یادداشت میهمان/ قسمت اول

چرایی برگزاری یادواره شهدا

بصیر/ عابد چکاوه

روزگاری نه چندان دور در حالی که نهال انقلاب اسلامی عمر ۲ سالگی را پشت سر می گذاشت و چشم امید به افق روشن دوخته بود، به ناگاه گردبادی شروع به وزیدن کرد که نهال این انقلاب را ریشه برکند تا این نظام هیچگاه تبدیل به یک درخت تنومند نگردد، باغبان پیر و مهربان که احساس خطر کرده بود فرزندان خود را فراخواند، او که مثل همیشه چشم امید به فرزندان دوخته بود دستور جهاد داد.

نوجوانان از سر میز مدرسه برخاستند، کارگران و کشاورزان بیل و کلنگ را به زمین انداختند، کسبه کرکره مغازه را پائین کشیدند، دامادها حجله دامادی را رها کردند و دانشجویان کتاب‌های درس را به گنجه کتابخانه سپردند، جوانان کم سن و سال به دنبال رضایت پدر رعتصاب شام و نهار کردند، بعضی ها نیز برای اعزام و گرفتن رضایت پدر سراغ مادرهایشان رفتند.

همه آنهایی که به وطن عشق داشتند، به پاخواستند تا از مزرعه بزرگ ایران نهال انقلاب اسلامی و منافع ملی دفاع کنند.

آنهایی که ترسو و بزدل بودند به سوراخ موش‌ها خزیدند و به پستوهای خانه پناه بردند و بعضی ها وطن را رها کردند و به اجنبی‌ها پناه بردند.

۸ سال گردباد شروع به وزیدن نمود و گل‌ها پرپر شدند، شاخه‌ها شکستند اما مزرعه ایران علی الرغم ویرانی زیاد پابرجا بود، نهال انقلاب که ۱۰ ساله شده بود پاربرجا ماند، از خاک ایران اسلامی دفاع شد اما بر هر کوی و بامیحجله شهیدی ماند، پدران و مادران از داغ فرزند پیر شدند و بچه‌ها یتیم شدند.

چه خون‌ها ریخته شد تا نهال انقلاب آبیاری گردد، چه سرها رفت که این نهال سر به آفتاب بلند کرد، باغبان پیر داغ پرپر شدن دسته گل‌های خود را تاب نیاورد و به دعای خیر، مزرعه و این نهال ۱۰ ساله را تنها گذاشت و به سوی حق شتافت.

حال از آن روزها چندین سال می گذرد، در شهرها و روستاهای مختلف هرساله شاهد برگزاری یادواره شهدای آلاله در خون خفته هستیم.

از یادواره شهدا سخن به میان آمد، یادمان شهدا یک کار بزرگ فرهنگی جهت شناخت فرهنگ صحیح رشادت و شهادت به نسل‌هایی که جنگ را به چشم ندیده‌اند و فضای جبهه و نبرد برای آنان نا آشنا و ناملموس است تا بدانند آن وقت‌ها صحبت از سهمیه دانشگاه‌ها، پست و مقام، شغل و پول و وام و … نبود، دفاع از وطن، خاک و سرزمین مقدس ایران، دفاع از ناموس و شرف و حیثیت بزرگترین آرمان ما بود.

یادواره شهدا، تجدید میثاق با خون شهدا، آرمان‌های امام و انقلاب است و امتحانی که قدردانی خود را نسبت به شهدا و امام شهدا اثبات کنیم، امروز آرامش، امنیت، اقتدار و عزت خود را مدیون خون آنها می دانیمو برگزاری این یادواره‌ها است که به ما نهیب می زند که این انقلاب به سادگی به دست نیامد و غفلت ممنوع است.

یادواره شهدا نماد دلیرمردانی است که دست از دنیا و خانواده‌های خود کشیده‌اند تا پرچم سرخ عاشورای حسینی بر زمین نماند، این یادواره‌ها بهانه ای است تا یاد و خاطر آنها را زنده نگه داریم قطعا این داستان ادامه دار خواهد بود چرا که جنگ هنوز به اتمام نرسیده است.

 

ادامه دارد…..

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا