سلطنت بر دلها در همه عصرها و نسلها
بصیر، هفته وحدت با نامگذاری تحسینبرانگیز امام خمینی(ره)، در هر سال فرصت مغتنمی را برای تدبیر و بازخوانی زندگی جذاب و وجدآور پیامبر خاتم و اعظم فراهم میآورد که ویژگی ممتازش در کسب بینظیرترین توفیق هدایت و جذب قلوب ملتها، اخلاق نیکو و زبان نرم و رفتار مهربانانه و سلوک دلسوزانه و تلاش بیوقفه برای رفع آلام فکری، روحی و جسمی جوامع بشری بود.
پیامبری که از تمام وجود مهذب و مبارک خود گذشت، تا انسانها را به راه صحیح و الهی زندگی فرا بخواند و برای هدایت انسانها چنان زحمت و دشواری بر خود روا داشت که خداوند او را از این همه ملال و مشقت بازداشت.
به جرأت اعظم بودن حضرت محمد(ص) در میان یکصد و بیست و چهار هزار پیامبر و بهویژه در جمع پنج پیامبر اولوالعزم، در این است که او در پیشبرد رسالت آسمانی خود، بیشترین رنج و مرارت را به سایر پیامبران متحمل شد و هیچگاه حتی کلمهای نفرین را نثار دشمنان متجاوز، متعرض و فوقالعاده گستاخ خود نکرد.
در مقابل همه جسارتها، دعای هدایت آنان را تقدیم میداشت، دندانهای شکسته در اثر سنگباران معاندان را دستمایه اجابت دعای هدایت تعرضکنندگان نزد خداوند قرار میداد، خود را برای خشنودی خداوند، هیچ نینگاشت و خداوند نیز او را در رأس مقرب ترین مقربان نشاند.
پیامبر صلح و آرامش برای رهیافتگان توحید، از راه اطاعت و عبودیت محض و ممتد، به جایگاه رفیع رسالت رسید و در فروغ ظرفیتی که در خود برای دریافت وحی طی مراحل دشوار خودسازی و تهذیب بهوجود آورده بود، به مقام رحمتٌ للعالمین نائل آمد.
از لحظهلحظهها و همه استعدادها و توانمندیها برای پیشبرد مأموریت آسمانی بهره برد و عابدترین و شاکرترینهای خلقت بود.
به واسطه این که همه کائنات را برای وحدت و هدایت ابناء بشر به کار گرفته بود، خداوند نیز، او را به بهانه خلقت همه کائنات وسیلهای برای نجات و سعادت همه موجودات قرار داد.
او سمبل وحدت، هدایت، مودت، بصیرت و سعادت هست و هر که غیر این باشد، از مغناطیس ولایت او بهدور و در صف مخالفان آن مظهر “اشد علی الکفار، رحماء بینهم” است.
حال می توان پیروان و دشمنان واقعی رسول خوبیها را در این روزها بدون هیچ زحمتی مشخص کرد.
بلاغ