تجمل گرایی دولت، مردم را مصرف گرا می کند و انقلاب را بر باد می دهد
به گزارش بصیر به نقل از گروه سیاسی-فرهنگ نیوز، دولت یازدهم که بعد از حضور حماسه‌گونه مردمی در روز ۲۴خرداد۱۳۹۲ و با رأی ۵۰٫۷ درصدی به «حسن روحانی» روی کار آمد، از ابتدا شعار «اعتدال» را سر داده بود و وعده بهبود اوضاع در جمیع امور را (بر اساس آنچه «تدبیروامید» می‌خواند) با صدای بلند بر زبان جاری می‌کرد.
آنچه مسلم است، مشکلات مر بوط به ۲۰ ماه پایانی دولت دهم در زمینه اقتصاد، یکی از محورهای اصلی تبلیغاتی حامیان دکتر«حسن روحانی» در ایام انتخابات بود. وعده بهبود مشکلات اقتصادی و رفع تحریم‌ها و بسیاری موارد مشابه، از جمله شعارهای نزدیکان دولت فعلی بود.
از سخنان این افراد آنکونه برمی‌آمد که قرار است انضباط مالی، سلوحه رفتار اقتصادی دولت یازدهم شود و از این‌رو انتظارات و توقعات وسیعی در میان اقشار مختلف جامعه به‌وجود آمد.
از سوی دیگر، جماعت منتقد دولت یازدهم، حتی قبل از آنکه انتخابات برگزار شود، در همان ایام تبلیغات انتخاباتی، اعلام کرده بودند که مشی دولت احتمالی «حسن روحانی»، چندان با «عدالت اقتصادی» هم‌خوانی نخواهد داشت.
نگاهی اجمالی و گذرا بر روند کاری دولت «تدبیروامید» از روز نخست تاکنون، می‌تواند مشخص کند که برداشت و نظر منتقدان صحیح بود یا ادعا و وعده‌های جریان موسوم به «اعتدال».
پذیرایی از مهمانان در محل کاخ سعدآباد
در ابتدای آغاز به‌کار حجت‌الاسلام «حسن روحانی» به‌عنوان رییس‌جمهوری اسلامی ایران، شایعاتی مبنی بر احتمال بازگشت مقر دولت به «سعدآباد» شنیده شد.
ماجرا از این قرار بود که در دوره اصلاحات و استقرار دولت «محمد خاتمی»، سعدآباد به‌عنوان یک مجموعه بی‌نظیر از کاخ‌های ساخته شده در دوران پهلوی، دچار تغییر کاربری شد!
تغییرات به این صورت اعمال شده بود که این مکان علاوه بر موزه، تبدیل به محل استقرار دولت شد!
البته در ابتدای دولت نهم، محمود احمدی‌نژاد محل استقرار دولت را به جای قبلی یعنی حوالی میدان پاستور شهر تهران منتقل کرد.
در هر صورت دولت یازدهم، استقرار در کاخ سعدآباد را تکذیب کرد و به میدان پاستور رفت اما میهمانان خارجی و البته پرتعدادی که در مراسم «تحلیف» رییس‌جمهوری شرکت کرده بودند، در محل مجموعه کاخ‌های سعدآباد مورد پذیرایی قرار گرفتند.
دولت ثروتمندان؟
میزان دارایی برخی دولتمردان، اگر چه بسیار دیر اعلام شد، اما در هر صورت باعث تعجب بسیاری از افراد جامعه شد.
اینکه دولتی، از افراد ثروتمند و وزرای متمول تشکیل شود، به‌خودی خود شاید بد نباشد اما:
– آیا ثروتمندان می‌توانند مدعی شوند که طعم فقر را چشیده‌اند و آیا کسی که نتواند در حد افراد پایین‌دست جامعه زندگی کند، درد طبقات محروم را درک می‌کند؟
– استفاده از اتومبیل‌هایی که بعضا در زمره خودروهای گران‌قیمت رده‌بندی می‌شوند، همواره مورد توجه و انتقاد بوده است. البته هرگاه دولتمردان به این امر مبادرت ورزیده‌اند، این انتقادات بیشتر و بیشتر شده است. در حال حاضر اما دولت یازدهم ثابت کرده است که چندان توجهی به این انتقادات ندارد.
– آیا دولت موسوم به «اعتدال» می‌تواند مشخص کند که با کدام روش می‌خواهد اعتدال را به عرصه اقتصاد بیاورد؟ آیا وزرای محترم این دولت توانسته‌اند در زمینه اقتصاد، اعتدال را رعایت کنند؟
شوی لباس اسلامی!
برگزاری شوی لباس اسلامی که اگر با هدف ارتقای فرهنگ انجام شده باشد، ممکن است قابل دفاع باشد، یکی از عرصه‌های بروز تجمل‌گرایی و ترویج خوی اشرافیگری از سوی کارگزاران دولت یازدهم است.
کافیست به حواشی اینگونه برنامه‌ها سری بزنیم و قیمت لباس‌های عرضه شده و البته طراحی‌های مسأله‌دار آنها را ببینیم؛ لباس هایی که فقط برای میلیونرها طراحی شده و قیمت های چند تا چند ده میلیونی دارند!
هزینه باورنکردنی برای ارسال پیامک از جیب مردم!
خاطره دریافت چندین باره پیامک تبریک عید نوروز از سوی رییس‌جمهوری، هنوز در اذهان مردم، جاری است. البته مشخص نشد که منبع مالی این پیامک‌ها چه بوده است و حتی ادعا شد که این پیامک ها بار مالی نداشته‌اند و اپراتورهای تلفن‌همراه، در نقش اسپانسر تبلیغتی ظاهر شده‌اند و پولی بابت ارسال آن دریات نکرده‌اند! هرچند که این شرکت ها سهامی عام هستند و هزینه از منابع آنها نیز به معنای هزینه از جیب مردم و سهامداران آنهاست.
نهایتا نیز کسی نگفت که چه سودی از ارسال پیامک تبریک رییس‌جمهور، قرار است نصیب اپراتورها شود و اصلا مگر دولت یازدهم، تیم فوتبال است که اسپانسر(اصطلاحاً پشتیبان مالی) جذب کند؟
سفر به کیش
سفر «حسن روحانی» در ایام نوروز به جزیره مصفا و زیبای کیش، یکی از اتفاقات جالب روزهای نخست امسال بود.
ظاهراً اینکه چند نفر از مردم ما می‌توانند مانند «رییس‌جمهوری»، در ایام عید نوروز به سفر غیررسمی، آن هم به کیش بروند، سئوال چندان مهمی نیست! اما این نکته، بسیار مهم است که بدانیم اصولاً این عمل، چه اثری در گسترش تجملات در جامعه دارد؟
شاید جواب این امر را بتوان با مراجعه به آژانس‌های گردشگری مشخص کرد. آنجا که قیمت‌های نجومی اقامت و پروازها به این جزیره برایتان بازگو می‌شود و شما مطمئن می‌شوید که حقوق اکثریت جامعه ما، نمی‌تواند تأمین‌کننده هزینه گزاف این مسافرت باشد.
سفر به آلمان
گفته می‌شود یکی از وزرای «حسن روحانی» که اتفاقاً از متمول‌ترین آنهاست، اخیراً ۲۵ روز در آلمان اقامت داشته است. همچنین گفته می‌شود این سفر با اهداف درمانی صورت گرفته است.
همچنین یادآوری می‌شود که نمایندگان مجلس، بارها درباره سن و سال ایشان سخن گفته بودند و سختی‌های امر وزارت را گوشزد کرده بودند.
در هر صورت، اعضای دولت یازدهم، با عمل به جمله معروف «دارندگی و برازندگی»، نشان داده‌اند که نگران ترویج و تبلیغ «تجمل‌گرایی»، «اسراف»، «ریخت‌وپاش» و «تغییرات غلط در سبک زندگی مردم» نیستند.
استخری که ۷میلیارد از بیت‌المال را بلعید
یکی از آخرین شاهکارهای دولتی‌ها، بازسازی محل استخر و سونای ساختمان هیئت دولت بود که گفته شده است تنها حدود ۷۰ میلیارد ریال ناقابل هزینه به «بیت‌المال» وارد کرده است.
اینکه محل مورد اشاره، دقیقاً چه مورد مصرفی می‌تواند داشته باشد و ضرورت وجود آن در کنار محل برگزاری جلسات هیئت دولت چیست، امری جداگانه است که در جای خود می‌تواند بررسی شود!
باز هم کاخ سعدآباد
آخرین نمونه از مانور تجمل در دولت «تدبیروامید» به برگزاری جشن در محل کاخ سعدآباد مربوط می‌شود.
اخبار رسیده حکایت از این دارد که همسر رییس‌جمهور و همسر برادر ایشان به همراه همسر وزرا و افراد شاخص دولت و برخی مدعوین دیگر (همسران سفرا) نیز در این جشن حاضر بوده‌اند و اتفاقاتی هم در آنجا رخ داده است که البته خود دولت آنها را تکذیب می‌کند!
البته آنچه در این کیان جالب است، برگزاری جشن ولادت حضرت فاطمه‌زهراسلام‌الله‌علیها در محل کاخ سعدآباد است و اینکه اصولاً محل برگزاری این مراسم، چه سنخیتی و یا تناسبی با سیره معصومین‌علیهم‌السلام دارد؟
آیا شیوه این ستارگان درخشان آسمان ولایت و امامت نیز، همچون روند در پیش گرفته شده از سوی دولت «اعتدال» بوده است؟
افزایش سرعت تغییرات در سبک زندگی
یکی از مشکلات جاری در عرصه فرهنگ کشور ما، بروز تغییرات عموماً منفی در «سبک‌زندگی» و نهایتاً دور شدن از شیوه زندگی ایرانی و اسلامی است.
حال پرسش اساسی این است که چرا دولت با رفتارهای خود، از یک‌سو مردم را به‌صرفه‌جویی در مصرف آب و برق و … و حتی انصراف از دریافت یارانه!!! دعوت می‌کند(که البته امری پسندیده است) و از سوی دیگر باعث ترویج تجملات در کشور می‌شود؟
یادمان باشد که بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی درباره خوی کاخ نشینی و تجمل گرایی فرمود:
«ما باید کوشش کنیم که اخلاق کاخ نشینى را از این ملت بزداییم. اگر بخواهید ملت شما جاوید بماند و اسلام آن طورى که خداى تبارک و تعالى می خواهد، در جامعه ما تحقق پیدا کند، مردم را از آن خوى کاخ نشینى به پایین بکشید، خود کاخ نشینى این خوى را می آورد».
«آن هایی که در خانه های مجلل راحت و بی درد آرمیده اند و فارغ از همه رنج ها و مصیبت های جانفرسای ستون محکم انقلاب و پابرهنه های محروم تنها ناظر حوادث بوده اند و حتی از دور هم دستی بر آتش نگرفته اند نباید به مسئولیت های کلیدی تکیه کنند که اگر به آنجا راه پیدا کنند چه بسا انقلاب را یک شبه بفروشند و حاصل همه زحمات ملت را بر باد دهند»(صحیفه امام ج۲۰ – ص۳۳۳)
