عوارضی که پرداخت نمی‌شود و مسئولی که بیخیال است!
بصیر، در جای جای ایران اسلامی ابتدای ورودی هر استان عوارضی مستقر است الا مازندران! شاید بگوئید مرکز نشینان از برند پایتخت استفاده می کنند! آنها حتی تهران را به مقصد قم و یا مازندران از کمربندی خارج می شوند عوارض می دهند اما مازندران جزیره آزاد آنها است.
متاسفانه سال‌ها است که مازندارن به حیات خلوت متمولان به ویژه پایتخت‌نشینان تبدیل شده و ما نیز به سرایداران آنها، با واژه‌هایی چون آنها مهمان‌نواز هستند، تبدیل شده‌ایم.
این در حالی است که مازندران از تمام منابع و موهبت‌های خدادای همچون کوه، دریا و جنگل برخوردار است و مسافران زیادی را در تمام ایام سال به ویژه تعطیلات نوروز و تابستان پذیرا می‌شوند و همواره سعی بر این بود که بهترین نحو از میهمانان خود استفاده کند.
مازندران مرکز حکومت علویان به صورت رایگان تمامی امکانات را در اختیار توریست و گردشگران قرار می‌دهد و کمترین درآمد از این هجمه توریسم نصیب میزبان می‌شود، اگر تا به امروز به مناطق دیدنی و گردشگری کشور عزیز ایران سفر کرده‌اید حتما تائید‌کننده این مطلب هستید که برای دیدن هرچیزی حتی در داخل کویر از ما پول و عوارض می‌گیرند اما ما با عوارض شهری همه جا را مهیا می‌کنیم تا حضرات از آن استفاده کنند، تخریب کنند و ما باز به دنبال بازسازی آن باشیم.
این در حالی است که عوارض یک منبع بزرگ مالی برای هر استانی محسوب می‌شود و علاوه بر اینکه به نوعی در استان امنیت را تامین می‌کند از این منابع بسیار بزرگ می توانند در زیباسازی، توسعه عمران، آبادی، ساخت و بهبود وضعیت راه استان استفاده کرد.
مسئولان مازندران باید توجه داشته باشند با پول ماشین‌هایی که از سوی غرب، شرق و مرکز که مهمانان عزیز برای استفاده از فضای بکر آب و هوای پاک کوه، جنگل و دریا می‌آیند، صدها پروژه ناتمام و جدید ساخت.
اما سوالی که در اینجا می‌توان مطرح کرد اینکه چه سیاستی حاکم است و نمی‌گذارد این اتفاق میمون بیفتد؟ وقتی زمان تقسیم اعتبارات در مجلس و دولت می‌شود کمترین تخصیص‌ها برای مازندران است و در زمان‌های خاص مازندرانی وجود ندارد.
این تنها یک نکته از هزاران اجحاف به دیار علویان است، امیدواریم مسئولان توجه بیشتری به حیات خلوت و مرکز استراحت خود داشته باشند تا بیش از این شرمنده مردم دیار علویان نشوند.
