خوک و غیره است.»

عزیزی در پایان گفت: «شاید ساخت پیکرک‌های انسانی و حیوانی را بتوان اولین بارقه‌های زندگی آیینی انسان در حدود ۱۰هزار سال پیش دانست.»

همچنین علاقه‌مندان می‌توانند تا ۲۷ خرداد امسال در بازدید از نمایشگاه «آثار کمتر‌دیده‌شده موزه ملی ایران» از این پیکرک‌های گلی کهن و ده‌ها اثر باستانی دیگر بازدید کنند.

این نمایشگاه در گالری موزه دوران اسلامی برقرار بوده و همه‌روزه از ساعت ۹ تا ۱۹ به‌صورت رایگان پذیرای بازدیدکنندگان خواهد بود./ر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا