آیا اینترنت هم جزء تحریم های آمریکاست؟
به گزارش بصیر به نقل از فرهنگ نیوز، موضوع توافقنامه هسته‌ای ایران و با گروه ۱+۵ آنچنان موضوع گرم و جذابیست که موضوعات فرهنگی را تا حدی به حاشیه برده است.
ظاهراً آنچه در ژنو اتفاق افتاد، فارغ از همه تمجیدها و انتقادها و مخالفت‌ها، آنقدر مهم بوده است که دولتمردان «تدبیر و امید» در همه سخنرانی‌های خود، بر طبل موفقیت آن بکوبند.
در این میان، تمام سخنان خصمانه دولتمردان غربی، اینگونه توجیه می‌شود که حرف‌های ضدایرانی آنها، «مصرف داخلی دارد».
مثلاً اینکه یک مسئول آمریکایی به نمایندگان کنگره این کشور درباره به رسمیت شناخته نشدن حق غنی‌سازی ایران از سوی آمریکا توضیح می‌دهد، این حرف مصرف داخلی دارد! به بیان واضح‌تر اینکه کارکنان وازرت خارجه آمریکا، در توافق با ایران، کاملاً صادق هستند و برای دفاع از قول‌وقرارهایشان حتی مجبورند که به نمایندگان کنگره و دوستان صهیونیسم‌جهانی هم دروغ بگویند!
اوبامای ۹۵ درصدی و ادامه روند مصرف داخلی!
اکنون اما در ادامه روند صحبت‌های مسئولان آمریکا در جهت سخنرانی برای مصرف داخلی! اوباما رییس‌جمهور این کشور گفته است که ۹۵درصد از تحریم‌های ایران به قوت خویش باقی می‌ماند.
اینکه توقع داشته باشیم دولت تدبیروامید، به این سخنان وی، واکنشی مناسب نشان دهد، قطعاً راه به بیراهه برده‌ایم؛ لذا تنها می‌توانیم به ریشه‌یابی دلیل بیان این سخنان از سوی باراک اوباما در مقام عالی‌ترین فرد اجرایی آمریکا بپردازیم.
چرا تحریم‌ها ادامه دارد؟
تولد شوم پدیده ننگین «تحریم» که از آغاز انقلاب اسلامی ایران وجود داشته است، اکنون به اوج خود رسیده. موضوع پافشاری غرب بر تحریم‌ها و بلوکه کردن بیش از ۱۰۰میلیارد دلار پول حاصل از فروش نفت ایران در بانک‌های سراسر دنیا، نشان از وجود ضعف‌های اجرایی در ساختار اقتصاد ما دارد.
وابستگی به بانک‌های غربی برای فروش نفت، یک حقیقت است. اینکه خریداران نفت ما، تعیین کننده نحوه پرداخت پول نفت و حتی بانک محل تحویل این پول‌ها هستند، واقعیتی کتمان‌ناپذیر است.
اگر چه حواله شدن پول به حساب‌های جمهوری اسلامی ایران در بانک‌های مختلف، روندی عادی و براساس مراودات معمول جهانی انجام شده است، اما در هر صورت وقوع تحریم‌ها اثبات کرد که این ساختار، ناقض امنیت ملی ما در زمینه اقتصادی و سیاسی است.
متأسفانه وابستگی‌ها به خارج از کشور، تنها به حوزه «اقتصاد» محدود نمی‌شود. در زمینه فناوری خصوصاً فناوری اطلاعات و بعضی مسایل فرهنگی، هنوز هم به خارج از مرزهایمان وابسته هستیم.
آیا واقعا وابسته‌ایم؟
اخیراً دبیر شورای عالی فضای مجازی، از خارجی بودن ۹۵درصد از ایمیل‌های کاربران ایرانی اینترنت خبر داده است. موضوعی که برای مسئولان فرهنگی دولت راستگویان، ایجاد نگرانی نمی‌کند اما خبر از وابستگی عمیق و البته خطرناک به خارج از مرزها می‌دهد.
عدم توجه به توانایی و استعدادهای داخلی سبب شده است که خواه‌ناخواه ترویج‌دهنده و مبلغ استفاده از محصولات خارجی باشیم. حال این محصول می‌توان یک سایت، شبکه اجتماعی مجازی، سرویس ایمیل و یا حتی لباس و لوازم آرایشی باشد!
باید باور کنیم که وابستگی در اقتصاد، فرهنگ و اذهان برخی از مسئولان ما وجود دارد. تا زمانی که وابستگی فکری و ایمان به قدرت پوشالی و در ظاهر شکست‌ناپذیر غرب، در عرصه مدیریتی مشهود است، هرگز نمی‌توان وابستگی و احتیاج به خارج از مرزها را منکر شد.
در کدام زمینه‌ها باید برای استقلال بیشتر تلاش کنیم؟!
چه بخواهیم چه نخواهیم، یک واقعیت تلخ و ملموس در تاریخ ایران مشاهده شده است. وابستگی‌ها همواره مقدمه سرسپردگی‌ها بوده‌اند. هرگاه راه «مقاومت» در پیش گرفته شده است، روند وابستگی‌ها تضعیف شده و به سمت استقلال رفته است. هر زمان نیز که تفکر مقاومت با بی‌مهری مسئولان مواجه شده است، خطر سرسپردگی ملموس بوده است.
حال چگونه نگران سرسپردگی و وابستگی به خارج از مرزها نباشیم، وقتی که ۹۵درصد از ایمیل‌های مردم ما را (که گاه محل جابجایی اسرار زندگی، نوشته‌های محرمانه و موارد مشابه است) اجنبی‌ها جابجا می‌کنند.
چگونه نگران امنیت و روند اعمال حاکمیت ملی کشورمان نباشیم؟
باید دقت نمود بعضی از سایت‌های مهم و پرمخاطب داخلی، هنوز برای ادامه حیات خود، وابسته به سرورهایی هستند که در کشورهای دیگر از جمله آمریکا قرار دارند و شبکه ملی اطلاعات هنوز ساختاری قوی و کاربردی پیدا نکرده است.
اما زمانی که اوباما از باقی ماندن ۹۵ درصد از تحریم‌ها سخن می‌گوید، آیا گزینه تحریم خصوصاً در زمینه صنعت آی‌تی و شبکه اینترنت را از روی میز حذف خواهد کرد؟
