نقش دولت در عصبانیت ملت چه میزان است؟
بصیر، این روزها وقتی در خیابان راه می روی افراد بسیاری را می بینی که بر سر مسائل کوچک رو به مجادله آورده اند، موضوعی که چندی پیش در خبرها فشارهای اقتصادی حال حاضر یکی از علل آن برشمرده شد، فشارهایی که بیکاری، نرسیدن دخل به خرج و گرانی و تورم بر مردم وارد می کند.
کار به جایی می رسد که گاه یک بوق یا یک تنه غیر عمدی در کوچه و خیابان های شهر باعث درگرفتن مجادله و دعوایی می شود که پس از آرامش چیزی جز پشیمانی به همراه نمی آورد.
در این بین آنچه مهم است کنترل اعصاب و دوری از خشونت است چرا که این خشم و عصبانیت از مشکلات خانوادگی گرفته تا مشکلات اقتصادی، هر دلیلی که داشته باشد، زیبنده اخلاق ایرانی‌اسلامی نیست.
منشا و علل عصبی بودن جامعه از چیست؟
اصولا انسان در زندگی اجتماعی خود با مشكلات
سیاسی و اجتماعی زیادی روبه رو است. ناهنجاری های اجتماعی نشان دهنده بیماری های مبتلا به هر جامعه است و با آن در ارتباط است.
اگر ناكامی چه در زندگی شخصی و چه در زندگی اجتماعی وجود داشته باشد، می تواند منجر به پرخاشگری و خشونت شود. در عرصه اجتماعی طبیعی است كه جنبه ها و جلوه های مختلف ناكامی، به شكل های گوناگونی خودش را نشان دهد.
اصولاً دشواری های اقتصادی سبب ایجاد ناكامی می شود و در كنار آن محدودیت های اجتماعی كه همه با آن آشنا هستند و مرتب راجع به آن بحث می شود، می تواند منجر به ناكامی شود.
در كنار آن یک جو ناامنی در جامعه ایران وجود دارد، كه این ناامنی اغلب منشا اقتصادی دارد.
این مسأله هم در ایجاد ناكامی می تواند نقش داشته باشد، بنابراین تنش در زندگی خانوادگی و روابط بین فردی، كه آن هم در تمامی مسائل تأثیر می گذارد خود نشان‌دهنده جامعه ای است كه در نگاه كلی پر تنش است و این تنش را به اعضایش منتقل می كند.
عملكرد دولت به چه میزان در ایجاد چنین رفتارهایی در جامعه تاثیر می گذارد؟
عملكرد بهنجار، سالم، انطباقی و سازنده دولت مطمئنا می تواند نقش كاهنده این رفتارهای پرخاشگرانه باشد و به عكس اگر كه ما از طرف دولت با كنترل بیش از اندازه، محدودیت های بیش از حد كه منعكس كننده عدم سلامت و نابهنجاری است مواجه شویم باید منتظر چنین رفتار هایی باشیم.
به واسطه نقش پررنگی كه دولت در جامعه ما بازی می كند، متاسفانه در جامعه یک تلقی وجود دارد كه دولت مسئول همه چیز و همه كار است اما از آن طرف جامعه و نهاد های مدنی، نهادهای غیردولتی، انجمن های مختلف
و خانواده در جامعه نقش دارند كه متاسفانه در ایران نادیده گرفته می شوند.
بنابراین درست است كه دولت نقش مهمی در بسامان ماندن جامعه دارد اما توجه به این نقش مهم، نباید مسئولیت های فردی و اجتماعی افراد را منكر شود كه متاسفانه این طور است.
یعنی همه كاسه كوزه ها را می خواهند سر دولت بشكنند و در نتیجه آن مسئولیت‌پذیری فردی كاملاً از بین می رود و مفقود می شود، متأسفانه این معضلی است كه شاید مدت ها طول بكشد تا برطرف شود.
نقش عوامل محیطی در ایجاد شادی و نشاط
عوامل محیطی که باعث می‌شوند فرد حال خوشی پیدا کند برگرفته از اجتماع است که فراهم کردن آن برعهده مسئولان است.
کاهش آسیب‌های اجتماعی همچون طلاق، فقر، بیکاری و اعتیاد از جمله مواردی هستند که در افزایش شادمانی در جامعه نقش بسزایی دارند، بنابراین لازم است مسئولان بسترهای لازم را برای محقق شدن این موضوع فراهم کنند.
بررسی ها نشان می دهد که در کشورهایی که زمینه تفریح و نشاط و امکانات رفاهی برای مردم بیشتر فراهم است ما با کاهش آسیب‌های اجتماعی مواجه‌ایم.
اگر مردم احساس کنند در سرنوشت خودشان اثرگذارند یا مسئولان در صدد رفع مشکلات آنها هستند سطح رضایت مندی شان افزایش می‌یابد.
رضایت مندی درونی مهمتر از نشاط اجتماعی است بنابراین نقش افراد در ایجاد احساس شادی و نشاط مهمتر از دولت و فراهم کردن رفاه در جامعه است اما دولت می‌تواند بسترسازی کند.
تفریح یکی از نیازهای انسان است که فراهم کردن آن وظیفه دولت است، به طوری که گاهی زیباسازی یک شهر می‌تواند در به وجود آمدن حس خوب برای شهروندان تأثیر‌گذار باشد.
بلاغ
