۵ نکته در عدم کنترل فساد اقتصادی کشور
بصیر/ کریم طالبی دانشجوی کارشناس ارشد مدیریت دولتی
متاسفانه فساد اقتصادی در ایران رو به روز ریشه دارتر می شود که این مسئله همت و عزم همه دستگاه های نظارتی را برای مقابله با آن می طلبد، اما سوال اینجاست که ما چرا نتوانستیم فساد اقتصادی را مهار کنیم؟
توجه شما را به نکات ذیل جلب می کنم:
۱٫ اقتصاد ما در انحصار شرکت ها و سازمان های دولتی است و تلاشی برای واگذاری امور در این زمینه به مردم نمی شود. دولت باید با یک برنامه‌ریزی درست، مدون و با استفاده از نخبگان و اقتصاددانان دانشگاهی و تجربی به دور از نگاه های سیاسی وجناحی، زمینه حضور مردم در عرصه های تجاری، کشاورزی، صنعت و حتی مسکن فراهم نماید؛ چرا برنامه ای منظم و شکل یافته برای اجرای سیاست های کلی اصل ۴۴ وجود ندارد؟
۲٫نکته دوم آنکه ما هنوز برای مقابله با پدیده هایی نظیر فرار مالیاتی، قاچاق کالا و ارز،اجناس تقلبی سازوکار مناسبی ارائه نکردیم در حالی که بخش قابل توجهی از اقتصاد ما را تشکیل می دهند.این پدیده ها با آنکه به کاهش کنترل ملی و شکل‌گیری اقتصاد زیرزمینی کمک شایانی می کنند،مورد غفلت مسئولان مربوطه قرار گرفته اند.
۳٫یکی دیگر از عوامل مهار نشدن فساد اقتصادی، مشکلات ساختاری و تشکیلاتی مبارزه با فساد اقتصادی است که متاسفانه منجر به کاهش بهره‌وری و افزایش بودجه‌های عمومی می شود. شواهد موجود حاكی از آن است ۱۴ دستگاه در درون ساختار اداری حكومت وظیفه مستقیم و غیرمستقیم نظارت در مقابله با فساد اقتصادی دارند اما در عمل بازخورد چندانی نداشته اند.
۴٫اطلاع‌رسانی به موقع در جهت اصلاح فرهنگ عمومی جامعه، گفتمان‌سازی و جریان‌سازی مبارزه با فساد و مطالبه عدالت‌خواهی توسط مردم، از جمله نقاط مغفول مانده مبارزه با مفاسد اقتصادی و مالی است.
۵٫ایجاد فرصت برای سرمایه‌گذاران و فراهم کردن امنیت و آرامش برای آنان، ایجاد اشتغال پایدار، برنامه‌ریزی دولت برای تولید، کنترل و هدایت اقتصاد، مبارزه قاطعانه و به دور از هیاهو با مفسدین می تواند در مهار نمودن فساد اقتصادی کمک کند.
در پایان باید گفت که مبارزه با مفاسد اقتصادی وظیفه ذاتی حکومت است و مسئولان با نگاه دوباره به فرمان هشت ماده ای مقام معظم رهبری و عدم تساهل و کوتاهی در این امر، با تمام قوا به مبارزه با این پدیده شوم بپردازند.
