لوح سفید فطر و آیا خوبی ها را در آغوش می گیریم؟!

به گزارش بصیر، عید سعید فطر، عید رمضانی شدن میهمانان ضیافت الهی و به عبارتی متعالی شدن مسلمانان در مقایسه با شرایط آغازین خود در ورود به شهرالله است و عید فطر، به طور واقعی، مختص کسانی است که از رمضان المبارک، سربلند بیرون آمده اند و تصریح باید کرد که سربلندی از این خوان گسترده، رسیدن به مقام تقوا و پرهیز از گناهان به ظاهر دل انگیز و به واقع فتنه انگیزی است که متأسفانه، سرنوشت اخروی ما را در ناکجاآبادی قرار می دهد که شهرتش، دوزخ است! 

ماه صیام، ماه امساک هدفمند و هوشمندانه روزه داران از لذایذ دنیوی و گرایش به لذات معنوی است و محدود کردن این امساک به آب و غذا، ظلم فاحش به فلسفه الهی و قرآنی ماه ضیافت الهی است که خداوند متعال در آن برای تمامی حرکات و سکنات و حتی برای خواب روزه دار هم اجر عبادت قائل شده است!

فطر، فتح الفتوح معنوی انسان در صعود عبادی و به عبارتی دیگر، نهایی شدن معراج معنوی در مسیر عروج تدریجی مؤمنان روزه دار و متنعم از خوان گسترده در ضیافت الهی است که در آن خداوند بزرگ با مسدود کردن درهای غضب و مفتوح نگه داشتن درهای رحمت خویش، بطور یکجانبه به محاسبه چندبرابری اعمال میهمانان خویش می پردازد و طبعاً به فعالان معنوی، اجر بیشتری خواهد داد و در این رابطه، فطر باید نمایشگاه تغییرات روزه داران در سه بعد اساسی برخورداری از تقوای افکار، رفتار و گفتار باشد!

فطر، عید است و ما در این عیدانه از خدای خویش عیدی خواهیم گرفت و اینجاست که هر کس باید به تناسب میزان فایده مندی، دریافتی های خود را محاسبه کند و در نهایت متوجه میزان سود و بهره خود در این بیع عظیم بشود و بدا به حال روزه خوارانی که بدون هیچ عذر موجه و خداپسندی، از فرمان الهی عصیان کرده و از زیر بار این فریضه بزرگ الهی شانه خالی کرده اند!

عرفا، ماه صیام را ماه استحمام معنوی روزه داران تعبیر کرده اند و تأکیدشان بر آن است که مسلمانان در این ماه باید در روند طهارت پیشگی و تزکیه نفس به زدایش گناهان، بدی ها، زشتی ها، پلیدی ها، شیطنت ها، فتنه گری ها، آلودگی ها و هرگونه اخلاق رذیله و صفات سیئه اقدام نموده و تولدی دوباره را تجربه کنند و فطر، طهارت باطنی انسان و حتی زایمان معنوی انسان است که در آن مسلمانان می پذیرند که آغاز زندگی معنوی بر خلاف زندگی مادی با تولد نیست، بلکه با تحول است!

از این رو ما در دعای عید از جمله در عید سعید فطر، با سه خطاب مشهود به خداوند تبارک و تعالی، نهایتاً از خدواند، خواهان تحوّل حال خویش، آن هم به احسن الحال می شویم:

یا مُقَلِّبَ القُلوُبِ وَالاَبصار، یا مُدَبِّرَالَّیلِ وَالنَّهار، یا مُحَوِّلَ الحَولِ وَالاَحوال، حَوِّل حالَنا اِلی اَحسَنِ الحال!

فلذا، فطر نه تنها پایانی بر آغاز ماه رمضان نیست، بلکه آغازی برای جریان یافتن فرهنگ رمضان در زندگی عابدان روزه داری است که طی آن و مستند به آیات قرآن مجید، از جمله در آیه” اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیُاکَ نَستَعین” انسان در مسیر تبرّی، باید با شیطان رجیم تسویه حساب کرده و کاملاً به استخدام خدای رحیم خویش در آید و مصداق بارز دائم الصلاة، دائم الصیام و دائم الجهاد بشود!

فطر، گشایش فصل جدیدی در زندگی ماست که ما از آن در مباحث اجتماعی به عنوان یک فرصت طلایی و استثنایی یاد می کنیم که کیاست مؤمنانه ایجاب می کند تا ما با فرصت شناسی زیرکانه، این فرصت الهی را برای متفاوت شدن و متعالی شدن نسبت به گذشته، شکار کرده و در غرفه خوبان، بیتوته کنیم!

فطر را می توان همانند لوح سفیدی دانست که مسلمان روزه دار می تواند با قلم اعمال خویش، خودش را دوباره بنویسد و همانی شود که در فطرت الهی او به ودیعه گذاشته شده است و دامنه این تحول با کلیدواژه توبه، می تواند تا تبدیل فرد شیطان زده به مقام خلیفة الهی توسعه یابد!

مهمترین دستاورد فطر، تصحیح و تغییر باورهای پست و کوتاه با باورهای بلند و عالی است که طی آن، زاویه نگاه مادی انسان به زندگی زمینی، معنوی و الهی شده و اهداف زندگی کاملاً با گذشته متفاوت می شود و اینجاست که انسان به فلسفه خلقت خویش، نزدیک و نزدیک تر می شود!

در پایان امید می رود که روزه رفع تکلیفی، به عبادتی شیرین و نیازی بنیادین تبدیل شده و ما از فطر امسال تا رمضان سال بعد، اشتیاق و حسرت را در قالب واژه انتظار، تجربه کنیم و همانند بزرگان دینی خویش، پیامبرگونه آن چنان به استقبال رمضان برویم که گویا عزیزترین عزیزان خویش را چشم انتظاریم و در عید سعید فطر نیز، همانند امام راحل، وصف حال ما این شعر باشد:

ماه رمضان رفت و عید رمضان آمد

صد حیف که آن رفت و صد شوق که این آمد

 

 

بلاغ

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا