ارفع ده؛ دنیایی از زیبایی و شگفتی

در ارفع ده به‌جز درخت و زیبایی چیز دیگری دیده نمی‌شود، منطقه‌ی بکری که هنوز دست تخریب‌کننده‌ی بشر به آن نرسیده است. هیچ زباله‌ای در راه ریخته نشده، اما زخم کنده شده‌ی یادگاری‌ها بر تنه‌ی درختان چهره‌ی بدی از مهمانان قبلی جنگلی باقی گذاشته است.

وجود درخت‌ها و درختچه‌های منحصر‌به‌فردی مانند سف، تل، تلکا، زرشک، آلاش و لازه به همراه گیاهان ریشه‌دار وحشی مانند ازگل، ولیک، زال زالک، سولس و ته دونه بر جذابیت‌های جنگلی این منطقه افزوده است.
جنگل‌های بکر در مناطقی که میان بومیان و اهالی پرتاس خوانده می‌شوند، مسیر‌های دشوار دارد و به لحاظ قرار گرفتن در ارتفاعی خاص، همواره در پوششی از مه قرار دارد و مناظر بدیعی را پدید می‌آورند.

در میان این نوع از جنگل‌ها نیز دره‌های زیبا، به همراه نهرها، آبشار‌ها و چشمه‌های متعدد خودنمایی می‌کند. این منطقه دارای پوشش جنگلی و متنوع با درخت‌هایی نظیر راش، افرا، توسکا، ملچ و نوع کمیاب درخت سردار یا سرخدار است.
همچنین پوشش گیاهی منطقه شامل گلابی وحشی (همرو)، ازگیل وحشی، گوجه وحشی، خرمالوی وحشی، ولیک قرمز و سیاه، زرشک، توت فرنگی وحشی و تمشک است.

آسمان ارفع ده به رنگ آبی نقاشی‌های کودکان است، ابر‌ها در بالای سر، شکلک درمی‌آوردند. به چشمه‌ی پراو که برسید و از سرچشمه‌ی آن به پایین که نگاه کنید، شاخه‌های زیادی از آب را می‌بینید که به زندگی جان می‌دهند و مسیر حیات را در پیش می‌گیرند. اگر از این آب ننوشید، زحمت تمام راهی را که آمده‌اید به هدر می‌رود.

دهانه‌ی غار اسپهبد خورشید، روستای کمرپشت و چند روستای دیگر در جلوی چشم در دامنه‌ی کوه، خودنمایی می‌کند. در مسیر برگشت هنگامی که به ارفع ده می‌رسید، شاید برخی محلی‌ها مهمان‌نواز برای صرف چای از شما دعوت کنند. گویا در زمستان‌ها فقط پنج خانواده در این روستا می‌مانند و بقیه به شهر می‌روند. در این ده، مدرسه و درمانگاه وجود ندارد و اگر کسی بیمار شود باید به پایگاه هلال احمر در کنار برود.
ارفع ده دنیایی زیبایی و شگفتی را روی ارتفاعات بلند در خود جمع کرده است. از تور لیدر خود بخواهید تا سری هم به امامزاده سام و لام بزنید.

مسیر دسترسی به ارفع ده

موقعیت این روستا در ۳۰ کیلومتری پل سفید و ۱۷۰ کیلومتری تهران در مسیر فرعی راه ارتباطی تهران به مازندران از طریق جاده فیروز کوه است. در جاده فیروزکوه پیش می‌روید، بعد از دو راهی خطیر کوه به رستورانی به نام چاپارخانه می‌رسید. رستوران در سمت چپ جاده قرار دارد و مقابل آن جاده‌ای به طول ۶ کیلومتر وجود دارد که نیمی از آن آسفالت و نیمی از آن خاکی است. به تعبیری دیگر بعد از عبور از فیروزکوه و روستای معروف ورسک به منطقه‌ای به نام چاپارخانه یا دم زنون (نام روستا‌های منطقه) می‌رسیم. در سمت چپ جاده هلال احمر سرخ آباد پیداست که کمی از کنار جاده عقب‌تر است. از هلال احمر ۲۰ متر بالاتر دو جاده خاکی وجود دارد که سمت راستی به طول ۷ کیلومتر که جاده خاکی مناسبی است و انواع سواری و مینی بوس می‌توانند در آن تردد کنند، ما را به روستای ارفع ده می‌رساند.

در تابستان پاکوب و مشخص و در زمستان پوشیده از برف است که در مسیر کوهستانی به برف‌کوبی نیاز است. بخشی از مسیر جنگلی است که هر فصل زیبایی بی‌نظیر خود را آشکار کرده و بخشی دیگر کوهستانی است که به خط‌الراس منتهی می‌شود.

مسیر دیگر، مسیر شمالی است که از روبروی پادگان شروع شده و چشمه پر آب و استخر بزرگ «پرو» در این مسیر قرار دارد. صعود از مسیر شمالی در زمستان بسیار پربرف سخت‌تر، اما لذت بخش‌تر از مسیر جنوبی است که البته بدون یک راهنمای کار بلد امکان‌پذیر نیست. طول مسیر آب ندارد، مسیر کاملا تحت پوشش شبکه همراه اول است.

وضعیت اسکان در ارفع ده

امکان اقامت هم در ارفع‌ده و هم در بالای ارتفاعات (قله ارفع کوه) وجود دارد. در ورودی روستا یک امامزاده وجود دارد که با دو اتاق تقریبا ظرفیت ۲۵ الی ۳۰ نفر را دارد و چشمه جوشانی در حیاط این امامزاده در تمام فصول سال جاری است. در داخل روستا نیز یک حسینیه وجود دارد که به مراتب بزرگ‌تر از امامزاده است و تقریبا ظرفیت ۶۰ الی ۷۰ نفر را دارد که با هماهنگی با مسئولان روستا امکان استفاده از آن‌ها وجود دارد. این دو محل امکاناتی مثل آب، برق و سرویس بهداشتی دارند. اگر قصد شب ماندن و ادامه مسیر به سمت ارتفاعات و وارد شدن به جنگل یا حتی رسیدن به قله ارفع کوه را داشته باشید، هم در میانه راه و جنگل می‌توانید کمپ برقرار کنید و هم در ادامه راه، در جان‌پناه سنگی قله بمانید که از انتهای جنگل دیده می‌شود. کف جان‌پناه موکت است و برای ماندن باید کیسه‌خواب مناسب داشته باشید.

بهترین فصل برای بازدید از ارفع ده

بخشی از مسیر جنگلی است که در بهار، سبزی و در پاییز، به هر رنگی، زیبایی بی‌نظیر خود را آشکار می‌کند. اگر در فصل مناسب آهنگ منطقه ارفع ده کنید، با اینکه از مناطق جنگلی شمال کشور است، هوای منطقه سرد و معتدل است و شرجی نمی‌شود.

این منطقه در زمستان هم بارش برف سخت و سنگین ندارد. با این حال بهترین زمان ورود به منطقه و لذت بردن از طبیعت بکر آن، بهار و پاییز است. چشم‌نوازی هزار رنگ پاییز به دلیل تنوع گونه‌های گیاهی جنگل کم‌نظیر است، بالاتر از ابر‌ها که بروید، بر فراز آنها، شکوه طبیعت به حدی است که در لحظاتی خود را جدای از زمین می‌بینید.