عید بزرگ مبعث مبارک

مبعث و تلنگری درباب اخلاق

بصیر/ یادداشت از کریم طالبی‌کناری

  1. این روزها زمین و آسمان خوشحال و خرسند است از مبعوث شدن اشرف کائنات، فخر آدمیان و بهترین خلق خدا، او همان کسی است که رنج های طولانی و طاقت فرسایی را متحمل شد برای رشد جایگاه انسانیت، ترفیع مقام عبودیت و ترویج فضائل اخلاقی تا جایی که خود او فرموده است «انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق»..من مبعوث شدم تا مکارم اخلاق را کامل کنم…او به ما فهماند بعثت یعنی انقلاب درونی، یعنی دگرگونی راه و روش و منش، یعنی انقلاب فرهنگی…
  2. چهارده قرن از مبعوث شدن او می‌گذرد و جهان همچنان از کلام و گفتار و رفتار او بهره مند می‌شوند، ما مسلمانان نیز به‌طور ویژه با مراجعه متعدد به کلام آن حضرت بیشتر از نور وجودی‌اش بهرمند می‌شویم اما چرا اخلاق گمشده زندگی امروز ماست؟ چرا در زندگی روزمره خود از منش آن بزرگوار بی‌بهره‌ایم؟به‌راستی چرا اینگونه‌ایم؟ امروزه چرا جامعه ما با واژه گذشت بیگانه شده است؟ با اقوام و خویشان خود چه رفتارهایی داریم؟ آیا این حدیث را نشنیده‌ایم که امام صادق (ع) فرمودند «مردی به محضر رسول خدا(ص) آمد و گفت یا رسول الله(ص) برای من اقوامی است كه نسبت به آنان صله‌رحم دارم ولی آنان مرا آزار می‌دهند قصد كرده‌ام به زیارتشان نروم و آنان را ترک كنم. حضرت فرمودند: این هنگام خدا همه شما را ترک خواهد كرد. گفت: یا رسول الله(ص) چه كنم؟ حضرت فرمود: به كسی كه تو را محروم كرده عطا كن و با كسی كه از تو بریده صله‌رحم كن و از كسی كه به تو ستم ورزیده درگذر چون اگر اینگونه رفتار كردی خدای عزوجل پشتیبان تو و بر ضد آنان است.»

همسایگان خود را می‌شناسیم؟ با آنها رفت و آمد داریم؟ به آنها محبّت می کنیم؟ مگر پیامبر مکرم ما نفرمودند: «همسایه داری نیکو، شهرها را آباد می‌کند و عمرها را دراز می سازد؟»

برای احترام به والدین خود چه برنامه‌ای داریم؟ آنان کجای زندگی ما قرار دارند؟ به کارهای آنها رسیدگی می کنیم؟ بعد از مرگشان حق آنها را پرداخت کمال و تمام پرداخت می‌کنیم؟رسول خدا(ص) فرمود: «در روز قیامت، نیکوکارتین افراد کسی است که پس از مرگ والدین، برای آنان خیرات و مبرّات را انجام دهد و آنان را فراموش نکند»…تاکنون به این حدیث اندیشیده‌ایم؟

  1. برگزاری مراسم جشن و سرور، شبی با قرآن، برنامه‌هایی از این نوع اگرچه برای بزرگداشت یاد و نام آن پیامبر بزرگ و آسمانی ضرورتی غیرقابل خدشه است اما قطعاً کافی نیست. به‌ نظر می‌رسد بازخوانی سیره پیامبر در همه زمینه‌ها بخصوص مباحث اخلاقی اعم از اخلاق فردی و اخلاق اجتماعی از مهم‌ترین کارهایی است که در تمامی روزها بخصوص در این روزها می‌بایست توسط آگاهان و عالمان دین صورت پذیرد.(ان شاء الله)

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا