یادداشت ویژه سردبیر

بی‌اعتمادی و تبعیض نتیجه حقوق بشر آمریکایی

بصیر، واژه حقوق بشر مدتی است به عنوان یک ابزار در اختیار برخی از مدعیان دموکراسی قرار دارد، به گونه ای که با هرگونه استفاده ابزاری از آن به دنبال دست‌یابی به خواسته های خود هستند.

حقوق بشری که با منافع برخی از کشورها تنظیم می شوند و در به وسیله آن در مقابل سایر کشورها قدعلم می کنند.

اگر بخواهیم برای این بحث مطرح شده مثالی بیاوریم، قطعنامه های اخیر تصویب شده از سوی کشور کانادا در سازمان ملل یکی از این گونه مصادیق است.

اما آنچه بیشتر نگارنده را به تنظیم این یادداشت واداشته، مقایسه به کارگیری از این واژه در ادبیات سیاسی برخی از کشورها است، در واقع بسیاری از این کشورهای غربی و مدعی دموکراسی از این واژه در راستای منفعت خود استفاده می کنند، یعنی در بسیاری از موارد آن حرکتی را که خود انجام می دهند را مجاز دانسته و همان حرکت را در کشوری دیگر که منافع آنها را تامین نمی کنند ضدحقوق بشر می دانند.

اگر به جنایت های اخیر دولتمردان و دولت‌زنان آمریکا در وقایع شهر فرگوسن نگاهی بیاندازیم، به این نتیجه می رسیم که باید به اعمال ضد حقوق بشری خود افتخار کنیم.

در ایران اسلامی برای کسانی که از روی عمد قتل انجام می دهند و حق انسان را برای ادامه زندگی سلب می کنند اعدام کمترین مجازات به حقی است که در انتظار فرد خاطی قرار دارد اما نه تنها در غرب این فرد را جریمه و مجازات نمی کنند بلکه با تبرئه آن به وی اجازه اظهار نظری می کنند که حتی از آن عمل قبلی‌اش نیز بدتر است.

در واقع قتل و غارت در پی دستیابی به اهداف شوم خود را حقوق بشر می دانند و آن‌وقت خود را مهیا حضور در پای مذاکرات برای عدم دستیابی کشور عزیزمان به انرژی به حق هسته ای می کنند.

به اعمال ضدحقوق بشری خود باید افتخار کنیم که آن چنان در ایران اسلامی امنیت وجود دارد که خاطی می داند پس از اعمال حرکت ناشایست باید در انتظار یک مجازات سنگین باشد و مردم نیز این برخورد را می ستایند اما در آمریکا امنیت روز به روز رو به افول است و بزه کاری افزایش می یابد، نیروز قهریه دیگر توان مقابله با جنایت های حاکم در این کشور را ندارد و در واقع آمریکا جولانگاه انسان های بی شرم مزدور شده است.

حقوق بشر ایرانی همواره مدافع امنیت و تامین کننده منافع مردم سرزمین خود شده است و در مقابل زیاده‌خواهی های کشورهای استعمارگر ایستاده است.

غرب به ویژه آمریکا که امروز در خون جنایت های خود علیه مردم کشورش غوطه ور است قطعنامه ضد ایرانی و ضد حقوق بشری تصویب می کند و به دنبال تشویش افکار عمومی دنیا است.

این نشان می دهد که محبوبیت دولت آمریکا در نزد مردم این کشور به حدی کم شده است که به دنبال سرکوب اعتراض های آنان است، اعتراض هایی که اگر در چند سال اخیر صورت می پذیرفت از آن به عنوان دموکراسی یاد و استقبال می کردند.

همچنین حضور پائین و کم‌رنگ مردم در انتخابات نیز پیام مهمی برای سردم‌داران آمریکایی بود و نشان از کم شدن اقبال عمومی به این دولت است.

دولتی که در کشورهای دیگر به دلیل دستیابی به منافع خود، نسبت به تبعیض نژادی بدترین واکنش را نشان می دهد و در کشور خود به بدترین شکل خود این تبعیض را سبب می شود.

به هر حال باز هم به فرموده رهبری می رسیم که افول آمریکا روز به روز نزدیک‌تر می شود، دولتی که از سوی مردم کشورش طرد شده، در بیش از ۱۵۰ ایالت تظاهرات علیه آنها می شود و نارضایتی های سیاسی و اقتصادی افزایش یافته است، به این تیجه رسیده دیگر نمی تواند اعتماد مردم کشورش را جلب کند و با اتخاذ مواضع ضدنقیض به حرکت جنبش های ضدخود رونق بخشیده است.

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا