منتقدان خارجی فیلم خوک را «دوزاری» ارزیابی کردند

نقدهایی مانند «اسکرین دیلی» که می‌نویسد: « به نظر می‌رسد مانی حقیقی در قالب یک کمدی سیاه یک فیلم سیاسی دیگر ساخته است. فیلم جدید او درباره کارگردانی به اسم حسن کسمایی‌ است که مدتی است در لیست سیاه دولت قرار دارد. او نمی‌تواند فیلم بسازد پس ‌از این رو پریشان است. در سینمای ایران جعفر پناهی از فیلمسازانی است که دیگر مجوز کارگردانی ندارد» یا «آنیا سیلیگر» که می‌گوید: «شما نمی‌توانید این فیلم را تماشا کنید مگر آنکه در نگاه ثانویه به کشور و شرایطی بیندیشید که فیلم در آن ساخته ‌شده است.»

در هر حال خبرنگاران رسانه‌های جهانی بی‌دلیل و بدون هیچ منطق رسانه‌ای سؤالات سیاسی در نشست خبری یک فیلم سینمایی نمی‌پرسند، البته مطمئناً زمانی این مسئله بیشتر جلوه می‌کند که دقیقاً برعکس صحبت‌های کارگردان فیلم، بازیگرِ اثر، لیلا حاتمی نه تنها به جلوه‌های هنری بازیگری خود نمی‌پردازد بلکه در اقدامی عجیب از آشوبگران حمایت می‌کند تا خوراک سیاسی خوبی را به رسانه‌های غربی دهد! البته شاید در نگاه اول مانی حقیقی درباره چرایی سؤالات سیاسی آزرده شود، اما او در لفافه به بسیاری از اتهام‌ها مهر تأیید می‌زند؛ اتهام‌هایی از قبیل: سانسور سختگیرانه، تأثیر جدی سیاست در سینما، زندگی و کنار آمدن با فضای سخت فضای حاکم و در نهایت قربانی بودن در چنین شرایطی، در هر حال مانی حقیقی نباید از سؤالات سیاسی خبرنگاران آزار ببیند، زیرا خودش یک اثر سیاسی [براساس نقد هامنتشر شده] و بازیگرش یک بیانیه رادیکالیسم سیاسی در دید رسانه‌ها قرار می‌دهد، باید هم انتظار سؤالات سیاسی را داشته باشد.