چرا ماهواره نه؟

بصیر/ حجت‌الاسلام علی لاغری فیروزجایی

در دنیای کنونی به نیازهای عامه مردم پاسخی داده نشده است و اگر پاسخی داده شد، صرفا جهت رفع تکلیف است.

امروز دنیای متمدن، پیشرفت های زیادی کرده است، چه در بعد نرم‌افزاری و چه در بعد سخت‌افزاری، دنیا امروز در عرصه فرهنگ و هنر، ابتکار عمل و خلاقیت، معماران و مهندسان زیادی دارد و هدف از طراحی و معماری، به چالش کشیدن سایر ملتها در تمامی عرصه ها به ویژه عرصه فرهنگی است، چرا که قدرت‌نمایی فرهنگی می کنند و دیگران را به سمت فرهنگ و کارهای فرهنگی خود می کشانند و در فعالیت اجتماعی حضوری فعال و گسترده دارند.

ماهواره، اینترنت و نرم افزار گوشی‌های همراه، همه اینها جزء خلاقیت‌های آنها محسوب می شود. حال سؤال اینجاست:

وقتی از یک کارشناس دعوت می شود، اگر فرهنگی باشد، نگاه ما در بعد فرهنگی به کارشناس محترم چیست؟ ما ایشان را  یک دکتر فرهنگی می شناسیم و دکتر باید حرف‌های بیمار فرهنگی را بشنود و برای آن نسخه بپیچد اما متأسفانه تا به حال محیطی را برای جامعه، به عنوان پزشک فرهنگی طراحی نکرده ایم.

وقتی می گوئیم ماهواره نه، دلیل منطقی باید داشته باشیم، وقتی می گوئیم از ظرفیت داخلی استفاده کنیم، باید دلیل منطقی ارائه کنیم. همه اینها منوط به داشتن برنامه کافی و لازم برای جامعه است. آیا تا به حال از یک جامعه‌شناس در بعد مقابله با ماهواره استفاده نموده ایم؟

نگارنده این یادداشت معتقد است:

۱ – تلویزیون ما فاقد برنامه جذاب است، و آحاد جامعه ما، جذابیت را توأم با تنوع می شناسند. زیبایی در کار، ایجاد فضای شاد و آرام، همه اینها می تواند ما را در امر مقابله با ماهواره کمک کند.

بعنوان مثال: سریال ایسان، دونگی، جواهری در قصر، سرزمین بادها، افسانه جمونگ و … جزء سریالهای خارجی هستند که دارای طرفداران زیادی است. حال، نگاهی به زمان پخش این فیلم‌ها بیاندازیم، در چه زمانی و در چند دقیقه و تعداد دفعات پخش را نگاه کنیم، می بینیم مردم به تماشا می نشینند، چرا که:

·         دارای جذابیت است.

·         دارای پیام فرهنگی است.

·         محتوای فیلم، برنامه ریزی شده است.

۲ – برنامه نود را مشاهده کنیم، زمان پخش را ببینیم، چرا کشورهای حاشیه خلیج فارس و کشورهای دیگر همچون افغانستان و پاکستان و حتی در اورپا، پای این برنامه می نشینند، تماشا می کنند و لذت می برند و لازم است یاد آوری کنم چه تعداد پیامک جهت شرکت در مسابقه فرستاده می شود چرا؟ چون:

·          دارای جذابیت است.

·         دارای مدیر برنامه قوی است.

·         دارای پیام ورزشی است.

·         محتوایی کار شده است.

۳ – تلویزیون ما، در بعد اخبار، نمی تواند مردم را به لحاظ برنامه خبری ارضا کند و بنابراین تمامی شبکه‌های تلویزیونی، زمانی برای خبر دارند اما:

·         تیتر خبرهای اصلی ما، بیشتر از کشتار، جنگ و درگیری است.

·         خبرها تکراری و از شبکه های مختلف پخش می شود.

·         تهیه کنندگان خبر و گویندگان آن مهارت‌های لازم خبری ندارند.

·         خبر ها، طولانی و اکثر اوقات، حتی در اندازه خبر هم نیست.

·         از لحاظ دکوراسیون و پارتیشن‌بندی نسبت به شبکه‌های بیگانه فاقد زیبایی لازم هستند.

·         شبکه ها بیشتر بعد سیاسی دارند و از افراد سیاسی بیشتر استفاده می کنند.

شما خبر بی بی سی، سی ان ان و… را ببینید در چه زمان‌هایی پخش می شود و قبل از پخش خبر از چه نوع برنامه های استفاده می کنند. معنای این کار این است، که تماشاگر نهایت لذت را از خبر خواهد برد و علاقه و انگیزه آن را چندین برابر می کند و بیننده را برای تماشای برنامه مورد نظر منتظر می گذارد.

بنابراین می توان برای جذابیت خبر، یک شبکه را اختصاصی قرار داد و از سایر شبکه ها برای برنامه های دیگر استفاده کرد.

بعنوان مثال: همین کاری که سازمان صدا و سیما انجام داد( مثل شبکه اختصاصی ورزش، شبکه اختصاصی قرآن و …) 

در بعد اخبار فرهنگی چه اندازه سرمایه‌گذاری کرده ایم که ادعای سفره خطر ماهواره را در ذهن مردم پهن کردیم. اگر می خواهیم ماهواره نباشد و بنیان خانواده تزلزل پیدا نکند باید راهکار فرهنگی پیدا بکنیم و راهکار فرهنگی با سخنرانی و مانند آنها حل نمی‌شود. باید از راهکارهای کارشناسی شده و از افراد کارشناس و خبره فرهنگی و درد کشیده استفاده کرد که دارای قدرت تجزیه و تحلیل، انتقاد‌پذیر و صاحب‌نظر باشند، برای فعالیت‌های فرهنگی علاقه داشته باشند که علاقه رکن اصلی برای مقابله با ماهواره و … به شمار می رود و شاید شما با ما هم عقیده نباشید. 

ادامه دارد…