آموزش فوتبال ایران سخت‌تر از انرژی هسته‌ای؟
تاکنون به این موضوع دقت کرده ایم که چرا غیر از جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین که تیم ملی با هدایت سرمربی وطنی جواز حضور گرفت، دیگر این تیم با هدایت سرمربی ایرانی چنین توفیقی بدست نیاورده است؟
درک این موضوع کار دشواری نیست که یکی از ارکان فدراسیون هر کشوری کمیته آموزش است. به این خاطر که کمیته آموزش، تمام دانش فوتبال آن کشور را مانند چتر در بر می گیرد. کمیته آموزش باید یکسری خواص ویژه داشته باشد که اولین آنها ارتباط تنگاتنگ و به روز، تأکید می شود، واقعا به روز با دانش نوین در چرخش دنیا داشته باشد. یعنی کمیته آموزش هر کشوری باید همزمان و هم فاز با آن چرخش دانش، خودش را به روز کند و بطور مداوم آنها را به درون فوتبال کشورش تزریق کند. این را هم می دانیم درون فوتبال هر کشوری در واقع همان اذهان مربیانش است. این باید به دقت مورد توجه قرار بگیرد. این یکی از ارکان وجودی کمیته آموزش است.
کمیته آموزش هر کشوری باید تمام مسایل فنی را رصد کرده و در پایان هر فصلی یک کتابی به نام تکنیکال ریپورت از آنچه در کشورش در طول یک فصل فوتبالی اتفاق می افتد چاپ کند. کتابی با بهترین کاغذ و رنگ آمیزی برای استفاده؛ نه ثبت در تاریخ و کتابخانه! نه اینکه دیتا بدهد که بر فرض پرسپولیس ۲۰ تا گل خورده و استقلال ۳۰ تا زده؛ نه! بلکه گزارشی با این محتوا که چه اتفاقی در فوتبال مملکت رخ داده است و در یک فصل بر فوتبالش چه گذشته است. این دومین نکته مهم در این امر است.
نکته مهم دیگر اینکه کمیته آموزش باید منابع آموزشی اش را به شدت به روز کرده و بالطبع مطالب آموزشی اش را هم. پس این کمیته باید مدرسینش را کاملا به روز کرده و این مدرسین آنچنان حیطه دانشی شان بالا برود که در خارج از کشورمان هم دانش و زبان انگلیسی و نحوه آموزش و برخوردشان را قبول داشته باشند تا بتوانند در منطقه هم حضور یافته و تدریس کنند. اما اخبار و اطلاعات رسیده از کمیته آموزش فدراسیون فوتبال دلالت بر این دارد که بیش از ۲۰ سال است دایره به روز رسانی در این کمیته بسته شده و ظاهرا قرار هم نیست که باز شود!
