متن گزارش آژانس درباره برنامه هسته‌ای ایران

خبرگزاری مهر: گزارش یوکیو آمانو، مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی روز گذشته ( جمعه ۱۴ شهریور ماه ) منتشر شد.
 
ترجمه رسمی این گزارش به شرح زیر است.
 
GOV/2014/43
 
۵ سپتامبر ۲۰۱۴
 
اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران
 
گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی
 
تحولات عمده
 
• ایران یکی از پنج اقدام عملی که در مه ۲۰۱۴ با آژانس در سومین گام “چهار چوب برای همکاری”توافق کرده بود در مهلت توافق شده ۲۵ اوت ۲۰۱۴ اجرا نموده، دو اقدام از پنج اقدام را نیز بعد از مهلت مذکور انجام داده، و بحث و گفتگو با آژانس در مورد دو اقدام دیگر را نیز آغاز کرده است.
 
• آژانس درخواست نموده که ایران تا ۲ سپتامبر ۲۰۱۴ اقدامات عملی جدید را جهت اجرا توسط ایران در گام بعدی مرتبط با “چهار چوب برای همکاری”، پیشنهاد نماید. هنوز اقدامات عملی جدید پیشنهاد نشده اند.
 
• آژانس به وظیفه خود مبنی بر نظارت و راستی آزمایی اقدامات ذی ربط هسته ای مندرج در برنامه  اقدام مشترک (JPA) که مورد تمدید واقع شده، ادامه داده است.
 
• از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران در هیچ کدام از تاسیسات اعلام شده خود به غنی سازی UF6 بالاتر از ۵ درصد مبادرت نکرده است. در نتیجه اقدامات رقیق سازی و تبدیل در طول این مدت، ایران فاقد ذخایر UF6 غنی شده تا سقف ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ است.
 
• در حالی که غنی سازی UF6 تا سقف ۵ درصد از اورانیوم ۲۳۵ با همان نرخی که در گزارش قبلی ذکر شده، ادامه دارد از آنجا که ایران شروع به تبدیل بخشی از این مواد هسته ای در کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP) نموده مـیزان مـواد هستـه ای که به شکل UF6 غنی شده تا سقف ۵ درصد از اورانیوم ۲۳۵ باقی مانده به ۷۷۶۵ کیلوگرم کاهش یافته است.
 
• اجزاء مهم بیشتری در راکتور IR-40 نصب نشده و تولید یا تست سوخت برای  این راکتور انجام نگرفته است.
 
• ایران به فراهم کردن دسترسی مدیریت شده آژانس به کارگاههای مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاههای تولید روتور سانتریفیوژ و تاسیسات ذخیر سازی ادامه داده است.
 
A. مقدمه
 
۱٫ این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پـادمان معاهده عدم اشاعه سلاحهای هسته ای  و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت درجمـهوری اسـلامی ایران (ایران) می باشد. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چهار چوب برای همکاری (چهارچوب برای همکاری) و نیز برنامه اقدام مشترک (آنگونه که تمدید شده) می باشد.
 
۲٫ شورای امنیت تاکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در  قطعنامه هایش  در خصوص ایران الزام آور است . مفاد مربوطه قطعنامه های یادشده  شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه ها الزام آور هستند . اجرای کامل تعهدات ایران جهت اعاده اعتماد به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ایش لازم می باشد.
 
۳٫  همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ یک “بیانیه مشترک در مورد یک چهار چوب برای همکاری” امضاء کردند (GOV/INF/2013/14).  ذیل چهار چوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیتهای راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیتهایی به صورت گام به گام موافقت کردند. اقدامات عملی که تا کنون در ارتباط با ” چهار چوب برای همکاری” مورد توافق قرار گرفته اند در ضمیمه شماره یک فهرست شده اند.
 
۴٫ همان گونه که قبلا گزارش شده در یک تحول جداگانه، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا (E3+3)در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ در مورد برنامه مشترک اقدام با ایران به توافق رسیدند. برنامه اقدام مشترک ، از جمله، بیان می دارد که “هدف این مذاکرات دستیابی به یک راه حل جامع بلند مدت مرضی الطرفین است که اطمینان می دهد که برنامه هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز خواهد بود”. و  بر اساس برنامه مشترک اقدام که از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ لازم الاجرا گشت، نخستین گام دارای ظرف زمانی شش ماهه و قابل تمدید با رضایت طرفین است.

طبق درخواست E3+3 و ایران و با توجه به تصویب شورای حکام ( به شرط وجود منابع مالی)، آژانس به نظارت و راستی آزمایی فعالیتهای ذیربط هسته ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA)، علاوه بر آنچه قبلا مطابق موافقتنامه پادمان ایران و قطعنامه های ذیربط شورای امنیت انجام می داد، می پردازد.
 
۵٫ در تاریخ ۲۴ جولای ۲۰۱۴ E3/EU+3 و ایران، آژانس را از تمدید برنامه اقدام مشترک تا تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ مطلع نموده و درخواست نمودند آژانس به نظارت و راستی آزمایی فعالیتهای ذیربط هسته ای مندرج در برنامه اقدام مشترک، شامل “نظارت بر تولید سوخت” برای راکتور تحقیقاتی تهران و کاهش غنای UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد ادامه دهد.
 
۶٫ بر اساس تصویب شورای حکام در نشست مورخ ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴ مبنی بر اینکه آژانس به نظارت و راستی آزمایی فعالیتهای ذیربط هسته ای مندرج در برنامه اقدام مشترک بپردازد، آژانس به چنین نظارت و راستی آزمایی در ارتباط با برنامه اقدام مشترک، همان گونه که تمدید شده، ادامه خواهد داد. در این رابطه، یک میلیون یورو دیگر، برای تداوم نظارت و راستی آزمایی آژانس در ارتباط با تمدید برنامه اقدام مشترک، لازم است.  تا ابتدای سپتامبر ۲۰۱۴ پرداخت تقریبا ۳/۰ میلیون یورو تعهد شده است.
 
۷٫ این گزارش فصلی، به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/2014/28) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می پردازد.
 
B. شفاف سازی مسائل حل نشده
 
۸٫ شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر ۲۰۱۱ خود (GOV/2011/69) تاکید کرد که برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند.

شورا در قطعنامه ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۲ خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت منحصرا” صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.
 
۹٫ از زمان گزارش قبلی مدیرکل و همانگونه که از سوی آژانس درخواست شده بود؛ ایران روشنگری های بیشتری در ارتباط با اقدام عملی گام دوم چارچوب همکاری پیرامون چاشنی های انفجاری (EBW) صورت داده است. (بنگرید به بند ۶۵ گزارش) آژانس بر اساس بر اساس تحلیل خود از اطلاعات ارائه شده توسط ایران در ارتباط با شش اقدام عملی در گام دوم، در حال حاضر هیچ موضوع باقیمانده ای را در ارتباط با این اطلاعات شناسایی نکرده است.
 
۱۰٫ بعنوان بخشی از تلاشها برای پیشبرد گفتگو در سطوح بالا و افزایش همکاری میان آژانس و ایران، در تاریخ ۱۷ آگوست ۲۰۱۴ مدیرکل جلساتی را با رئیس جمهور اسلامی ایران، جناب آقای حسن روحانی، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی، جناب آقای علی اکبر صالحی و وزیر امور خارجه، جناب آقای محمدجواد ظریف برگزار نمود. در این نشست ها مدیرکل بر اهمیت اجرای به موقع چارچوب همکاری تاکید کرد.

مدیرکل، اعلان ایران مبنی بر تعهد قوی آنکشور، بیان شده در سطوح بالا، برای اجرای چارچوب همکاری را مورد توجه قرار داد. مدیر کل همچنین اظهار تمایل ایران برای شتاب بخشیدن به حل و فصل همه مسائل باقیمانده را مورد توجه قرار داد.
 
۱۱٫ در ارتباط  با چاشنی های EBW، مدیرکل توجه نمود که ایران اطلاعات و توضیحاتی را راجع به تصمیمش در اوایل ۲۰۰۰ میلادی برای توسعه چاشنی های ایمن به آژانس ارائه داده است. وی توجه نمود که ایران همچنین اطلاعات و توضیحاتی پیرامون فعالیتش بعد از سال ۲۰۰۷ میلادی در ارتباط با کاربرد چاشنی های EBW‌  در صنعت نفت و گاز که با رویه های تخصصی این صنعت ناسازگاز نیست، به آژانس ارائه داده است. مدیرکل همچنین توجه نمود که آژانس نیازمند بررسی همه مسائل باقیمانده گذشته، از جمله چاشنی های EMB، و قرار دادن همه آنها در یک “سیستم” و ارزیابی “سیستم” در کلیت آن می باشد.
 
۱۲٫ درجریان جلسات فنی در تهران در تاریخ ۱۶ و ۱۷ آگوست ۲۰۱۴، مقامات ایران و آژانس نحوه حرکت رو به جلو با اقدامات عملی موجود و از جمله پنج اقدام عملی در گام سوم چارچوب همکاری مورد توافق در می ۲۰۱۴ را مورد بحث قرار دادند. آژانس همچنین پیشنهاد نمود درخصوص اقدامات عملی جدید، که بعنوان گام بعدی در چارچوب همکاری صورت می گیرند، بحث شود.
 
۱۳٫ در تاریخ ۲۵ آگوست ۲۰۱۴، آژانس با هدف پیشبرد فرایند چهار نامه به ایران ارسال نمود. آژانس از جمله پیشنهاد کرد که تا قبل از پایان ماه آگوست نشستی در تهران برگزار شود تا به ایران و آژانس این فرصت را بدهد تا به پنج اقدام عملی در گام سوم چارچوب همکاری بپردازند. آژانس همچنین از ایران دعوت کرد تا اقدامات عملی جدید برای پرداختن به نگرانی های اظهار شده از سوی آژانس در ضمیمه گزارش GOV/2011/65 را پیشنهاد کند.
 
۱۴٫ ایران سه اقدام از پنج اقدام توافق شده با آژانس در گام سوم چارچوب همکاری را اجرا کرده است که دو مورد آن بعد از مهلت مورد توافق یعنی ۲۵ آگوست ۲۰۱۴ به شرح ذیل انجام شده است:
 
• اطلاعات مورد توافق طرفین را ارائه و یک دیدار فنی از مرکز مرکز تحقیق و توسعه سانتریفیوژ را فراهم کرده است (در ۳۰ آگوست ۲۰۱۴).
 
• اطلاعات مورد توافق طرفین را ارائه و دسترسی هدایت شده به کارگاههای مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاههای تولید روتر سانتریفیوژ و تاسیسات انبار را فراهم کرده است(آخرین مورد آن در تاریخ ۱۸ و ۱۹ آگوست ۲۰۱۴ صورت گرفته است).
 
• رهیافت پادمانی برای رآکتور IR-40 را نهائی کرده است (درتاریخ ۳۱ آگوست ۲۰۱۴)
 
آژانس تایید می کند که ایران این اقدامات عملی در گام سوم چارچوب همکاری را اجرا کرده است و آژانس در حال تحلیل اطلاعات ارائه شده توسط ایران می باشد.
 
۱۵٫ در نامه مورخ ۲۸ آگوست ۲۰۱۴، ایران از جمله آمادگی خود را برای میزبانی یک نشست فنی با آژانس در تهران در تاریخ ۳۱ آگوست ۲۰۱۴ ابراز داشت. در این نشست بحث با آژانس درخصوص دو اقدام عملی دیگر در گام سوم چارچوب همکاری در ارتباط با موضوع انفجارات بزرگ و محاسبات انتقال نوترونی (بنگرید به ضمیمه ۱) را آغاز کرد و توافق شد که جلسه فنی دیگری برگزار شود.
 
۱۶٫ در نامه پیش گفته مورخ ۲۸ آگوست ۲۰۱۴، ایران همچنین پیشنهاد نمود که قبل از شناسائی هر اقدام جدیدی، نقشه راهی تدوین گردد. آژانس در پاسخ مورخ ۴ سپتامبر ۲۰۱۴ خود بر دعوت از ایران (بنگرید به بند ۱۳ بالا) برای پیشنهاد اقدامات عملی جدید درارتباط با چارچوب همکاری بمنظور پرداختن به نگرانی بیان شده از سوی آژانس در ضمیمه گزارش GOV/2011/65، بدون تاخیر بیشتر تاکید کرد. هیچگونه اقدام عملی جدیدی تا کنون پیشنهاد نشده است.
 
۱۷٫ همکاری ایران با آژانس و از جمله ارائه اطلاعات، و تحلیل جاری آژانس به این سازمان کمک خواهد کرد تا به درک بهتری از برنامه هسته ای ایران دست یابد.
 
C. تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه  ایران
 
۱۸٫  ایران طبق موافقتنامه پادمان خود، وجود ۱۸ تاسیسات هسته ای و ۹ مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای بطور معمول در آنجا استفاده می شود (LOFs) به آژانس اعلام نموده است (پیوست ۲) .  با وجود اینکه بعضی از فعالیتهایی که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات  انجام می شود بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت است، همانطور که در ذیل نشان داده می شود، مع ذلک آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و مکانهای خارج از تاسیسات(LOFs) ادامه می دهد‍.
 
D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی
 
۱۹٫ ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل که تحت پادمان آژانس می باشد تعلیق نکرده است. با این حال از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴، ایران UF6 غنی شده بالاتر از ۵ درصد U-235 را تولید نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد U-235 ایران یا از طریق رقیق سازی و یا تبدیل، مورد فرآوری بیشتر قرار گرفته است.

تمام فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاههای خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت  اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.
 
۲۰٫ ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ ، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای اش  می باشد. ایران همچنین اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ ، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی  می باشد.
 
۲۱٫ از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز نموده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:
 
• ۱۲۷۷۲ کیلوگرم ( ۷۹۵+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ که ۷۷۶۵ کیلوگرم (۷۱۰- کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل)  آن به شکل UF6غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵   باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده اند (نگاه کنید به ضمیمه III): و
 
• تا آن نقطه ای که ایران تولیدUF6غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵را متوقف کرد، با تولیدی برابر ۸/۴۴۷ کیلوگرم از این مواد، تمام مواد تولید شده مورد فرآوری بیشتر از طریق کاهش غنا یا تبدیل به اکسید اورانیوم واقع شده اند  ( نگاه کنید به ضمیمه III).
 
D.1  -نطنز
 
۲۲٫ کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ می باشد که اولین بار در سال ۲۰۰۷ راه اندازی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است.  مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، ۸ واحد برای سالن تولیدA برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل  ۱۸ آبشار است و مجموعا حدود ۲۵۰۰۰ سانتریفیوژ در ۱۴۴ آبشار دارد .

 در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید B ارائه نماید.
 
۲۳٫ تا ۱۳ آگوست ۲۰۱۴ وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: سانتریفیوژهای IR-2m بطور کامل در شش آبشار نصب شده بودند،  هیچکدام از این آبشارها با UF6 طبیعی خوراک دهی نشده اند، و کار نصب اولیه ۱۲ آبشار دیگر با سانتریفیوژ هایIR-2m در این واحد تکمیل گردیده بود.
 
۲۴٫ تا تاریخ ۱۳ آگوست ۲۰۱۴  در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهایIR-1 وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیر کل بدون تغییر باقی ماند: ۹۰ آبشار بطور کامل نصب شده بود که ۵۴ آبشار با UF6 طبیعی خوراک دهی می شد.  همانطور که قبلا گزارش شد، کار نصب اولیه ۳۶ آبشار با سانتریفیوژ هایIR-1 در دو واحدی که دارای سانتریفیوژ نبودند تکمیل شده بود.
 
۲۵٫ تا تاریخ ۱۲ آگوست ۲۰۱۴، ایران ۱۴۱۵۱۳ کیلوگرم UF6طبیعی را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت که تولید آن در فوریه ۲۰۰۷ آغاز شد و مجموعا  ۱۲۴۶۴ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید می کرد خوراک دهی کرده است.
 
۲۶٫  در تاریخ ۱۷ آگوست ۲۰۱۴ ایران به آژانس اطلاع داد که ۴۱۱۸ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۲% اورانیوم ۲۳۵ را به اورانیوم طبیعی ترقیق خواهد کرد.
 
۲۷٫ آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه های محیط زیستی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت  و سایر فعالیتهای راستی آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات همانگونه که از سوی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی گزارش شده عمل نموده است.
 
۲۸٫ کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزء تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر ۲۰۰۳ راه اندازی شده است. این تاسیسات می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ (آبشارهای ۱ و ۶) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای ۲ ، ۳ ، ۴ و ۵) تعیین شده است.
 
۲۹٫ محوطه تولید:همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شد ، ایران خوراک دهی به آبشارهای ۱ و ۶ با UF6 با غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ را متوقف کرده و در عوض آبشارها را با UF6 طبیعی خوراک دهی می کند.  در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۴ ایران بخشهای بروز شده پرسشنامه اطلاعات طراحی را ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده است و این اقدامات «بطور موقت در طول نخستین مرحله اجرای برنامه اقدام مشترک»  اتخاذ گردیده است. از زمانی که برنامه اقدام مشترک اجرایی شد ایران آبشارهای ۱ و ۶ را به صورت به هم متصل بکار نیانداخته است.
 
۳۰٫ تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ که ایران تولید UF6با غنای ۲۰%  اورانیوم ۲۳۵ را متوقف کرد، این کشور ۸/۱۶۳۰ کیلوگرم UF6 با غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ را به آبشارهای ۱ و ۶ خوراک دهی کرده  یعنی از زمان آغاز تولید از فوریه ۲۰۱۰ و در مجموع ۹/۲۰۱ کیلوگرم UF6با غنای ۲۰% اورانیوم ۲۳۵ تولید کرده بود که تمام آن از فرآیند کنار گذاشته شده و این موضوع از سوی آژانس راستی آزمایی شده است. بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۱۸ آگوست ۲۰۱۴، ایران ۲/۵۱۹ کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای ۱ و ۶ در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرده و مجموعا ۷/۴۹ کیلوگرم UF6 با غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ تولید نمود.
 
۳۱٫ محوطه تحقیق و توسعه : از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-6s  به عنوان ماشین های مجزا و به سانتـــریفیوژهایIR-1،  IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است.  تک سانتریفیوژ نصب شده IR-5 هنوز با UF6طبیعی تغذیه نشده است. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شده است آژانس همچنین «غلاف» جدیدی را مشاهده کرده است که در جای خود برقرار مانده است ولی بدون اتصال می باشد.
 
۳۲٫ بین ۶ مه ۲۰۱۴ و ۱۸ آگوست ۲۰۱۴، تقریباٌ در مجموع۸/۳۹۷ کیلوگرم UF6طبیعی به سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ اورانیوم با غنای پایینی به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن در پایان فرآیند دوباره ترکیب شده اند کنار گذاشته نشده است.
 
۳۳٫ بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۴ ایران ۴/۱۰۸ کیلوگرم از موجودی UF6 با غنای ۲۰% اورانیوم ۲۳۵را ترقیق کرد.
 
۳۴٫ براساس نتایج آنالیز نمونه های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت  و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) مربوطه اعلام نموده، فعالیت کرده است.
 
D.2. فردو
 
۳۵٫ کارخانه غنی سازی سوخت فردو:کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مورخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ و تولید UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ می باشد.  این تاسیسات که برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ راه اندازی شد به نحوی طراحی شده است که  ۲۹۷۶ سانتریفیوژ را در  ۱۶ آبشار در بر می گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده اند.

تا کنون همه سانتریفیوژهایی که نصب شده‏اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند . ایران در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۴ اطلاعات روزآمدی را برای بخشهایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده و این اقدامات را «بطور موقت در طول اجرای مرحله اول برنامه اقدام مشترک»  به انجام رسانده است.
 
۳۶٫ همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شد ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6طبیعی کرده است. ایران از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک دیگر این آبشارها را به نحوی که به هم متصل شده باشند  بکار نگرفته است.  هیچ یک از ۱۲ آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو با UF6 خوراک دهی نشده بودند.
 
۳۷٫ آژانس در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV)که بین تاریخ های ۱۸ ژانویه تا ۲ فوریه ۲۰۱۴ در کارخانه غنی سازی سوخت فوردو اجرا کرد، موجودی فیزیکی اعلام شده از سوی ایران در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ را با تقریب های سنجش که بطور عادی به چنین تاسیساتی مربوط می شود راستی آزمایی نمود.
 
۳۸٫ ایران تا تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ که تولید UF6غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ را متوقف نمود مقدار ۱۸۰۶ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک دهی کرده بود که تولید آن از دسامبر ۲۰۱۱ شروع شد ودر مجموع تقریبا  ۹/۲۴۵ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ را تولید کرده بود که همه آن از آن زمان از فرآیند کنار گذاشته شد و از سوی آژانس مورد راستی آزمایی قرار گرفته است.

ایران بین تاریخهای ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۱۷ آگوست ۲۰۱۴ مقدار ۷/۱۳۴۹  کیلوگرم UF6 طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فوردو خوراک دهی کرد و در مجموع ۷/۱۴۲ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را تولید نمود.
 
۳۹٫ بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فوردو  و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فوردو اعلام داشته فعالیت نموده است.
 
D.3. سایر فعالیتهای مربوط به غنی سازی
 
۴۰٫ ایران کماکان دسترسی مدیریت شده مستمر به کارگاه های سوار کردن سانتریفیوژ ها، کارگاه های تولید روتور سانتریفیوژها و تاسیسات ذخیره سازی را به آژانس ارائه می دهد.  این دسترسی ها و همچنین اطلاعات مربوطه که مورد توافق دو طرف قرار گرفته است نیز طبق یکی از اقدامات عملی در ارتباط با چارچوب همکاری (نگاه کنید به بند ۱۴ در بالا) از سوی ایران ارائه خواهد شد. ایران همچنین به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت شده، موجودی مجموعه های روتور سانتریفیوژ را که باید جایگزین آن سانتریفیوژهایی که از کار افتاده اند شوند به آژانس ارائه داده است. آژانس اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را آنالیز کرده و بنا به درخواست، روشنگریهای اضافی نیز دریافت نموده است.

از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، آژانس بر اساس آنالیز همه اطلاعاتی که از سوی ایران ارائه شده و دسترسی مدیریت شده و سایر اقدامات راستی آزمایی که انجام داده است می تواند تایید نماید که تولید و سوار کردن روتور سانتریفیوژ با برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای آسیب دیده آن همخوانی دارد.
 
۴۱٫ پیرو یکی از اقدامات عملی مورد توافق در رابطه با گام سوم چارچوب همکاری (بند ۱۴ بالا را ببینید)، ایران اطلاعات مورد توافق مشترک را فراهم آورده و ترتیبات لازم برای یک بازدید فنی توسط آژانس از یک مرکز تحقیق و توسعه سانتریفیوژ را انجام داد که آژانس این بازدید را در ۳۰ آگوست ۲۰۱۴ به انجام رسانید.
 
E. فعالیت های بازفرآوری
 
۴۲٫ متعاقب قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شده است ایران اعلام کرده است که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه) ایران به مراحل فعالیتهای بازفرآوری یا ساخت تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشد مشغول نخواهد شد.»   ایران طی نامه مورخ ۲۷ آگوست به آژانس خاطرنشان ساخته است که این “اقدام داوطلبانه در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک  (JPA) تمدید شده است.
 
۴۳٫ آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلولهای داغ در راکتور تحقیقاتی تهران TRR و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است.  آژانس در تاریخ ۱۲ آگوست ۲۰۱۴ یک بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ ۱۳ آگوست ۲۰۱۴ یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس در ارتباط با رآکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس در ایران به آنها دسترسی دارد، می تواند تایید کند که هیچ گونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری وجود ندارد.
 
F. پروژه های مرتبط با آب سنگین
 
۴۴٫ برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه های مرتبط با آب سنگین را معلق نکرده است.  اما از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک نه هیچگونه قطعات اصلی در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه مجموعه های سوخت هسته ای برای رآکتور IR-40 در کارخانه تولید سوخت (FMP) تولید کرده است (بند ۵۷ زیر را ببینید).
 
۴۵٫ رآکتور IR-40: رآکتور IR-40 که تحت پادمان آژانس قرار دارد یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین ۴۰ مگاواتی است و به نحوی طراحی شده است که حاوی ۱۵۰ مجموعه سوخت اورانیوم طبیعی به شکل UO2 می باشد.
 
۴۶٫ در تاریخ ۱۱ آگوست ۲۰۱۴ میلادی، آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در راکتور IR-40 انجام داد و مشاهده نمود که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچیک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده اند.  متعاقب یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری، همانگونه که قبلا” اشاره شد (بند ۱۴ در بالا) ایران در تاریخ ۳۰ آگوست ۲۰۱۴ رهیافت پادمانی برای رآکتور   IR-40 را با آژانس نهائی کرد.
 
۴۷٫ کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) تاسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید ۱۶ تن آب سنگین مخصوص رآکتور است.
 
۴۸٫ همانگونه که قبلا” گزارش شد، اگرچه HWPP تحت پادمان آژانس نیست اما در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۱۳ تحت موضوع دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت.  در طول دسترسی مدیریت شده ایران همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان آژانس را قادر ساخته است تا آب سنگین را مشخص نمایند.
 
G. تبدیل اورانیوم و ساخت سوخت
 
۴۹٫ ایران شماری از فعالیت ها را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)،کارخانه ساخت سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت FPFP در اصفهان به شرح ذیل  انجام می دهد که مغایر با تعهدات آن برای تعلیق کل فعالیتهای مرتبط با غنی سازی و طرحهای مرتبط با آب سنگین است با وجود این که آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند.
 
۵۰٫ ایران از زمانی که تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام شده خود آغاز نموده از جمله به موارد زیر اقدام نموده است:
 
• ۵۵۰ تن  UF6طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم    (UCF) تولید نموده که ۱۶۳ تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است؛
 
• چهار تن UF6   طبیعی را از UCF به کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)منتقل کرده است  .  علاوه بر این ۳/۴ تن UF6 غنی شده تا غنای ۵%اورانیوم ۲۳۵ از FEP به   EUPP انتقال یافته است.
 
• ۱۵۰۵ کیلوگرم UF6غنی شده تا غنای ۵%اورانیوم ۲۳۵ را به فرایند تبدیل در EUPP تزریق کرده است.
 
• ۵۳ کیلوگرم از UF6غنی شده تا غنای ۳۴/۳ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و ۲۴ کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید نموده است؛
 
• ۲/۳۳۷ کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای۲۰%اورانیوم ۲۳۵ (۳۴ کیلوگرم بیشتر از زمان گزارش پیشین مدیر کل) به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تزریق کرده و ۳/۱۶۲ کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است؛
 
۵۱٫ تاسیسات تبدیل اورانیوم: تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تاسیساتی برای تولید UF6 و UO2 طبیعی از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) است. همچنین طبق برنامه ریزی انجام شده، تاسیسات تبدیل اورانیوم، UF4 از UF6 ضعیف شده و قالبهای فلزی اورانیوم از UF4 طبیعی و ضعیف شده تولید خواهد کرد.
 
۵۲٫ درتاریخ ۲۶ جولای ۲۰۱۴ ایران آژانس را مطلع ساخت که در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) فعالیتهای تحقیق و توسعه روی بازیابی اورانیوم از پسماند مایع و جامد ناشی از فعالیتهای تبدیل در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UFC) انجام می دهد.
 
۵۳٫ در محدوده زمانی بین ۱۷ تا ۲۱ می ۲۰۱۴ آژانس یک PIV در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UFC) انجام داد که نتایج آن از سوی آژانس در حال ارزیابی است.
 
۵۴٫ ایران اعلام کرده است که تا تاریخ ۱۰ آگوست ۲۰۱۴ ؛ ۸/۱۳ تن   اورانیوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم (UO2 ) از طریق تبدیل UOC تولید کرده است . آژانس راستی آزمائی کرده است که تا همان تاریخ، ایران ۲/۱۳ تن  اورانیـوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم ( UO2) به کارخانه تولید سوخت ( FMP ) منتقل کرده است.
 
۵۵٫ کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP): این کارخانه تاسیساتی برای تبدیل UF6 غنی شده تا غنای ۵% اورانیوم U-235 به  پودر UO2 می باشد.  همانگونه که در گزارش قبلی مدیرکل اشاره شده است، ایران در می ۲۰۱۴ این تاسیسات را با استفاده از اورانیوم طبیعی فعال نمود. بعنوان بخشی از فعالیت ایران تا تاریخ ۳۰ آگوست ۲۰۱۴ میلادی ایران مجموعا” ۲۷۹۰ کیلوگرم UF6 طبیعی به پروسه تبدیل تزریق کرده و ۱۶۷ کیلوگرم اورانیوم به شکل دی اکسید اورانیوم (UO2 ) تولید کرده است.

در جولای ۲۰۱۴، این کارخانه فعالیت عملیاتی خود را آغاز نموده و از آن زمان ایران ۱۵۰۵ کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای ۵% اورانیومU-235 به پروسه تبدیل برای تولید دی اکسید اورانیوم (UO2) تزریق کرده است.
 
۵۶٫ کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه های سوخت هسته ای تولید می کند. (بنگرید به پیوست ۳)
 
۵۷٫ آژانس در تاریخهای ۱۶ و ۱۷ آگوست ۲۰۱۴ یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در کارخانه تولید سوخت (FMP)‌ انجام داد و راستی آزمایی نمود که ایران به توقف تولید مجموعه های سوخت هسته ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی برای رآکتور IR-40 ادامه داده و اینکه همه مجموعه های سوختی که قبلا تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت باقی مانده اند.
 
۵۸٫ کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل می کند و مجموعه های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می نماید. (بنگرید به پیوست ۳)
 
۵۹٫ همانگونه که قبلا” گزارش شد، ایران در ژانویه ۲۰۱۴ بیان داشته است که «در خلال گام اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران اعلام می دارد که هیچگونه خط  بازتبدیل برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد U-235 به UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد U-235 وجود ندارد.»   ایران طی نامه ای به آژانس در تاریخ ۲۷‌ آگوست ۲۰۱۴ خاطرنشان ساخت که این “اقدام داوطلبانه” در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است.

آژانس در تاریخ های ۱۸ و ۱۹ آگوست ۲۰۱۴ یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی از کارخانه تولید صفحه سوخت انجام داد که طی آن تایید نمود که هیچ خط فرآیندی در کارخانه برای بازتبدیل اکسید اورانیوم به UF6 وجود ندارد.
 
۶۰٫ آژانس راستی آزمایی نمود که ایران تا تاریخ ۱۷ آگوست ۲۰۱۴، جمعا” بمیزان ۲/۳۳۷ کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-235 (6/227 کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت خوراک دهی نموده و به میزان ۳/۱۶۲ کیلوگرم از اورانیوم به شکل U3O8 تولید نموده است . آژانس همچنین راستی آزمایی کرد که ۰/۴۴ کیلوگرم از اورانیوم در پسماند جامد و مایع قرار دارد. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود، همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است.
 
۶۱٫ آژانس راستی آزمایی نموده است که تا تاریخ ۱۷ آگوست ۲۰۱۴ ، ایران یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و ۲۷ مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران را در کارخانه تولید صفحه سوخت تولید کرده است که ۲۰ مجموعه آن شامل مجموعه آزمایشگاهی به رآکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافته است.
 
H. ابعاد نظامی احتمالی
 
۶۲٫ گزارشهای قبلی مدیر کل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل و فصل این مسایل انجام دهد مشخص نموده اند.  آژانس کما کان نسبت به وجود احتمالی فعالیتهای آشکار نشده مرتبط با امور هسته ای که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بوده اند از جمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک کلاهک هسته ای برای موشک نگران  باقی مانده است.

ایران ملزم شده است تا بطور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقیمانده بویژه آنها که نگرانی در مورد ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران را بالا می برد، همکاری نماید که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایتها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس می باشد.
 
۶۳٫ ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس در آن زمان را ارائه نمود که نشان می داد ایران فعالیتهایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مرتبط است.  بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند.   آژانس از نوامبر ۲۰۱۱ اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می دهد.
 
۶۴٫ در فوریه ۲۰۱۲ ایران نگرانی های آژانس را بیشتر بدلیل اینکه برپایه ادعاهای بی اساس میباشد، رد کرده است.    دریک نامه به تاریخ ۲۸ اوت ۲۰۱۴ ایران اعلام نموده که بیشتر موضوعات در ضمیمه GOV/2011/65 فقط ادعاهایی است که ارزش بررسی ندارند.
 
۶۵٫ همانگونه که در بالا اشاره شد (بند ۹) یکی از هفت اقدام عملی موافقت شده در گام دوم چهارچوب برای همکاری در تاریخ ۲۰ مه ۲۰۱۴ شامل اقدام ایران در ارائه “اطلاعات و توضیحات به آژانس بمظور ارزیابی نیاز و یا کاربرد بیان شده از سوی ایران برای توسعه چاشنی های EBW(Exploding Bridge Wire detonators )” می باشد. 

در این ارتباط و همانگونه که درگزارش قبلی مدیر کل مشخص شده، ایران اطلاعات و توضیحاتی در آوریل ۲۰۱۴ و اطلاعات و توضیحات اضافی شامل نشان دادن اسناد در مه ۲۰۱۴ ارائه نمود تا نظر خود را در خصوص نیاز به توسعه چاشنی های EBW و کاربردهای آن ثابت نماید. در یک جلسه فنی در تهران در ۱۶ اوت ۲۰۱۴ آژانس از ایران برای شفاف سازی بیشتر در خصوص موارد مشخص ارائه شده درخواست نمود.
 
۶۶٫ در نشست فنی مورخ ۱۶ و۱۷ اوت ۲۰۱۴ ایران و آژانس مذاکراتی را نیز بر روی اقدامات عملی مرتبط با انجام انفجارات پر قدرت و محاسبات انتقال نوترون انجام دادند. همانگونه که در بالا ( پارگراف ۱۵) مشخص شده است، در جلسه فنی در تهران در ۳۱ اوت ۲۰۱۴، آژانس و ایران مذاکرات خود را بر روی این دو اقدام عملی آغاز نموده و موافقت کردند تا جلسه دیگری برگزار گردد.
 
۶۷٫ از زمان گزارش قبلی مدیرکل ، آژانس از طریق تصاویر ماهواره ای در محل مشخصی از پارچین فعالیتهای ساختمانی در حال اجرا را مشاهده نموده که نشان دهنده برداشتن / جایگزین کردن یا بازسازی سازه های دیوار خارجی دو ساختمان اصلی سایت است. در یکی از این ساختمانها  سقف آن برداشته و جایگزین شده است. شواهدی از انباشت های مواد ، پس مـانده ها و تجهیزات نشان می دهد که احتمالا فعالیتهای ساختمانی به دو ساختمان دیگر سایت گسترش پیدا کرده است. این فعالیتها به احتمال زیاد توانایی آژانس برای اجرای یک راستی آزمایی موثر را تضعیف کرده است.  مهم است که ایران جواب سوالات آژانس  را ارائه نموده و اجازه دسترسی به مکانهای مشخص مورد سوال را صادر نماید.
 
۶۸٫ همانگونه که در گزارش قبلی مدیر کل مشخص شده و همانطور که توسط مدیر کل در جلساتش در تهران در ۱۷ اوت ۲۰۱۴ تاکید شده، لازم است آژانس قادر گردد یک ارزیابی سیستمی از موضوعات باقی مانده مندرج در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/2011/65) انجام دهد. این مستلزم بررسی و به دست آوردن درکی از هر موضوع در جای خودش است و سپس همه موضوعات را با یکدیگر در یک سیستم قرار داده و آن سیستم را به عنوان یک مجموعه ارزیابی نماید.
 
I. اطلاعات طراحی
 
۶۹٫ بر اساس مفاد موافقتنامه پادمان و قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی ۱/۳ بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان را در مورد ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی اجرا نماید.
 
J. پروتکل الحاقی
 
۷۰٫ برخلاف قطعنامه های مربوطه شـورای حکام و شـورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی نمـاید. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقـدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در ایران را ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی بعمل آورد.
 
K . سایر موضوعات
 
۷۱٫ در تاریخ ۱۲ اوت ۲۰۱۴ آژانس تایید کرد که ۱۲ مجموعه سوختی که در ایران تولید شده و حاوی اورانیومی که در ایران تا ۲۰ درصد U-235  غنی سازی شده بود در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR)  قرار دارد.   در همان تاریخ آژانس مشاهده نمود که مجموعه سوخت مدل مینی IR-40  ( Mini IR-40 prototype‌ )در استخر ذخیره قرار داشت.
 
۷۲٫ تا تاریخ ۱۳ اوت ۲۰۱۴، آژانس تایید نمود که یک صفحه سوخت شامل ترکیبی از U3O8 (تا ۲۰ درصد غنی شده) و آلومینیم، در تاسسیات مولیبدن، ید و زینون ( MIX  ) وجود داشت که از کارخانه ساخت صفحات سوخت ( FPFP ) منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف بهینه سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدن ۹۹ ، زنون ۱۳۳ و ید ۱۳۲ ( ۹۹MO 133Xe و ۱۳۲I (   مورد استفاده قرار دارد.
 
۷۳٫ در ۱۶ و ۱۷ اوت ۲۰۱۴، آژانس یک بازرسی و یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در نیروگاه برق هسته ای بوشهر انجام داد، که در آن زمان رآکتور با صددرصد توان اسمی در حال کار بود.
 
۷۴٫ ویزا برای یکی از اعضا تیم آژانس در ملاقات از ایران برای جلسه فنی در تهران در تاریخ ۳۱ اوت ۲۰۱۴ صادر نشد. این برای سومین بار است که این فرد نمیتواند بعلت عدم صدور ویزا در جلسات فنی در تهران شرکت نماید. برای اینکه آژانس قادر باشد همه موضوعات باقی مانده را بطور موثر مورد بررسی قرار دهد مهم می باشد که هر کارمند تعیین شده توسط آژانس با تخصص لازم قادر باشد در فعالیتهای فنی آژانس در ایران شرکت نماید.
 
L. خلاصه:
 
۷۵٫ درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد ، آژانس در وضعیتی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت ها و مواد هسته ای اعلام نشده ارائه دهد و بنابراین نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته ای در ایران برای فعالیت های صلح آمیز هستند.
 
۷۶٫ ایران یکی از پنج اقدام عملی که با آژانس در گام سوم چهاچوب برای همکاری موافقت شده بود را در مهلت مشخص شده اجرا نموده ، دو اقدام از پنج اقدام را بعد از مهلت مشخص شده انجام داده و مذاکره با آژانس در مورد دو اقدام عملی دیگر را آغاز نموده است.
 
۷۷٫ اقدامات عملی جدید که بایستی در مرحله بعد در رابطه با چهارچوب برای همکاری انجام گیرد هنوز توسط ایران پیشنهاد نشده است.
 
۷۸٫ مدیر کل بیانیه ایران در خصوص تعهد راسخ خود که توسط مقامات بلند پایه برای اجرای چهارچوب برای همکاری و تمایل ایران برای شتاب بخشیدن به حل همه موضوعات باقی مانده را مورد توجه قرار می دهد. اجرای به موقع چهارچوب برای همکاری جهت حل کلیه موضوعات باقی مانده ضروری میباشد.
 
۷۹٫ ‌آژانس به نظارت و راستی آزمائی در ارتباط با اقدامات مندرج در  برنامه اقدام مشترک (JPA) همانگونه که تمدید شده ادامه می دهد.
 
۸۰٫ مدیرکل به گزارش دهی بصورت مناسب ادامه خواهد داد.