گروه متفاوت تلگرامی در جویبار/ تلاش «یار مهربان» برای نشاندن لبخند بر لبان نیازمندان +تصویر
مهربان بودن و مهربانی کردن کار سختی نیست. می‌تواند یک لبخند محبت‌آمیز بر روی لب‌ها باشد و یا کمک‌های نقدی و غیرنقدی به نیازمندان؛ از دیدگاه اسلام، مهربانی و محبت ورزیدن، مایه قوام و برپایی جامعه انسانی است و بدون مهربانی، نظام اجتماع بشری، سرد و بی‌روح و زیبایی‌های زندگی به کام انسان تلخ و بی‌معناست. این مهربانی و کمک کردن می‌تواند توسط یک موسسه خیریه باشد یا انفرادی یا از طریق فضای مجازی.
شاید این روزها عبارت فضای مجازی و شبکه‌های‌اجتماعی را بارها شنیده باشید اما باید گفت که تکنولوژی‌های نوین و پیشرفت‌ها همواره موجب رفاه برای جوامع بشری بوده که البته در مقابل آن آسیب‌هایی را نیز به همراه خواهد داشت.
امروزه فضای سایبری یا به عبارتی فضای مجازی روزبه‌روز در حال گسترش و پیشرفت است و این پیشرفت به گونه‌ای بوده که می‌توان آثار آن را در زندگی روزمره افراد یک جامعه و یا در مدیریت‌های کلان کشورها مشاهده کرد.
کارشناسان رواج «تفرّد» و کاهش شدید روحیه مسئولیت‌پذیری در بین جوانان، کم‌رنگ شدن ارزش‌های مترقی، تضعیف اعتقادات و گسترش شبهات فکری، رواج سطحی‌نگری فکری، گسترش اباحه‌گری عملی، به خطر افتادن حقوق مادی و معنوی مؤلفین، گسترش محصولات فرهنگی فرهنگ‌های منحط (به ویژه فرهنگ غربی)، افسردگی و انزوا، بازداری‌زدایی، بحران هویت و اخلال در شکل‌گیری شخصیت، اعتیاد مجازی (Virtual Addiction)، انحرافات اخلاقی (جنسی)، تحمیل پیشنهادهای گیج‌کننده، مخلّ و بعضاً منحرف به کاربر، شکاف نسل‌ها، سایت‌های غیرمجاز همسریابی را از جمله تهدیدهای موجود فضای مجازی در بخش اجتماعی، فرهنگی و رسانه‌ای تعریف کرده‌اند.
اما ورای همین آسیب‌ها، فضای مجازی امروز دارای فرصت‌های استثنایی نیز هست. ممکن این فضا موجب فاصله بیشتر افراد از یکدیگر شود اما شاید این دوری نتواند جلوی بسیاری از فرصت‌ها و ایده‌های خیرخواهانه را بگیرد. برای ملموس شدن این موضوع می‌توان به یکی از نمونه‌های موجود که در شهرستان جویبار مشغول به فعالیت است اشاره کرد.
در شهرستان جویبار گروهی تلگرامی مشغول به فعالیت است که جمعی از جوانان در آن حضور دارند که ضمن تبادلات خبری و مطالب گوناگون، به اقدامات تحسین برانگیزی دست می‌زنند که فضای پرالتهاب مجازی را به یک فضای دوستانه، صمیمی و بشردوستانه‌ای تبدیل کردند.
این گروه سه‌سال است که فعالیت خیرخواهانه خود را با جمعیتی کوچک‌تر از امروز آغاز کرده و توانسته با همکاری و ترویج این نوع عمل بسیاری دیگر را دراین امر مشارکت دهد.
گروه «یار جویباری» یا به عبارتی بهتر، «یار مهربان» توانسته در موقعیت‌های زمانی مختلفی به کمک خانواده‌های نیازمند بشتابد و با کمک گرفتن از اعضای گروه لبخند بر لبان خانواده‌های بسیاری را بنشاند.
این گروه در ماه‌رمضان نیز از زمان شروع به فعالیت خود با جمع‌آوری کمک‌های نقدی و غیرنقدی و با خرید اقلام خوراکی به بیش از ۳۰ خانواده نیازمند کمک می‌کنند که از ارزنده‌ترین تأثیرات این ماه بزرگ، رستاخیز دسته‌جمعی انسان‌ها برای کمک به فقرا و نیازمندان است.
اعضای این گروه همچنین در مناسبت‌های دیگر سال همچون عید نوروز و بازگشایی مدارس، یار مهربان خانواده‌های نیازمند جویباری بوده و همچنین گاه‌گاه به دیدار پدر و مادرانی می‌رود که ثمره زندگی‌شان به هر دلیلی آنان را دراین خانه‌ها رها می‌کنند و می‌روند و این دیدارها بی‌ثواب نمی‌ماند؛ که بی‌شک لبخند خدا بدرقه راهشان خواهد بود.
با تلاش اعضای گروه در زمان‌های مختلف گلریزان‌هایی نیز برای برخی افراد برگزار شده که توانسته گوشه‌ای از گره مشکلات افراد را باز کند.
یار جویباری تنها یک گروه برای کمک به نیازمندان نیست بلکه گروهی از جوانان دغدغه‌مند شهرستانی است که با ارائه مشکلات و کمبودهای شهرستان و همچنین پیشنهاد راهکارهایی سعی در رفع این نقایص شهری و توسعه و پیشرفت شهرستان که امروز آوازه جهانی به خود گرفته، هستند.
جویبار به عنوان پایتخت کشتی ایران و جهان، مردمانی پهلوان و دلسوزی را در خود پرورش داده که در هر زمان و مکان که کسی یا کسانی نیازمند کمک باشند با تمام داشته‌ها و نداشته‌های خود وارد گود می‌شوند تا لبخند خدا را بر لبان آنان بنشاند.
سرانجام سخن اینکه فعالیت‌های مجازی مرز ندارد، می‌شود با آن دیه جمع کرد و فرد اعدامی را نجات داد، می‌شود برای پیوند مغز استخوان یک کودک حامی مالی پیدا کرد و می‌شود برای درس دادن به کودکان بازمانده از تحصیل معلم پیدا کرد و می‌شود برای بی‌پناهی مسکنی پیدا کرد و برای نیازمندی طعامی تأمین کرد؛ این امر فقط دست من و شماست که از فضای مجازی چه استفاده‌ای کنیم، می‌توانیم گرمابخش یک فرد یا خانواده‌ای باشیم یا طوفان‌زده از موج‌های سخت وسنگین در دریای بیکران این فضا باشیم.
