اصلا ما تروریستیم، تو خوبی!/ آمریکا از سر دلسوزی حمله به هیروشیما را گردن گرفت؟!

به گزارش بصیر به نقل از گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ نخود آش- راستش را بخواهید من فقط فکر می‌کردم مسئولین عزیز در کشور خودمان به فکر دل ما طنز نویس‌ها هستند و تا این حد به ما سوژه میدهند اما در کل این جان کری و دوستانش هم خیلی دلسوز ما هستند و گاه و بی گاه یک چیزهایی می‌ریزند که نگو…
 
اعتراف می‌کنم که امروز هم از خانه با خودم «شناسنامه» را آوردم تا باز هم یک ذره علیه دولت نقد منصفانه بنویسم اما گزارش وزارت امور خارجه آمریکا را که دیدم واقعا حیفم آمد این باد مخالف را در مورد نکات به شدت خردمندانه‌ این گزارشِ کاملا صادقانه‌ی آمریکا ننویسم.
 
در این گزارش که کلا صداقت از آن می‌بارید، کاملا پیدا است که دولت ایالات متحده آمریکا دلش به حال همه‌ دنیا سوخته است و به درستی یکی از بزرگترین کشورهای تروریست دنیا را تشخیص داده ‌است.
 
اصلا آمریکا در کل نقش دایه را برای دنیا ایفا می‌کند و از مادر هم خیلی مهربان‌تر است. یعنی اگر زبانم لال قاره آمریکا و به تبعش کشور آمریکا کشف نشده بود، الان دنیا غرق شده بود. از همین رو در بخشی از این گزارش آمده ‌است که «ایران یکی از بزرگ‌ترین حامیان دولتی تروریسم در جهان است که حتی حاضر نیست صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خویش را اثبات کند.» کلا در این زمینه حق با آمریکاست(؟!) می‌دانید چرا؟
 
خیلی واضح است، آمریکا که به جایی اصلا حمله اتمی نکرده در واقع شاهد حملات اتمی ایران به جاهای مختلف بوده ‌است. می دانید که در اواخر جنگ جهانی دوم آمریکا نبود که با یک حمله اتمی، به هیروشیما، این شهر ژاپن را با خاک یکسان کرد بلکه ایران این کار را کرد اما آمریکا از سر دلسوزی آن را به گردن گرفت. باور ندارید من به جان عمه‌ جان کری و حتی عمه‌ سگش قسم می‌خورم. واقعیتش هم این است که کلا مذاکرات هسته‌ای ایران از همان زمان آغاز شده‌ اما نکته این است که هر دولتی با هر رویکردی از چپ و راست که بر سر کار می‌آید اصلا به هیچ عنوان اهل هیچ گونه مذاکره‌ای بر سر مسائل هسته‌ای نبوده. در این زمینه واقعا ایران کجا و رژیم صهیونیستی کجا؟ این رژیم که در این گزارش به عنوان یکی از شرکای آمریکا در مبارزه با تروریسم معرفی شده‌، خیلی پسر خوبی است! نه بمب اتمی دارد نه اصلا تا امروز به جایی حمله کرده‌است، کلا هم که در تاریخش هرچه حمام خون راه افتاده همه علیه‌اش بوده و حتی یک نفر از مردم بی گناه را نکشته ‌است البته در این زمینه یک اشتباه سهوی داشته و آن هم اینکه آن رژیم، شریک آمریکا نیست، رئیس آمریکا است. اما در هر صورت این اشتباه قابل اغماض است و چیزی از ارزش‌های این گزارش کم نمی‌کند.
 
در جای دیگر در این گزارشِ صادقانه که صداقتش به قول آن دوستمان «همه کَس کُش» است، آمده‌:«ایران با تجهیز مالی و نظامی حزب الله لبنان، از بشار اسد رئیس جمهور سوریه حمایت می کند.» خب دیگر به چه نحوی صداقت خود را نشان دهند؟ ایران از بشار اسد حمایت می‌کند و آمریکا هم از همان آدم‌های خوب داستان حمایت می‌کند. همان آدم‌های خوبی که با افتخار می‌آیند جلوی دوربین و قلب دیگران را از سینه در می‌آورند و می‌خورند! یا در جایی آورده که «ایران تلاش می کند به جدایی طلبان یمن و بحرین سلاح ارسال کند.» خب باز هم صداقت دارد از همه‌ جای همه‌ اعضای وزارت خارجه آمریکا می‌بارد، چون می‌دانید آن‌ها به طرف مقابل یعنی دیکتاتورهای بحرین برای کشتار مردم سلاح می‌فروشند.
 
با همه صداقت‌هایی که به خرج دادند ما چند تا سوال ناقابل برایمان ایجاد شده‌است که نمی‌توانیم نپرسیم. مثلا چرا این دوستان مو را در چشم دیگران می‌بینند اما چوب را در چیز خود یعنی همان چشم خود نمی‌بینند؟ یا مثلا  ایران خودش قربانی تروریسم بوده و همین آمریکا به اعتراف خودش به صدام نقشه ماهواره‌ای داده برای حمله شیمیایی به ایران یا باز همین آمریکا، هواپیمای مسافر ایران را زده ‌است. حالا چطور قربانی تروریسم، تبدیل به یک تروریست شده است؟ یعنی واقعا چطوری، اینطوری شد؟
 
من در پایان خطابم به وزارت خارجه آمریکا این است که: «آخه گزینه‌ من توی میزت، یک مقدار به گذشته خودت فکر کن و تاریخ خودت را بخوان و ببین خودت و دوستانت چه کارهایی کردید، بعد گزارش برای تروریسم صادر کن»

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا