آسیب ها، آفات و آداب در عزاداری/ قسمت هفتم

در قسمت ششم به اینجا رسیدیم که  آیت الله مرعشی وصیت کرد(وقتی می خواهید مرا در قبر بگذارید دستمالی که با آن اشک مجالس حسین را پاک می کردم برگردنم ببندید)، این سخن بزرگان دلالت بر ارزش اشک و عزاداری مولا دارد؛ اما باید بدانیم برگزاری نماز مهمتر از برگزاری مراسم عزاداری است، عزاداری را کم کنید و مغزش را زیاد کنید، امام حسین یک انرژی هسته ای است، در یک روز بدون دعوت ۷۰ میلیون بدون عشق عزادارند، نه اضافه کاری می دهند نه حقوق.

اکنون شما را به ادامه این بحث دعوت می کنم:

گریستن بر امامان بیانگر ارتباط روحی و روانی مشخص با ایشان است

گریستن بر امامان بیانگر ارتباط روحی و روانی مشخص با ایشان است، آثار و فوایدی برای انسان دارد، مومن باید آنگونه با امام نزدیکی کند که در شادی ایشان شاد و در اندوه ایشان ناراحت باشند، در واقع این اشکهایی که بر مصیبت امام ریخته می شود هم درمان دردهای بیشمار دنیایی است و هم مانند توبه و استغفار گناهان را می شوید، بلاها را دفع و رفع می کند و در آخرت نیز باعث آمرزش گناهان و محو آثار آن و از میان رفتن عذاب می شود.امام صادق(ع) می فرماید( هر گریه ای در مصائب مکروه است مگر گریه بر امام حسین(ع) و امام حسین نیز فرموده است که من کشته اشکهایم و لذا اشکی ارزش دارد که توام با معرفت باشد، یعنی بعد از این مراسم و عزاداری ها آثار عملی آن به گونه ای باید بروز و ظهور یابد که غفلت ها و گناهان و ضد ارزش های اخلاقی و رفتاری ما دیگر تکرار نشود.

گریه های هیئت از روی نشاط است

گریه های هیئت از روی نشاط است که پس از گریه و عزاداری و سینه زنی تا آخرین لقمه غذا را هم می خورند، اگر این غم برای والدین باشد نمی توانست غذا بخورد، حضرت علی(ع) به آنهایی که غلو می کردند، می فرماید(خدایا شاهد باشد من از اینهایی که چاپلوسی می کنند ناراحتم) یکی دیگر از آفات عزاداری این است که ترافیک ایجاد می کنیم، نگوئیم هیئت ما، هیئت فلان، هر کجا سفره اهل بیت پهن است حضور یابیم، فکر شلوغی هیئت مان نباشیم بلکه تقوا و اخلاصمان را زیاد کنیم.

مجلس عزاداری حسین بن علی(ع) نه تنها نام سید الشهدا پرآوازه نگه داشتند بلکه سبب ماندگاری پیام اسلام عزیز شدند، مطالبی که در آن تعلیم و تعلم مطالب دینی است بوستان های بهشت می باشد، مجالس عزاداری در طول تاریخ منشا روشن گری و رهیابی به حقیقت بوده است.

امروز عده ای سعی می کنند از واقعه عاشورا ضد عاشورا استفاده کنند

امروز عده ای سعی می کنند از واقعه عاشورا ضد عاشورا استفاده کنند، مسئول هیئتی که نداند فلسفه شهادت حسین چیست نمی تواند در آن مسیر حرکت کند و ناخودآگاه برای دشمن کاری می کند، مثلا می گوید به عشق امام حسین(ع) قمه می زنیم، قبل از اینکه در هیئت آسیب شناسی کنیم باید معرفت شناسی کنیم، به بچه های کوچک نگاه کنید که تا اسم حسین می آید اشکشان جاری می شود، این عاطفه را باید با معرفت مخلوط کرد و بعد از این طلای ناب هر کجا که باشد طلاست، مسئولان هیئت باید اصلاح را از خودشان شروع کنند، هدف از برپایی مجالس اباعبدالله مگر چیزی جز الگو برداری از حضرت معصومین است، امام حسین(ع) تا لحظات آخر حتی به فکر برگرداندن عمر بن سعد بود، این نکته بسیار مهم است، باید همواره مدنظر باشد، گاهی دافعه لازم است و ظرافت های خودش را می طلبد، درباره نحوه توزیع معرفت هم ما در هیئت ۲ مبحث داریم، شعار و شعور. تا امروز در حوزه شعار خوب کار شد و باید به همین ترتیب بلکه بهتر و بیشتر ادامه دهیم اما در حوزه شعور باید بیشتر تلاش کنیم.

فرهنگ سازی مانند کندن یک چاه با یک سوزن است

توجه به بحث اخلاق نیز بسیار مهم است، حضور افراد مخلص در هیئت های مذهبی خود بخش عمده مشکلات را حل می کند، کار علمی و فرهنگی باید در طول سال انجام شود و به یک فرآیند طولانی مدت نیاز است و در کوتاه مدت نمی توان به یک نتیجه مطلوب رسید، فرهنگ سازی مانند کندن یک چاه با یک سوزن است، ذاکران اهل بیت در روضه خوانی از مقام عظمای ولایت بیاموزند که فرمود( هر کس نمی تواند به طور صحیح روضه را حفظ کند از روی کتاب بخواند)، ایشان در نماز جمعه تهران کتاب را باز کرد و روضه عاشورا را خواند و فرمود(چه کسی گفت حتما از حفظ بخوانید، باید صحیح بخوانید)، بعضی از شهر ها هم آبکی است(ابروت کمونه، قدت بلنده، شکلت ماهه)، گفتن این شعرها نه سواد می خواهد، نه علم و نه هنر، در گذشته امثال کمپانی ها، حافظ ها و مولوی ها شعر های ماندگار می گفتند، شعر باید محتوا داشته باشد.