نوسازی سنت‌های نوروزی

بصیر، سنت‌ها قواعد گاه نوشته و گاه نانوشته‌ای هستند که با سایه افکندن بر منطق رفتاری، گفتاری و اندیشگی ملت‌ها، به زیست آنها سمت و سو می‌بخشند. سنت‌ها برخلاف تصور ترادیشنالیست‌ها جازم و منجمد نیستند و در طول زمان و مکان دچار تغییرات و تبدلات عدیده می‌شوند.

 
 

این تغییرات گاه توأم با انفعال و ناشی از اثرپذیری از فرهنگ ها و سنت های دیگرند، و گاه تحولاتی مدبرانه اند که به تدبیر عقلای قوم، برای حفظ زایایی، پویایی و جویایی سنت ها، در آنها صورت می پذیرند.

اینجانب به عنوان یکی از عقلای قوم، در گام نخست تغییرات هد فمند زیر را برای اصلاح سنت های مرتبط با تعطیلات نوروزی ـ که با ۲۰ روز تعطیلی همه جانبه همراه با انواع و اصناف خاله بازی، می رود تا به یک فاجعه تمام عیار ملی تبدیل شود ـ پیشنهاد می کنم:

۱ ـ دید و بازدید، سنتی پسندیده است که برگزاری آن به صورت رفت و برگشتی در ایام نوروز، آن را به سمت و سویی مبتذل سوق داده است. نخستین راهکار رفع ابتذال از این سنت حسنه، برگزاری دید و بازدید به شیوه «حذفی» یا «گروهی» است. در شیوه حذفی، وقتی فی المثل خانواده شما در زمین حریف به دیدار خانواده دایی اینا می رود، پس از پایان دیدار، یکی از دو خانواده از جریان دید و بازدید حذف می شود و خانواده باقیمانده، به دیدار برنده دیدار خاله اینا و عمه اینا می رود. دید و بازدیدها همچنین می توانند به شیوه گروهی برگزار شوند. به این ترتیب که قبل از آغاز تعطیلات، همه بستگان درجه یک تا ۱۶، در چند گروه دسته بندی شوند. آن گاه خانواده های هر گروه تا روز سوم تعطیلات، دید و بازدیدهای خود را برگزار کنند و سپس خانواده های اول و دوم هر گروه با خانواده های دوم و اول گروه های دیگر دیدار کنند. این شیوه علاوه بر بازسازی سنت حسنه دید و بازدید، به افزایش هیجانات نوروزی نیز یاری می رساند.

۲ ـ روبوسی یکی از روش های مرسوم تظاهر به اظهار محبت است، که استفاده از آن در ایام نوروز به شکل افراطی انجام می گیرد. به گفته یکی دیگر از عقلای قوم، آدم وقتی قرار است پسردایی اش را در خانه پدربزرگ، در خانه دایی، در خانه خاله بزرگه، در خانه خاله کوچیکه، در خانه مادرش، در خانه پسردایی و در خانه خودش ببیند، چه لزومی دارد در همه این مکان ها سه بار لپ او را ماچ کند و سه بار لپش از سوی او ماچیده شود؟ در این زمینه، راهکار پیشنهادی «محدود شدن روبوسی به اولین دیدار انجام شده» است، که به کار بستن آن می تواند مفید باشد.

۳ ـ در سال های اخیر دادن و گرفتن عیدی به یک مبادله بیهوده نقدینگی تبدیل شده است. خانواده ها ـ بجز خانواده هایی که فرزند ندارند ـ معمولا معادل همان مبلغی را که فرزندانشان درطول تعطیلات عید از بزرگ ترهای فامیل به دست می آورند، در مواجهه با کوچک ترهای فامیل از دست می دهند. بیهودگی این تبادلات مالی آنجا بیشتر به چشم می آید که با توجه به افزایش تصاعدی قیمت ها، در نهایت شخص عیدی گیرنده با مجموع مبلغ به دست آورده، قادر به خرید چیز دندانگیری هم نیست. بنابراین بهتر آن است که سنت «اهدای عیدی نقدی» از فرهنگ نوروزی برچیده شده و سنت «اهدای عیدی نمادین» یا «اهدای جوراب» جایگزین آن شود.

۴ ـ مشهور است که این روزها رفتن به خانه میزبانانی که در خانه مودم وایرلس ندارند، وقت تلف کردن است. داشتن مودم وای فای این امکان را به مهمانان می دهد که به جای ور زدن درباره مسائلی که صلاحیت ور زدن درباره آنها را ندارند، به وبگردی، به روز کردن صفحات شخصی شان در شبکه های اجتماعی فیلترشده، گپ زدن با دوستان در فضای برنامه های روزافزون چت و دیگر فعالیت های مجازی بپردازند. تنها عیب این مزیت این است که با وجود اینترنت بی سیم، افراد حاضر در میان جمع، دلشان جای دیگر است. برای رفع این عیب نیز میزبانان می توانند فضایی معین را به شیوه کافی نت برای استفاده مهمانان از اینترنت بی سیم خانگی فراهم کنند. مهمانان نیز پس از آن که فعالیت های مجازی خود را با استفاده از گوشی ها، تبلت ها و گوشی ـ تبلت هایشان انجام دادند، در پایان مهمانی برای صرف شیرینی، میوه و تنقلات، به میان جمع بازگردند.

۵ ـ براساس آمارهایی که عنقریب تائید خواهند شد، مردم ایران طی ۱۳ روز نوروز در مجموع ۱۴۰ هزار تن اضافه وزن پیدا می کنند؛ که در این میان سهم هر ایرانی می کند به عبارتی دو کیلوگرم. این ضایعه، بر اثر پرخوری ناشی از دیدن مال رایگان فامیل، شامل شیرینی نخودچی، شیرینی برنجی، انواع شکلات و آبنبات و تافی، اقسام میوه، اصناف آجیل، گز و سوهان و باقلوا و قطاب و سایر شیرینی جات محلی و… حاصل می شود. میل به بلع در ایام نوروز به حدی افزایش می یابد که بعض اشخاص نه تنها به اموال اقوام، که حتی به اموال خودشان هم رحم نمی کنند و در ساعاتی که در خانه حضور دارند، پسته ها و بادام هندی های آجیل را سوا کرده، می خورند. در فقره اصلاح این سنت، عقل نگارنده به جایی قد نمی دهد. بنابراین دست یاری خود را به سوی دیگر عقلای قوم دراز می کند.

۶ ـ گشت و گذار دسته جمعی در «روز مبارزه با طبیعت»، که به اشتباه «روز طبیعت» نامگذاری شده، سنت نوروزی دیگری است که همین طور که هست بسیار خوب و بامسماست و بر اساس پیش بینی های ناظران آگاه، تا ۱۳ سال دیگر به انهدام کامل طبیعت منجر خواهد شد.

 

 

منبع: صدخبر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا