اپوزیسیون و بازتعریف فمینیستی از «اقتصاد مقاومتی»
به گزارش بصیر به نقل از بلاغ، ابلاغ سیاست های کلی «اقتصاد مقاومتی» از سوی مقام معظم رهبری ،ضرورت مقاوم سازی اقتصاد ملت ایران در برابر هجمه های دولت های استکباری را بر همگان آشکار ساخت،لیکن اظهار نظر مخالفان نظام اسلامی در باب اقتصاد مقاومتی بالأخص در مسائل مربوط به زنان در نوع خود جالب توجه است زیرا دلسوزی بیش از حد آنان برای اشتغال زنان در بیرون از محیط خانه که با گرایشات فمینیستی صورت می گیرد موجب کنجکاوی مخاطبان می گردد، که چگونه است مروجان و مبلغان فرهنگ لیبرالیسم غربی و استثمار جنسی زن و مبدعان اسارت نوین برای زن در غرب اینگونه برای زن مسلمان ایران در حال نسخه پیچی می باشند و اقتصا مقاومتی را موجب تضییع حقوق زنان ارزیابی می کنند!
باید اذعان نمود رسانه های ضد نظام اسلامی با مغلطه ای آشکار و با هدف تنزل نقش جایگاه بی بدیل زنان در عرصه مهم و استراتژیک خاص زن مانند تربیت فرزند،سعادت مادر شدن،شوهر داری مدیریت خانه و در نهایت استحکان نهاد مقدس خانواده و…با طرح برخی مباحث فمینیستی و غرب گرایانه و با ترویج گزاره های غربی از قبیل سعادتمندی زن در صورت فعالیت اقتصادی در بیرون از خانه وورود بی قاعده زنان در فعالیت های مختلف اقتصادی ، با برچسب آزادی و دفاع از حقوق زنان خبط و خطای سنگین این گونه افراد را به کرامت ذاتی زنان مشخص می سازد، لذا باید اذعان نمود آزادی مورد نظر آنها که در سایۀ انقلاب صنعتی صورت می پذیرد جز استثمار همه جانبه زنان و نابودی نهاد مقدس خانواده و پایمال نمودن شخصیت و کرامت ذاتی زنان حاصل دیگری نداشته است،از این رو ویل دورانت می نویسد:آزای زنان از عوارض انقلاب صنعتی است…یک قرن پیش در انگلستان کار پیدا کردن بر مردان دشوار گشت اما اعلانیه ها از آنان می خواست که زنان وکودکان خود را به کارخانه بفرستند.[۱]
نکته قابل تأمل این است که رسانه های اپوزیسون با تقبیح اقدام مطلوب دولت قبل مبنی بر «افزایش مرخصی زنان»،«کاهش ساعت کاری برای مادران شیرده» و «دور کاری بای زنان» را به عنوان دور کردن زنان از حضور در عرصه های اجتماعی قلمداد کردند! این موضع عجیب در حالی است که این طرح مورد استقبال جامعۀ زنان واقع شدو رویکرد مذکور در تقویت نهادمقدس خانواده به عنوان طرحی موثر و کارآمد محسوب گردید.
هم چنین رسانه های اپوزیسیون با برجسته سازی مقولۀ برابری زنان و مردان در عرصه های اجتماعی با انتقاد از سیاست های ابلاغی در اقتصاد مقاومتی، آن را به عنوان تبعیض و چالش بزرگ در نابرابری زنان و مردان در فعالیت های اقتصادی و اجتماعی مطرح کردند، و محدودیت میان زن و مرد را امری خلاف «توسعه اقتصادی» جلوه دادند، که در پاسخ به این نوع نگاه برگرفته از گزاره های غرب گرایانه باید گفت:بهره گیری غیر هدفمند از زنان در عرصه های اقتصادی تبعات جبران ناپذیری به ارمغان خواهد آورد زیرا عملکرد کشورهای صنعتی که با تبعیت از نظریات فروید در راستای کشاندن زنان به عرصه های صنعتی و بعضا فعالیت های سخت و خشن اقتصادی خاص مردان اقدام نمودند ،در واقع بی بند و باری و مصرف گرائی را به همراه داشته است ،زیرا به نام آزادی زن او را از نهاد مقدس خانواده و از خانه به کارخانه کشاندند و از قدرت بدنی او با مزد کمتر سود جستند به نحوی که هم حقوق کمتری به زنان پرداخت کردند و هم از اندام و ویژگی های زنانۀ او در راه تولید و فروش اجناسشان بهره بردند.
لذا تداوم رویکرد مذکور در غرب بهره جوئی های پیش بینی نشده دیگری را پدید آورد و با بیرون کشاندن زن ها از خانه و کار در مراکز تولیدی نظام خانواده را متزلزل نمودند و آمار طلاق و جرایم و فساد فرزندان که از سایۀ پدر و مادر محروم شده بودند افزون گشت.[۲]
باید اذعان نمود طرح انحرافی برابری زنان در امور اقتصادی، نظام خانواده و مولفه های اخلاقی و اجتماعی را آنچنان دچار بحران نمود به نحوی که زنِ رهیده از شوهر و خانه،چون جایگاه امن خانواده را از دست داده بود برای تأمین زندگی و به علت فقدان پناهگاه اقتصادی برای کاردر بیرون از خانه نیاز بیشتری احساس نمود از این رو با کمترین حقوق نیز راضی به فعالیت های اقتصادی گردید.
لذا طرح موهوم برابری زنان و مردان در فعالیت های اقتصادی وعدم لحاظ نمودن مشخصه های خاص زنان و مردان در این فعالیت ها از مغالطات امروزی غرب و مروجان اندیشه های انقلاب صنعتی غرب می باشد ،از این رو نظام اسلامی باید با طرح راهکارهائی موثر و غیر قابل نفوذ از قبیل اقتصاد مقاومتی با در نظر گرفتن حفظ و تقویت جایگاه خانواده و هم چنین فراهم نمودن استقلال و ارتقای منزلت اجتماعی زنان از طریق اتخاذ سیاست هائی برای تأمین مشاغل پاره وقت برای همۀ زنان جویای کار به ویژه مشاغل خانگی متناسب با نقش های اجتماعی مانند آموزگاری و پزشکی خانواده،تجارت الکترونیک،خدمات رایانه ای ،قالی بافی،صنایع دستی و خیاطی و….با اتخاذ تدابیری ضمن حفظ کرامت زنان در فعالیت های اقتصادی ،موجبات افزایش درآمد و سرمایه های مالی زنان و مشارکت آنان در طرح های کلان اقتصادی را مهیا کنند بدون آنکه آنان به طور مستقیم با مشاغل و حرفه های خاص درگیر شوند.
