رویکرد دیپلماسی لبخند! به نام تعامل؛به کام انفعال

 

ملت ایران در چند ماه اخیر از شروع فعالیت های دولت اعتدال بعضا با برخی رویکردهای منفعلانه از سوی مسئولان دیپلماسی خارجی کشور مواجه گردیده است ،  که با طرح شعار نادرست گفت و گو با کدخدا!برای حل معضلات و مشکلات اقتصادی کشور،بسیاری از نخبگان جامعۀ اسلامی را نگران ساخت،لذا دولت اعتدال در ۱۰۰روز اخیر تنها بامذاکرات متعدد و نیز بعضاً با گشاده دستی پیاپی در مسیر عملی نمودن دیپلماسی لبخند برآمد ،رویکردی که تا به حال جز آزاد سازی مقداری اندک از سرمایۀ بلوکه شدۀ ایران در غرب و برخی موارد دیگر در رفع جزئی تحریم ها! ارمغان قابل تأمل و چشمگیری را برای نظام اسلامی  در پی نداشته است،به راستی مواجهۀ محافظه کارانه و مبهم و چند پهلو با آرمان ها و اصول نظام اسلامی در مواجهه با استکبار چه ار مغانی برای اقتدار و عزت نظام اسلامی خواهد داشت؟

 

آیا گشاده دستی ایران در تعامل مستمر با آژانس بین المللی انرژی اتمی و گروه ۱+۵  و عمل به همۀ مفاد توافق ژنو حتی پیش از موعد مقرّر با خوش بینی مفرط ونادیده گرفتن تهدید های فزایندۀ اخیر از سوی دولت های غربی  و سچوت منفعلانه در برابر این تهدیدها،می تواند به عنوان عزت و اقتدار نظام اسلامی محسوب گردد؟پاسخ این ابهامات را می توان در رویکرد جدید غرب و امریکا در افزایش فزایندۀ تهدیدها و عربده کشی های اخیر اوباما مشاهده نمود که با رویکرد سیاست تهاجمی ،دیپلماسی نظام اسلامی را در موضع تدافعی قرار داد که این امر بی ارتباط با رویکرد انفعالی موجود در دولت اعتدال نمی باشد،زیرا هر اندازه که  دستگاه دیپلماسی خارجی کشور درمقولۀ استکبار ستیزی آنچنان که باید و شاید از خود اقتدار لازم را مصروف نمی سازد لیکن دشمنان این نظام بر خلاف برخی منفعلان داخلی!در تخاصم همه جانبه علیه نظام اسلامی از همۀ اهرم های فشار بهره می گیرد.

 

تهدید های بی ادبانۀ اوباما و هم قطارانش در نفی  حق ایران در غنی سازی انرژی صلح آمیز هسته ای و افزایش جنگ روانی مبنی بر استفاده از گزینه های نظامی علیه ایران و نیز طرح برخی ادعاهای مضحک از سوی دولتمردان کاخ سفید مبنی بر توقف کامل دانش هسته ای ایران و… به عنوان ارمغان رویکردهای انفعال محور از سوی دولتمردان اعتدال در عرصه های بین المللی مورد نظر می باشد.

 

 

باید اذعان نمود ملت ایران در قاموس خود شجاعت بی نظیر و مقاومت همه جانبه را در برهه های مختلف به نمایش گذاشته است،لیکن گفتمان مقاومت و اصل ایستادگی و استقامت در برابر استکبار به صورت ملموس و موثر در متن رویکردهای سیاست خارجی دولت یازدهم مشاهده نمی شود،لذا جری تر شدن مواضع خصمانۀ استکبار علیه ایران  در روز های اخیر ناشی از ضعف دستگاه دیپلماسی کشور و عدم اتخاذ رویکردهای تهاجمی بر علیه قدرت های بیگانه می باشد.

 

به راستی آیا نباید رئیس محترم جمهور و هم قطارانش در دولت اعتدال و  تدبیر، تهدیدات بی ادبانۀ اوباما و تهدیدات جان کری و وزیر دفاع آمریکا و دولت های غربی رابا پاسخی قاطع،محکم و دندان شکن مواجه سازند؟به راستی آیا نمی توان با اذعان به واقعیات اسف بار جوامع غربی و نقض مکرر حقوق بشر ونقض کرامت انسانی به ویژه حقوق پایمال شدۀ زن در جوامع غربی وافشای جنایات آمریکا و غرب در کشتار مسلمانان و…با رویکرد تهاجمی با قدرت های غربی برخوردنمود؟ لذا ضعف نسبی دولتمردان در ایستادگی و مقاومت علیه استکبار، خود  به عنوان عامل موثر در جری تر شدن و افزایش رویکردهای تهاجمی غرب علیه نظام اسلامی محسوب می گردد.

 

شایسته است کلام  نورانی امام راحل(قدس سره) در نحوۀ مواجهه با غرب را بار دیگر مورد اشاره قرار دهیم که فرمود:« خيال نكنيد كه روابط ما با امريكا  يك چيزى است كه براى ما يك صلاحى دارد. اين مثل رابطه بره با گرگ‏ است! رابطه بره با گرگ‏، رابطه صلاحمندى براى بره نيست، اينها مى‏خواهند از ما بدوشند، اينها نمى‏خواهند به ما چيزى بدهند»[۱].

 

هم چنین مقام معظم رهبری نیز با اشارات مستقیم و صریح خود، از دولت های زورگو به ویژه امریکا به عنوان نماد دولت های غیر قابل  اعتماد یاد نمودند، و در پاسخ به رئیس محترم جمهور در پی توافق ژنو در اشاره ای معنادار ،مقولۀ مقاومت و ایستادگی در برابر استکبار را به عنوان شاخص اصلی و استراتژیک مسئولان مذاکره کننده در مواجهه با غرب مورد اشاره قرار دادند.امید است دولتمردان دستگاه دیپلماسی کشور با ترمیم برخی از نقاظ ضعف و آسیب های ذکر شده در صدد اصلاح برخی نواقص و تقویت  عزت و اقتدار نظام اسلامی  برآیند.