به گزارش بصیر به نقل از بلاغ، حضور ۸۵ درصدی مردم در انتخابات ریاست جمهوری دهم و کسب ۶۳ درصد از مجموع آرای مأخوذه توسط احمدی نژاد پدیده ای بود که در تاریخ انقلاب مثل و نظیری برای آن نمی توان یافت. عملکرد هاشمی رفسنجانی و رمز گشایی از رفتارهای قبل و بعد از انتخابات وی آخرین برگه ای است که از دفتر سیاست ورزی وی می توان تورق کرد.
هاشمی در این دوره به طور آشکار از نامزدهای اصلاح طلبان حمایت می کرد و حتی امکانات مجموعه های وابسته به وی مانند دانشگاه آزاد نیز به نوعی همیار و کمک حال این کاندیداها جهت شرکت در رقابت ها شده بود. حضور و تأثیرگذاری خاص مهدی هاشمی، فرزند وی، در تخریب دکتر احمدی نژاد و القای بدبینی و یأس عمومی نسبت به نتایج انتخابات، فحاشی و توهین فائزه هاشمی نسبت به ارکان نظام و ورود صریح همسر هاشمی (عفت مرعشی) به رقابت ها و راه اندازی جنگ روانی علیه نظام از شاهکارهای نزدیکان و خاندان هاشمی در این دوران بود.
تشکیک در سلامت انتخابات موضع دیگری بود که هاشمی رفسنجانی به موازات حمایت از موسوی اتخاذ کرد. او دو ماه قبل از انتخابات از تریبون نماز جمعه اعلام کرد که «در این دو ماه تا انتخابات باید به طور جدی تلاش شود تا سلامت انتخابات برای مردم مشخص شود. ضرورت دارد که علائم روشنی برای سلامت انتخابات نشان داده شود.»
با این همه نامه سرگشاده هاشمی رفسنجانی به رهبر معظم انقلاب سه روز پیش از انتخابات، مهمترین واکنش به افشای بازیگردانی‌اش در جبهه دوم خرداد بود.
او در نامه خود تلویحاً دولت احمدی نژاد به دولت بنی صدر تشبیه نموده و حتی در آن تهدید کرده بود: «بر فرض اینکه اینجانب صبورانه به مشی گذشته ادامه دهم، بی‌شک بخشی از مردم و احزاب و جریانها این وضع را بیش از این بر نمی‌تابند و آتش فشان‌هایی که از درون سینه‌های سوزان تغذیه می‌شوند، در جامعه شکل خواهد گرفت که نمونه‌های آن را در اجتماعات انتخاباتی در میدانها، خیابانها و دانشگاه‌ها مشاهده می کنیم.»
نامه رئیس مجمع تشخیص مصلحت در میان بهت ناظران و فعالان سیاسی صدرنشین خبرهای انتخاباتی شد و واکنش‌های شدیدی را برانگیخت.اما انتشار گسترده شایعه پاسخ رهبر معظم انقلاب به نامه هاشمی غائله دیگری برای تأثیرگذاری بر انتخابات و از آخرین تلاشها برای حذف احمدی نژاد بود که البته با تدبیر ایشان رنگ باخت.
رهبر معظم انقلاب در روز انتخابات و پای صندوق رأی با اشاره به برخی شایعه سازی‌ها و نقل قول از جانب ایشان اعلام کردند: مردم به این شایعات و دیگر شایعات در خصوص بخش‌های مختلف انتخابات که ساخته انسانهای ناسالم است توجه نکنند.
آنچه بیشتر از همه حائز اهمیت است نامه هاشمی رفسنجانی به رهبر معظم انقلاب پس از مناظره انتخاباتی میرحسین موسوی و دکتر احمدی نژاد و چند روز پیش از رأی گیری انتخابات ریاست جمهوری دهم بود که بدون سلام و تحیت آغاز و با شدیدترین هجمه ها و کنایات و تلویحات، ادامه و با خط و نشان های خارج از شئون سیاسی و انقلابی پایان یافت.
هاشمی در این نامه که شباهت بسیاری با نامه منتظری به امام راحل که بنا به اظهار خود منتظری این نامه خواب را از چشمان امام ربوده بود- داشت موجی از انتقاد و تعجب را در میان گروه ها و شخصیت های سیاسی به همراه داشت. همان گونه که مرحوم منتظری آن نامه و نامه ها و اظهار نظرهای مختلف خود را به دلیل حمایت از سید مهدی هاشمی نوشته و اتخاذ کرده بود آقای هاشمی نیز این نامه و دیگر مواضع خود را عمدتاً در حمایت از فرزندش مهدی هاشمی در پیش گرفته بود.
هاشمی در این نامه با اشاره به احتمال شکل‌گیری آشوب، کدهایی از حرکت‌های خیابانی ارائه می‌کند که به عقیده کارشناسان تأیید حرکت‌های براندازانه از جنس انقلاب مخملی بود. این نامه به خوبی نشان داد که هاشمی، به نحوی رهبری را مانع پیروزی تمایلات سیاسی خود تصور می کرد. این نامه که به سرعت رسانه ای شد همچون بنزینی بود که بر آتش التهابات ریخته باشند.
۲۶ تیر ۱۳۸۸ را باید یکی از تاریک ترین نقاط در تاریخ ۳۰ ساله برگزاری نماز جمعه تهران دانست؛ روزی که نمازگزاران تهرانی شاهد برگزاری نماز به صورت مختلط و همراه با سوت و کف و حرمت‌شکنی بودند. اما آنچه تلخی این روز را مضاعف کرد، سخنان خطیب جمعه بود که در راستای همراهی با اغتشاشگران ارزیابی شد.
هاشمی رفسنجانی پس از ۴۵ روز مجدداً در قامت خطیب نماز جمعه به دانشگاه تهران آمد. البته این بار چهره های دیگری نیز پس از مدتها راهی نمازجمعه تهران شدند که شاخص ترین آنها میرحسین موسوی و زهرا رهنورد بودند که بعد از ۲۰ سال در نماز جمعه تهران شرکت کردند!
در حالی که آتش فتنه با هیزم انداختن خاندان هاشمی روز به روز گسترش می یافت، در ۹ دی ماه سال ۸۸ مردم با حضور گسترده خود در سراسر کشور، بساط فتنه را برای همیشه از کشور جمع کردند.
این حضور باعث شد تا دیگر هاشمی رفسجانی خود را از سیاست کنار کشیده و سکوت ۴ساله را تجربه کند؛ هرچند که در این میان اظهاراتی نیز در کارنامه خود ثبت کرد.
هاشمی رفسنجانی در ابتدای سال ۹۲ دوباره با حضو در میان گزینه های ریاست جمهوری به عرصه سیاست بازگشت؛ هرچند برخی مهره چینی انتخابات یازدهم را مستقیماً با
نقشه وی می دانند.
انتخابات یازدهم برگزار شد و حسن روحانی توانست رئیس جمهور یازدهم کشور شود؛ از این لحظه به بعد کشور شاهد حضور گسترده هاشمی در کنار دولت یازدهم و در عرصه سیاست بود به طوری که بسیاری از گزینه های وزارت با نظر هاشمی رفسنجانی انتخاب شدند.
در این میان هاشمی رفسنجانی به روی گیشه ها هم بازگشت به طوری که روزنامه های زنجیره ای هر روز با انتشار یک مصاحبه در روزنامه های زنجیره ای توانست به عنوان یک چهره در این روزنامه ها مطرح شود.
آنچه که مهم است محور صحبت ها و اظهارات هاشمی در یک جهت و سمت و سوی مشخص است.
هاشمی در مصاحبه خود با روزنامه آرمان برخلاف بیانات رهبری که در چند ماه گذشته اعلام کردند به مذاکرات خوش بین نیستند، اظهار داشت به آینده مذاکرات خوشبین است.
وی در خصوص علت حضورش در عرصه انتخابات یازدهم نیز گفت: من بعد از دوره هشت ساله ریاست‌جمهوری‌ام واقعا دیگر به فکر برگشت نبودم. هم سال ۸۴ و هم مورد اخیر، بالاخره به این نتیجه رسیدم که اگر من نیایم وظیفه بزرگی برای ملت به دوشم هست و من عمل نکرده ام. بالاخره حالا یا موثر بودیم یا نه ما مردم را از جوانی‌مان به این کار دعوت کردیم و تا حالا هم دنبالش هستیم و اهدافی هم داشتیم. اهدافمان همان اهداف اسلام و مردم است و هیچ تغییری نکرده است. ممکن است شیوه‌ها فرق کند ولی اهداف همان است.
اگر ببینیم هر وقت و در هر موضوعی آمدن من و دخالت من جلوی مشکلاتی را می‌گیرد در هر سنی تا زنده هستم اینگونه عمل خواهم کرد. این دو دفعه هم اینگونه شد. من در صحبت‌هایی که با یکی از احزاب داشتیم گفتم که مگر من آن دفعه هم می‌خواستم بیایم؟ شش ماه مردم و همه گروه‌ها می‌آمدند و البته عمدتا اصلاح‌طلب‌ها و استاندارها می‌آمدند چون مایوس بودند، شرایط بد نشود و مثل همین دفعه فکر کردم من می‌توانم کمکی بکنم چون می دیدم بهتر از دیگران می توانم خدمت کنم و احساس خطر می کردم که سطح انقلاب و جایگاه ریاست جمهوری را پایین بیاورند.
هاشمی در ادامه اظهار داشت: در آخرش دیدم که آن حماسه سیاسی اتفاق نخواهد افتاد و فضا سرد است و به همین دلیل آمدم ولی اثرش همین شد که شد. تا هر وقت نیاز به من باشد، در صحنه هستم، برای خودم دیگر هیچ‌چیز نمی‌خواهم و فقط برای حفظ اهداف و دستاوردهایی که برایش مردم مبارزه کردند، می‌‌آیم.
هاشمی درباره صحبت خود با رهبر معظم انقلاب برای حضور در انتخابات هم با روزنامه شرق گفته است: من از شب که تصمیم گرفتن نام نویسی کنم خواستم با ایشان( مقام معظم رهبری) تماس بگیرم که در دسترس نبودندو فردا صبح که بحل کارم آمدم گفتم دفتر ایشان را بگیرند که می خواهم با آقا صحبت کنم . ایشان یا در درس یا ملاقات بودند. ظهر که به استراحت رفته بودند. عصر آقای حجازی تلفن کرد و گفت:”آقا هنوز خواب هستند و من چه کار کنم؟” من گفتم:”من می خواهم به وزارت کشور بروم و دیگر فرصت ندارم.” ایشان گفت:”پس بروم بیدارشان کنم؟” گفتم:” آری” ایاشن را بیدار کرده و گفته بودند که فلانی م یخواهد برود اسم نویسی کند و منتظر شماست. ایشان هم گفتند:” در تلفن که نمی توانیم این صحبت ها را بکنیم.”
از این دست اظهار نظر های هاشمی در رسانه ها بسیار زیاد است به طوری که حتی اگر یک روز خبری از وی در رسانه های زنجیره ای دیده نشود فرزندان وی صفحه اول این رسانه ها را پر می کنند.
به نظر می رسد تلاش هاشمی برای بازگشت به جامعه در راستای برنامه دراز مدت وی در خصوص ورود به صحنه انتخابات بعدی یعنی مجلس خبرگان است.
تقریباً برنامه ریزی‌های لازم جهت ورود اصلاح‌طلبان به مجلس شورای اسلامی در دور بعد انجام شده است و دولت به این امیدوار است تا با ورود به مجلس دهم قسمتی از برنامه های خود را پیش ببرد.
ورود به مجلس خبرگان نیز می تواند تضمین بیشتری به دولت بدهد تا بتواند بدون دغدغه دولت و مجلس را در دست بگیرد.
به نظر می رسد هاشمی رفسنجانی با ورود نرم خود به انتخابات مجلس خبرگان، ورود به انتخابات زودتر از موعد را نیز کلید زده است.
