فریاد دادخواهی در محمودآباد

تجاوز به حریم خصوصی و قلع‌وقمع ساختمان در روز روشن!

بصیر، تغییر کاربری زمین کشاورزی همواره یکی از مواردی بوده که دولت بارها از برخورد قاطع با آنها سخن به میان آورده است و حتی مردم خود نیز از اجرای مقتدرانه قانون در این بحث حمایت می‌کنند، اما در برخی از اوقات برخی افراد ـ کاسه داغ‌تر از آش ـ می‌شوند و در جهت منافع خود با اقدامی شبیه قلع‎وقمع و با اجبار و تهدید دست به کاری می‌زنند که از دایره قانون خارج است و هیچ عقل سلیمی آن را نمی‌پذیرد.

جواد کاشانی یکی از کسانی است که مورد تعارض و تهاجم برخی افراد سودجو در روستای کرچک‌نوائی محمودآباد قرار گرفته است، از سال ۸۲ یک قطعه زمین به متراژ ۱۰۰۰ متر مربع خریداری کرده است که دست بر قضا مجوز ساخت هم داشت و به‌دلیل انقضای تاریخ این سند، آن را تمدید می‌کند و پس از آن احداث واحدی مسکونی را آغاز کرد، اخیراً، زندگی او دستخوش تغییراتی شده که از زبان وی می‌شنویم.

زمانی که من این زمین را خریدم به فرد فروشنده هزینه چهار دیوار را پرداخت کردم و این فرد پس از احداث آن به من تحویل داد که ما در داخل این زمین که در انتهای این روستا قرار دارد، منزل مسکونی ساختیم.

نکته جالب این است که ما با برخی از اهالی محل رفت‎وآمد داریم و بیشتر افراد روستا ما را می‌شناسند، چرا که بیش از ۸۰ درصد ایام سال را در این روستا ساکن هستیم و تنها برای کار به تهران می‌رویم.

اما داستان از آنجا آغاز می‌شود که مدتی است به ما می‌گویند: «شما دیوارتان را زیاد به طرف جاده آورده‌اید»، به آنها گفتم: «چرا در این ۱۰ سال چیزی نگفتید، حال که قصد فروش زمین‌های‎تان را دارید می‌گوئید، این در حالی است که من سند مالکیت منگوله‌دار یعنی ۲ سند ۳ دانگی از این هزار متر زمین دارم.»

نکته مهمی که در اینجا اهمیت دارد نیاز زمین آنها به تغییر کاربری است و حتی یکبار نیز با بیل مکانیکی بخشی از زمین‌شان را تخریب کردند.

دهیار با من تماس گرفت و این بار خود او ۲٫۵ متر در حدود ۴۰ متر را خط‌کشی کرد و آنجا را تخریب کردند و حتی به حیاط وارد شدند.

با دستور دادگاه و کارشناس، دیوار تخریب شده را ترمیم کردیم، در حالیکه هنوز زمان دادگاهی فرا نرسیده بود، با من تماس گرفتند که «می‌خواهیم زمین‌تان را تخریب کنیم و چه در اینجا حاضر باشید و چه نباشید فرقی ندارد، بیا و از اموالت مواظبت کن.»

در حالی که دهیار و شورا از این ماجرا خبر داشتند و حتی یکبار دهیار با آنها در خصوص خراب کردن دیوارهای زمین متعلق به من با آنها دعوا نیز افتاده بود، دهیار با من تماس گرفت و این بار خود او ۲٫۵ متر در حدود ۴۰ متر را خط‌کشی کرد و آنجا را تخریب کردند و حتی به حیاط وارد شدند! و درختان را قطع و برخی را از ریشه درآوردند و جالب‌تر از همه این موارد، اینکه زمین تعدی شده را دیوار کردند، در واقع زمین من مورد تخریب و تجاوز قرار گرفت.

به نیروی انتظامی مراجعه کردم و گفتند که باید دادستان دستور پیگیری این امر را بدهد تا ما بتوانیم پیگیری کنیم که در نهایت به متصرفان ابلاغ شد تا در مدت سه روز به دادگاه مراجعه کنند.

کاشانی که سردرگمی و پریشانی از چهره‌اش کاملا مشخص بود، خواستار ورود قاطع مسئولان در رفع این مشکل شد و گفت: از مسئولان می‌خواهم پاسخ بی‌عدالتی آشکار و نقض حقوق شهروندی را بدهند، نکته حائز اهمیت آن است که طرح هادی در این روستا انجام نشده و بی‌دلیل این‌جا مورد تعدی قرار گرفت، این اعمال در صورتی به وقوع پیوست که دهیار به دروغ از اخذ نامه تخریب خبر داد اما هیچ‌گونه مدرکی در این زمینه را به ما نشان نداد، من قبل از تخریب حتی به آنها پیشنهاد معامله نیز دادم و می‌خواستم مبالغ دریافتی را مصرف کاری عام‌المنفعه برای روستا کنم، اما حالا حقم را می‌خواهم، خانواده‌ام دیگر حاضر نیستند به اینجا بیایند و در واقع می‌ترسند، از مسئولان محترم می‌خواهم زودتر به داد ما برسند و حق از دست رفته‌مان را به ما بازگردانند.

به هرحال به نظر می‌رسد با توجه به اظهارات این فرد، مسئولان باید با قدرت ورود پیدا و با متخلفان به شدت برخورد کنند تا در آینده شاهد چنین ظلم‌های آشکاری نباشیم.

 

بلاغ

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا