چه کسی به بهشت نمی رود؟

۱- رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

لايَدخُلُ الجَنَّةَ عَبدٌ لا يَأَمَنُ جارُهُ بَوائِقَهُ؛

كسى كه همسايه از شرش در امان نباشد به بهشت نمى رود.

نهج الفصاحه ص۶۸۱ ، ح ۲۵۳۲

۲- امام صادق عليه السلام :

مَن لَهُ جارٌ و َيَعمَلُ بِالمَعاصى فَلَم يَنهَهُ فَهُوَ شَريكُهُ؛

هر كس همسايه اى را داشته باشد كه گناه مى كند ولى او را نهى نكند، شريك در گناه اوست.

ارشادالقلوب(دیلمی) ج۱، ص۱۸۳

۳- امام على عليه السلام :

اِنَّ لِلّدارِ شَرَفا وَ شَرَفُهَا السّاحَةُ الواسِعَةُ وَ الخُلَطاءُ الصّالِحونَ وَ اِنَّ لَها بَرَكَةً وَ بَرَكَتُها جَودَةُ مَوضِعِها وَسَعَةُ ساحَتِها وَ حُسنُ جِوارِ جيرانِها؛

مكارم الاخلاق، ص ۱۲۵

۴- امام على عليه السلام :

زَكوةُ اليَسارِ بِرُّ الجيرانِ وَ صِلَةُ الارحامِ؛

زكاتِ رفاه، نيكى با همسايگان و صله رحم است.

شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم ج‏۴، ص ۱۰۶ ، ح ۵۴۵۳