پزشکیان حرف دشمن را زد؛ «مجلس عزمی برای مبارزه با فساد ندارد»!

به گزارش بصیرنیوز،جماران گزارش داد: مسعود پزشکیان، وزیر بهداشت دولت اصلاحات و نایب رئیس مجلس دهم شورای اسلامی، طی سخنانی در یکی از مراسم روز دانشجو در پاسخ به سوالی درباره این‌که عزمی در مجلس برای مبارزه با مفاسد وجود دارد؟ هنگامی که با درخواست مجری برنامه مبنی بر این‌که کوتاه پاسخ دهد روبرو شد، در یک کلام گفت: خیر! عزمی وجود ندارد. اگر بخواهید موضوع را شرح می دهم اما اگر پاسخ کوتاه میخواهید باید بگویم خیر!

*لازم به توضیح است که در بحث فساد و اظهار نظر عجیب آقای پزشکیان مبنی بر اینکه عزمی برای مبارزه با فساد وجود ندارد باید اشاره کرد که این حرف غلط است و اتفاقا افتخار نظام اسلامی جمهوری اسلامی ایران این است که عزم جدی برای مبارزه با فساد دارد.

حکما آقای پزشکیان در جریان هستند که مفاسدی مثل بازداشتگاه کهریزک، فساد ۳ هزار میلیاردی، رانت ۶۵۰ میلیون یورویی در دولت آقای روحانی، فساد صندوق ذخیره فرهنگیان، فساد ۱۲۳ میلیاردی در دهه ۷۰ و پرونده رشوه هایی که شهرام جزایری به مهدی کروبی و برخی دیگر داد را تماما نظام اسلامی بود که مورد رصد قرار داد و در مقابل چشم مردم زیر ضربه برد.

از طرفی، همه می دانند که فساد از آنجا که امری نفسانی است یک مقوله ممکن الوقوع در همه زمان ها و حتی در دولت امام معصوم است. به سخن دیگر اینکه گناه اصلی در زمینه فساد عدم برخورد با آن است نه وقوع آن!

مفهومی که متأسفانه آقای پزشکیان به هر دلیلی نه تنها در مقابل دانشجویان به آن اشاره نکرده بلکه تأکید کرده که لااقل قوه مقننه نظام مرتکب همان گناه اصلی است و عزمی برای مبارزه با فساد ندارد…

گفتنیست، مقام معظم رهبری چند سال قبل، طی بیاناتی درباره تأکید نظام اسلامی بر مبارزه با فساد فرمودند:

«ما گفتیم با فساد مبارزه میکنیم – این یک نقطه روشن در نظام است – اما عدّه‌ای میخواهند این را به نقطه تاریک تبدیل کنند و بگویند فساد همه جا را گرفته است. نه آقا! فساد همه جا را نگرفته است. باید با فسادِ کم هم – هر جا بود – مبارزه کرد. ممکن است روزنامه‌ای بردارد یک مورد فساد را درشت کند؛ مگر همه جا فساد هست؟ فساد در گوشه‌هایی وجود دارد. انسانها لغزش دارند و دچار گناه میشوند؛ باید با این گناه مبارزه کرد. ما وقتی گناهکاریم که با فساد – ولو کمِ آن – مبارزه نکنیم؛ چون گسترش پیدا خواهد کرد. مبارزه با فساد لازم است؛ اما ناامید کردن مردم که بگوییم فساد همه جا را گرفته، یک خطای واضح و ناشی از نادانی و فریب‌خوردگیِ کسانی است که آدم میداند خودشان آدمهای مغرضی نیستند؛ مغرضان که جای خود دارند.»[