صبرا و شتیلای مازندران!
بصیر، رژیم جنایتکار اسرائیل در فاصله روزهای ۲۵ تا ۲۷ شهریور سال ۱۳۶۱ مقارن با ۱۶ تا ۱۸ سپتامبر ۱۹۸۲ در اردوگاه‌های فلسطینی صبرا و شتیلا در جنوب بیروت جنایاتی را انجام داد که روحیه حیوان صفتی آنان را کاملا به نمایش گذاشت.
صهیونیست‌ها و مزدوران آنها در لبنان با این جنایات تکان دهنده به فرماندهی آریل شارون هزاران نفر شامل کودک و زن و پیر و جوان آواره فلسطینی را به خاک و خون کشیدند که برخی آمارها، تلفات این فاجعه را تا ۶ هزار نفر ذکر کرده‌اند.
هرچند برنامه‌ریزی صهیونیست‌ها برای مسکوت ماندن و مخفی نگهداشتن این جنایت بسیار وسیع و برنامه‌ریزی شده بود اما به حول قوه الهی راز این جنایت با گذشت چند روز دامنه جهانی گرفت.
اینجا بود که در مازندران یکی از روستاهای آن زمان ساری که امروز شهر سورک نام دارد، برای مدتی به نام “صبرا” نامگذاری شد تا هم مرحمی بر دل داغدیده ملت فلسطین و هم سندی بر انقلابی و اهل انسانیت بودن مردم این روستا باشد.
گفته میشود هنوز هم در شناسنامه برخی از اهالی این منطقه از شهرستان میاندورود محل تولد روستای “صبرا” نقش بسته است که سند افتخار آنان است زیرا در همدردی با نوای مظلومیت مردم فلسطین پیشقدم بودند.
این اقدام مردم مومن سورک از آنجا دارای ارزش بیشتری است که سال‌ها پیش از این، یعنی زمانی که دنیای مدعی حقوق بشر در خواب جاهلیت مدرن بود، مردم این روستا همگام با ملت ظلمستیز ایران با حداقل توان خود راه حمایت از مردم غزه را انتخاب کردند.
