بصیر تحلیل می کند/

تشکیک اسلام سیاسی توسط رئیس جمهور؛ هم‌سویی با اپوزسیون، لیبرال ها، ضدانقلاب و سلطنت طلب‎ها

به گزارش بصیر به نقل از بلاغ، ریاست محترم جمهوری جناب آقای دکتر روحانی در جلسه ای با فعالان محیط زیست طی تحلیلی گفتند: «دولت دینی خوب است اما دین دولتی را باید بحث کرد.»

بعد از اینکه در خبرها این خبر را خواندم، ناگاه به یاد شهدای صدر انقلاب، یعنی «شهدای دهه ۴۰ انقلاب» فدائیان اسلام، شهدای پانزده خرداد و هیأتهای مؤتلفه اسلامی افتادم، چه بسا آرمان این شهدای مصدر انقلاب به «جامعه نمونه اسلامی» در بیش از نیم قرن پیش و روزهایی که اساساً تأسیس حکومت اسلامی بیشتر در عوالم خیال و آرزو شکل می گرفت، منجر به قیام آنان برای دفاع از مرجعیت و ولایت در عصر اختناق سلطانی شد تا جائی که با امید به آینده برای جامعه نمونه اسلامی با تأسیس یک حکومت و دولت دینی، جان مبارکشان را مظلومانه تقدیم اسلام کردند.

از آن واقعه و آن تفکر، قریب به ۶۰سال می گذرد و امروز هم از انقلاب اسلامی و تأسیس نظام اسلامی، ۳۵سال گذشته است، هنوز در کمال شگفتی می بینیم نسبت به محکمات و اولیات تأسیس جامعه نمونه اسلامی یعنی نظریه اسلام سیاسی و دولت دینی نه به واسطه اپوزسیون و لیبرال ها و یا جریان ضد انقلاب و سلطنت طلبها و نه جریان فکری غرب، بلکه توسط افرادی با سابقه ارزشی و انقلابی و حتی زخم خورده، مورد تردید و تشکیک واقع شود و اینکه به لحاظ تئوریک بعد از ۶۰سال مبارزه و ۳۵سال از تأسیس تنها نظام سیاسی مبتنی بر دین اسلام در جهان، به نقطه صفر مرزی هدایت شویم، باید متأثر شد.

به لحاظ مفهوم شناسی سیاسی، نظریه دولت دینی به معنای دولتی نیست که دینی باشد، بلکه به معنای دولتی که در آن دینداران البته در غالب یک رویکرد دموکراتیک حضور دارند که جنس این حضور می تواند بر مبنای ذائقه مردم، لولایش به جانب جریان سکولار، هم بچرخد، مثل دولت سازی رجب طیب اردوغان در ترکیه که مسلمان است، نماز هم می خواند و روزه هم می گیرد لیکن رویکرد دولت او سکولار است.

و اما نظریه دین دولتی به لحاظ مفهوم شناسی فقهی و سیاسی که در مقابل جریان ناتوی نظری متأثر از سکولاریزم جهانی هم قرار دارد، به منزله این است که اساساً، عدم دخالت دین در مقوله دولت (به فرض تفکیک) و یا فقدان ظرفیت دین در ورود به حوزه سیاست و دولت را یک شبهه تئوریک می داند، چرا که اصل نزاع امام خمینی(ره) و قیام ایشان و انقلاب اسلامی با جریان دو قطبی آن مقطع جهان کمونیزم شرقی و لیبرالیسم غربی، اساساً اثبات بطلان همین نظریه بود که در این شعار خلاصه شد: «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی.»

«دین دولتی» یعنی اینکه دین کامل برای عبور از دو نوع دولت سازی متعارف غیردینی ناقص جهان، دولت سازی کند که آن(دو) عبارت است از:

۱- دولت، در هر حوزه ای نقش یک «گارسون» را در یک رستوران بزرگ بازی کند، که منوهای متنوع متناسب با ذائقه مشتریانش را در دست دارد و به دنبال «کشف میل» و «سفارش» است که این نوع دولت سازی، دولت رستورانی است و دولت مردانش نقش گارسونی دارند.

۲- دولت مردان و دولت سازان فکر کنند، دولت شان دولت اربابان و مردم شان رعیتانند و آنها، ژنرال ها و حقوق دانان فرهیخته و نخبه ای هستند که برگزیده شدند تا کشور و مردم عوام را اداره کنند که این نوع دولت سازی حتماً فرجامش به دولت سلطانی و هزینه های شاهی ختم خواهد شد.

هر دو نگاه از منظردین اسلام مذموم و خطرناک است که باید از آن عبور کرد. دولت سازی دینی آن است که دولتیان بر مبنای آموزه های وحیانی و نبوی به دنبال توسعه متوازن درحوزه های مختلف به ویژه در حوزه ایمان، روح، معنویت و فرهنگ باشند و در عین حال برای اقتصاد مملکت هم برنامه ریزی داشته باشند.

شهید مطهری، در تعریف جمهوری اسلامی می گوید: «جمهوری اسلامی یعنی حکومت دین لیکن مکانیزم اجرایی آن با مشارکت مردم خواهد بود که تجلی حکومت دین در اصل مترقی ولایت فقیه نهفته است.»

اگر قرار بود علمای اعلام دین، مسئولیت مطلق ابلاغ و اجرای دین را منهای دولت و دخالت در دولت (بر اساس نظریه اخیر دکتر روحانی) برعهده گیرند، آنگاه چرایی انقلاب اسلامی و تأسیس نظام اسلامی به دور باطل می رسد و اینکه اگر قرار بر تفکیک دین از دولت (برخلاف فتوای امام) بود، نه تنها شاه پهلوی بلکه هیچ سلطانی در جهان مخالف این رویکرد سکولاریته نبود ونیست و شاه پهلوی با امام خمینی(ره) و تفکرش در جنگ بود چرا که قرائت امام از دین، با دولت و حکومت آمیخته و عینیت امتزاجی داشت.

معاویه در نخستین خطبه خود بعد از تثبیت قدرت سیاسی و دولت سازی شامی، نظریه عدم دخالت دین و دولت و تفکیک دین از دولت را صادر کرد و گفت: «به خدا قسم من با ما نجنگیدم که نماز بخوانید یا روزه بگیرید یا حج بروید یا زکات بدهید، هر چه خودتان می دانید بکنید (یعنی به من ارتباطی ندارد) بلکه من به دنبال حکومت کردن و فرمانروایی هستم.»

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا