مختصری از زندگی نامه شهید حاج حسین بصیر

به گزارش بصیر، در شام غریبان عاشورای حسینی سال ۱۳۲۲ در یکی از روستاهای” فریدونکنار “دیده به جهان گشود. او نخستین فرزند زوج “محمد حسن بصیر” و سیده “سکینه طیبی نژاد” بود که در دوره ارباب و رعیتی به عنوان یک نیروی کار در زمین‌های ارباب کشاورزی می کردند.

سردار شهید بصیر در مهر ماه ۱۳۲۹ در سن ۷ سالگی به مدرسه مانند تمامی هم سن و سالانش به مدرسه رفت.

دوران تحصیل را در مدرسه سنایی گذراند و بعد از گذراندن دوران ششم ابتدایی ترک تحصیل کرد و به شهرستان بابل برای آغاز شغل آینده‌اش *آهنگری* عزیمت کرد.

وی در سال ۱۳۴۱ به تهران برای گذراندن دوران خدمتش رهسپار و در آنجا به دلیل فعالیت های سیاسی و پخش اعلامیه های امام خمینی به پادگان منظریه قم تبعید شد.

پس از پایان دوران خدمت در سال ۱۳۴۶ در سن ۲۴ سالگی، ازدواج کرد.
وی که در وزارت جنگ پس از دوران خدمتش مشغول به کار شد به دلیل فعالیت‌‌های سیاسی از کار اخراج و به فریدونکنار برگشت و دوباره به آهنگری روی آورد.

در زمان انقلاب نیز بارها روانه زندان شد و به نوعی در شهر هسته مبارزه و راهپیمایی را سازمان داد.
سردار رشید اسلام از همان سال آغاز جنگ تحمیلی به جبهه‌های جنگ رفت و مدتی کرمانشاه به فعالیت‌ پرداخت.

حاج حسین بصیر تا چهارمین ماه سال ۱۳۶۰ در مناطق مرزی بود و در عملیات طریق القدس و فتح بستان حضوری فعال داشت. وی که تا سال ۱۳۶۲ به عنوان یک بسیجی در جبهه‌ها حضور داشت به عنوان جانشین فرمانده گردان در لشکر ۲۵ کربلا انجام وظیفه می کرد و در عملیات‌های متفاوتی شرکت کرد.
وی در شهریور ماه سال ۱۳۶۲ افتخار پوشیدن لباس رسمی سپاه را به دست آرود و پس از آن در گردان یا رسول‌(ص) فرمانده گردان شد.

وی که سابقه مجروحیت را نیز در کارنامه درخشان خود داشت در عملیات والفجر ۴ به سمت جانشینی تیپ یکم ویژه ۲۵ کربلا منصوب شد.

سال ۱۳۶۳ با تقلیل بعضی از تیپهای لشکر فرماندهی گردان یا رسول (ص) را به عهده گرفت. در همین سال به زیارت بیت اللّه الحرام مشرف شد.

وی همچنین در سال ۶۳ به حج مشرف شد.
سردار بصیرت، حضور در جبهه را حتی با عروسی دختر نخستش نیز عوض نکرد و دائم‌الجبهه بود.

این شردار شهید با نیروهای تحت امرش بسیار صمیمی بود و رابطه خوبی با همرزمانش در جبهه برقرار می کرد.

حاج حسین بصیر حتی در فن شنا و غواصی نیز خبره بود و به آموزش نیرو می پرداخت.
حضور حاج بصیر در عملیات‌های متفاوت برای نیروها انرژی بخش بود، وی پس از شهادت دامادش مرتضی جباری به فریدونکنار آمد و در مجلس ختم این شهید بزرگوار، در سخنان کوتاهی اعلام کرد (خدا را شاهد می گیرم که به خاطر شرکت در این مجلس عزا برای اینکه در مراسم بزرگداشت دامادم شرکت کنم جبهه را ترک نکرده ام، بلکه به امر فرمانده لشکرم در اینجا حضور یافتم تا شما مردم شهید پرور و دوستان مرتضی و جوانان غیور این سامان را به سوی جبهه حماسه و شرف فراخوانم).

وی در سال ۱۳۶۶ به فرماندهی لشکر ۲۵ کربلا نائل آمد.

حاج حسین که هیچگاه از حضور در جبهه ابراز خستگی نکرد، سرانجام در ۲ اردیبهشت ۱۳۶۶ در شب عملیات کربلای ۱۰ بر فراز ارتفاعات ماووت خمپاره ای بر سنگر او فرود آمد و در سن ۴۵ سالگی بعد از ۷ سال حضور در جبهه به شهادت رسید.

روحش شاد و یادش گرامی باد