لزوم توافق اوباما با جمهوری‌خواهان و هوشیاری مردان دیپلماسی کشور
بصیر، رئیس جمهور آمریکا در رای گیری که در مجالس سنا و کنگره آمریکا برگزار شد نتوانست رای اعتماد از سوی جمهوری خواهان بگیرد و بار دیگر متحمل شکستی بزرگ شد، شکستی که بازخورد بسیار زیادی در مناسبات منطقه ای و بین المللی آمریکا در دو سال باقیمانده از دوران ریاست جمهوری اوباما دارد.
در حالیکه آمریکا افکارعمومی دنیا را به سمتی برد که عدم نتیجه گیری در بحث های هسته ای و به نتیجه رسیدن این مذاکرات را به سوی ایران متوجه کند، به نظر می رسد با یک مشکل بسیار بزرگ در این موضوع روبرو شده است و آن هم این شکست سنگین در درون کشور خود است.
این شکست در مناسبات بین المللی آمریکا نیز بسیار تاثیر گذار است و بسیاری از کشورها را وادار به تغییر رفتار استراتژیک در روابط فرامرزی خود کرده است، به طوریکه روسیه در روابط خود با این کشور تجدیدنظر کرده و در برابر واکنش سران آمریکا قرار گرفته است.
اما آنچه نتیجه این انتخابات، ما را به تفکر واداشته، در واقع پاسخ به این پرسش است که آیا با وجود برتری جمهوری‌خواهان بر حزب دموکرات توافق نهایی بین ایران و ۱+۵ صورت خواهد پذیرفت؟ در واقع آیا این حزب اجازه افتخار دستیابی توافق از سوی دموکراتهای آمریکا با جمهوری اسلامی ایران را به آنها می دهند یا خود مانع از هرگونه توافق در این نشست ها می شوند؟
به هر حال این سوالی است که امروزه در محافل سیاسی در حال نقل و قول است و پاسخ به آن نیز حیاتی به نظر می رسد.
با توجه به اینکه همواره حزب جمهوری‌خواه همواره مواضع تند و آتشینی را دنبال می کند، به نظر می رسد با هرگونه توافق این کشور و جمهوری اسلامی ایران مخالفت به عمل آورد و خود بزرگترین مانع دستیابی به این توافق باشد.
البته می توان از یک نگاه دیگر نیز به این مسئله اندیشید و آن اینکه با توجه به سیاست های خبیثانه ای که آمریکا در طول این چند سال اخیر در دستور کار خود قرار داده و همواره بر تعهد های خود پای بند نبوده، با به روی مار آمدن دولت موسوم به جمهوری خواه پس از ریاست‌جمهوری اوباما، هیچگونه ضمانت اجرایی برای انجام تعهدات‌شان وجود ندارد.
در واقع این هوشیاری باید از سوی مردان دیپلماسی کشور ما به حد بالایی برسد تا در توافق هایی که با این دولت استکباری و متحدینش به عمل می آید، آنچنان با عزت و اقتدار بندهای قرارداد را تنظیم کنند تا از هرگونه تعدی از سوی این دشمن و مزدوران اطرافش در امان بمانیم.
این هوشیاری برای مردان دیپلماسی کشورما به حدی واجب است که باید بدانند تاریخ و آیندگان این توافق را مورد قضاوت قرار می دهند و امیدواریم از کشورما در آن دوران به عنوان یک قدرت منطقه ای عزتمند نام ببرند.
