زهراء(س) از تقاضای نامقدور از همسرش علی(ع) پرهیز می‌کرد
بیشتر بخوانید:
حضرت زهرا(س) چه کسی را «روحی لک الفداء» صدا می‌زد؟
دومین شب مراسم ایام فاطمیه با حضور رهبر انقلاب
* به عنوان مثال، روزی حضرت علی(ع) به حضرت زهراء (س) فرمود:
فاطمه جان! غذایی داری تا بیاوری و از رنج گرسنگی خلاصی یابم؟ حضرت فاطمه (س) پاسخ داد: به خدا قسم علی جان، دو روز است که در خانه غذای کافی نداریم، آنچه هم که بوده ایثار کرده‌ام و به شما و حسن و حسین داده‌ام و خودم چیزی نخورده‌ام. حضرت فرمود: چرا نگفتی تا چیزی تهیه کنم؟ حضرت فاطمه(ع) پاسخ داد: «یا اَبا الحَسَن! اِنّی لَأستَحیی مِن اِلهی اَن اُکَلِّف نَفسَکَ ما لا تَقدِرُ عَلَیه»؛ یا علی! من از پروردگارم شرم می‌کنم که از تو چیزی بخواهم که بر آن قادر نیستی. آنگاه امام علی (ع) از خانه بیرون رفت. یک دینار قرض گرفت، اما در راه به مقداد برخورد کرد که او هم چیزی نداشت. همان دینار را به مقداد داد. (مناقب ابن شهر آشوب، ج۲، ص۷۷)
چقدر زیباست که زنان جامعۀ ما نیز نسبت به همسرانشان به این ویژگی رفتاری فاطمۀ زهراء(س) عمل کنند و در موضوعات مختلف از جملۀ در سختترین شرایط اقتصادی، از همسرشان چیزی را درخواست نکنند که او از انجام آن عاجز باشد. این درسی بزرگ از مهربان‌ترین مادر عالم است؛ درسی که موجب می‌شود زندگیمان رنگ و بوی فاطمی به خود بگیرد.
