آمریکا باید به ملت های مستقل احترام بگذارد/ دیدار قریب الوقوع روسای جمهوری ایران و ونزوئلا

به گزارش بصیر:”آمن هوتب زامبرانو” سفیر ونزوئلا در تهران در بخش دوم و پایانی مصاحبه خود و در پاسخ به سوالات خبرگزاری مهر، علل بروز تنش در روابط ونزوئلا-ایالات متحده و نیز مناسبات دوستانه و رو به گسترش کشورش با جمهوری اسلامی را تشریح کرد.

با روی کار آمدن “نیکلاس مادورو” شاهد افزایش تنش در روابط آمریکا و ونزوئلا بوده ایم که در مواردی به اخراج دیپلمات های آمریکایی از کاراکاس انجامیده است. علل بروز این تنش چیست؟

“هوگو چاوز” چند سال پیش گفت تنها درخواستی که ما از ایالت متحده داریم این است که به تصمیمات مردم و دولت ونزوئلا احترام بگذارد و اگر آنها به این خواسته عمل کنند، ونزوئلا هم برای آنها احترام قائل است. امروز هر چند چاوز در بین ما نیست اما آموزه ها و راهی که به ما نشان داده، در پیش چشمان ماست. “نیکلاس مادورو” به خوبی راه فرمانده چاوز را ادامه داده و پیروزی هایی که ملت ما بدست آورده، به نوعی پیروزی دیگری برای چاوز محسوب می شود.

دولت ونزوئلا هیچگاه به دنبال تنش و اختلاف نبوده است و حتی مدتها پیش به نشانه حسن نیت گفتگوهایی را برای بهبود مناسبات خود با آمریکا آغاز کرد اما به دلیل دخالت های بی دلیل ایالات متحده در امور داخلی ونزوئلا موجب شد که دستور قطع این مذاکرات از سوی مادورو صادر شود. ما همواره شاهد حضور آمریکا در پشت صحنه تحرکات ضددولتی و بی ثباتی های کشورهای مستقل آمریکای لاتین هستیم.

دلیل این مداخلات می تواند این واقعیت باشد که آمریکایی ها آگاهی و شناخت کافی در مورد نظام دمکراتیک و دستاوردهای انقلاب مردمی ونزوئلا ندارند و یا این که شناخت دارند اما با سوء نیت قصد پنهان کردن دستاوردها و وارونه جلو دادن آن دارند. معتقدیم که ملت های ونزوئلا و آمریکا با وجود داشتن اختلافات زیاد چه از لحاظ ایدئولوژیک و چه از نظر زاویه دیدشان نسبت به انسان می توانند باهم روابط عادی و معمول داشته باشند.

اما متاسفانه آمریکایی ها از این فرصت استفاده نکردند و  موانعی را بر سر این روابط قرار دادند. آقای مادورو هم که ابتدا به این همزیستی مسالمت آمیز روی خوش نشان داده بودند، دستور توقف مذاکرات و در مراحل بعدی اخراج دیپلمات های آمریکایی را صادر کردند.

این شرایط در حالی می تواند به حالت عادی بازگردد که آمریکا تمامیت ارضی کشورهای آمریکای لاتین را به رسمیت بشناسد، از دخالت در امور داخلی آنها پرهیز کند، تحریم های چند دهه اخیر علیه کشورهای منطقه از جمله کوبا را پایان دهد، پایگاه های نظامی خود را از کشورهای منطقه برچیند و از اقداماتی که موجب بی ثباتی در منطقه می شود از جمله کشورهایی که مواضع مستقلی نسبت به آمریکا دارند، از جمله بولیوی، اکوادور، نیکاراگوئه و ونزوئلا دست بردارد.

به نظر می رسد که شکست های اخیری که آمریکا از ونزوئلا و سایر کشورهای متحد آن در منطقه خورده، موجب شود مقامات این کشور به واقعیات موجود پی برده و با نگاه محترمانه به ملت های منطقه بنگرند. آنها باید در این زمینه گام های مثبتی برداشته و حسن نیت خود را برای بهبود روابط نشان دهند.

ایران و ونزوئلا در دهه اخیر روابط نزدیک و دوستانه ای داشته اند. این روابط پس از روی کار آمدن دو دولت جدید در دو کشور به چه سطحی رسیده است و چشم انداز آن را چگونه ارزیابی می کنید؟

انقلاب دو کشور، دو انقلاب برادر و ضدامپریالیستی به شمار می روند. ایران سیاست خود را بر منبای مخالفت با هژمونی و دخالت قدرت های خارجی در امور داخلی خود قرار داده و این سیاست از سوی ونزوئلا نیز دنبال می شود. از این نظر دو کشور خط مشی سیاسی مشترکی دارند. ونزوئلا امروز اعتبار و جایگاه خاصی در جامعه بین الملل کسب کرده، همانطور که ایران از چنین جایگاهی برخوردار است.

ایران همواره به تصمیمات دولت و ملت ونزوئلا احترام گذاشته و این احترام متقابل در مواضع ونزوئلا نیز وجود دارد. این رویکردی است که دو کشور داشته اند و به آن ادامه خواهند داد. در همین راستا دو کشور همکاری های زیادی در زمینه های سیاسی و اقتصادی داشته اند که دستاوردهای زیادی برای آنها داشته است. در زمینه اقتصادی همکاری ها رو به گسترش است و آقای مادورو تاکید خاصی بر آن دارد. بخش خصوصی و بخش دولتی ایران در ونزوئلا فعالیت های چشمگیری داشته است. ساخت واحدهای مسکونی در ونزوئلا با همکاری شرکت های ایرانی و سرمایه گذاری ایران در مناطق آزاد تجاری ونزوئلا از جمله این همکاری ها به شمار می رود.

می بینیم که در زمینه سیاسی و اقتصادی همکاری های نزدیکی بین دو کشور وجود دارد و انتظار می رود این همکاری بین ملت های دو کشور در ماهها و سالهای آینده افزایش یابد. دو کشور طی مناسبات دوستانه خود در گذشته به شناخت خوبی از فرهنگ یکدیگر رسیده اند. سفارت ایران در کاراکاس فعالیت های خوبی در این زمینه انجام داده است.

انتظار می رود در آینده نزدیک وزیران خارجه ایران و ونزوئلا و به دنبال آن نیز روسای جمهوری دو کشور با یکدیگر دیدار و زمینه گسترش بیشتر مناسبات را فراهم آورند. بنا بر این مناسبات دو جانبه روز به روز بهتر شده و شاهد تعمیق آن خواهیم بود و هیچ نیرویی نمی تواند دوستی را که آقای چاوز با ملت ایران ایجاد کرده است، از بین ببرد.

روابط دو کشور در زمان دولت های پیشین بسیار پویا بوده است به طوری که روابط ما با ایران حتی از کشورهای همسایه مان نیز بهتر بوده که این نشانگر اهمیت و جایگاه ایران برای ونزوئلا است. ایران دید استراتژیک خود را با تمرکز بر ونزوئلا در آمریکای لاتین قرار داده و رئیس جمهوری ونزوئلا نیز دید مشابهی نسبت به ایران در منطقه خاورمیانه دارد. این دید مستقل باید در سال های آینده نیز ادامه پیدا کند.

دو کشور می توانند در زمینه سرمایه گذاری، مبادلات تجاری،فرهنگی، آکادمیک و همکاری های اقتصادی یک اتحاد سیاسی-فرهنگی-اقتصادی قوی ایجاد کنند که در نهایت به پیشرفت و توسعه دو کشور می انجامد. عزم هر دو کشور بر این مسئله قرار گرفته است.

طرح جامع ملی ونزوئلا به دنبال استقلال تکنولوژیک، امنیت غذایی، پیشرفت صنعتی، امنیت انرژی و تقسیم منابع در میان مردم است که در تمام این زمینه ها روی همکاری ایران حساب می کند. ما به همراه ایران در سازمان های بین المللی زیادی عضو هستیم، از جمله اوپک و جنبش غیرمتعهدها که این عضویت همزمان باعث تماس و ارتباط دائمی ما می شود و می تواند در تصمیم گیری های مشترک موثر باشد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا