حقوق بشر هم وارد مذاکرات هسته ای شد!

به گزارش بصیر به نقل از بلاغ، در آستانه دور جدید مذاکرات هسته ای ایران و گروه ۱+۵، طرح مباحث مرتبط با حقوق بشر از جانب طرف غربی بر نتیجه مذاکرات سایه افکنده است. اگرچه سفرهای سيد عباس عراقچي عضو ارشد تيم مذاکره کننده هسته‌اي به روسیه و چین به منظور هماهنگی بیشتر با این دو کشور صورت گرفت تا طبق گفته خود وی، هماهنگی های صورت گرفته مانع از این شوند که هیچ موضوع دیگری بر مذاکرات هسته‌اي هفته جاری تاثير بگذارد (نقل به مضمون)، اما وقتی طرف مقابل از منطق پیروی نکرده و فقط منافع خویش را در نظر می گیرد، عدم تاثیرپذیری نتیجه گفتگوهای هسته ای از مباحث حاشیه ای امکان پذیر نخواهد بود.

سی ان ان در مطلبی با پرداختن به چگونگی گره خوردن موضوعات مختلف، به پرونده هسته ای ایران می نویسد: ”این روزها دو واقعه ی به ظاهر بی ارتباط با هم درخصوص ایران نقل محافل شده است. اول، گزارش حقوق بشر سازمان ملل درخصوص وضعیت حقوق بشر در ایران است و دوم، از سر گیری گفتگوهای هسته ای ایران و ۱+۵ در وین. شاید در نگاه اول تصور شود حقوق بشر و پرونده هسته ای ارتباط چندانی با هم نداشته باشند اما با نگاهی عمیق تر می توان به ژرفای مفهوم ارتباط این دو پی برد.

اگر خاطرتان باشد، در ماه ژانویه، ایالات متحده امریکا برخی تحریم های اقتصادی علیه ایران را به عنوان گام اول در برقراری یک توافق کوتاه مدت تعلیق کرد. اما امروز حامیان توافق بلندمدت بین ایران و غرب معتقدند باید تمامی تحریم های علیه ایران لغو گردند!

این افراد معتقدند که برجای بودن تحریم ها با ایجاد توافق منافات دارد. اما واقعیت این است که این طرز فکر غلط است زیرا برخی تحریم های اعمال شده، اثر وسیعی بر کل [اقتصاد] ایران ندارند. 

در هر صورت حتی اگر کاخ سفید تمام تحریم های اعمالی بر ایران به دلیل پرونده هسته ای این کشور را لغو کند، باز هم انواع دیگری از تحریم ها هستند که می توانند امریکا را در رسیدن به هدف خود یاری دهند و فقط افراد و شخصیت هایی را مهار می کنند که خودشان مانعی برای صلح به شمار می آیند!”

نویسنده این مطلب سپس به سخنان سوزان رایس، مشاور امنیت ملی اوباما اشاره می کند که اظهار داشته بود: ”هنگام بررسی قابلیت های یک راه حل دیپلماتیک به این نتیجه رسیدیم که باید بر مسائل حقوق بشری در ایران توجه بیشتری مبذول داشت… تحریم های ما علیه متجاوزین به حقوق بشر در ایران ادامه خواهد یافت.”

نتیجه گیری که در انتهای مطلب سی ان ان باعث تعجب خواننده ایرانی می گردد این است که: ”تحریم ایران به دلیل زیرپا نهادن حقوق بشر در این کشور نه تنها مانع توافق هسته ای نخواهد شد بلکه اشخاصی که خود مانع توافق هستند را مشخص خواهد ساخت!”

منظور از این نتیجه گیری این است که اگر طرف ایرانی –مثلا شخص دکتر روحانی یا دکتر ظریف- به اعمال تحریم های مرتبط با حقوق بشر اعتراض کنند، خود به عنوان مانعی برای صلح و توافق با غرب معرفی خواهند شد زیرا بنا به نظر طرف امریکایی ”همه ی دنیا بر عدم رعایت حقوق بشر در ایران واقف اند و مخالفت با این امر معنایی ندارد جز اینکه خود مخالفت کننده نیز جزو متجاوزین به آن است!”

از طرفی، برخلاف ادعای امریکایی ها، حتی تحریم های مربوط به موضوعات حقوق بشر نیز، مستقیم یا غیر مستقیم، موجب فشار بر اقتصاد ایران گشته اند و اگر قرار باشد رضایت ایران برای پذیرفتن شروط غرب جلب گردد، باید فارغ از عنوان تحریم ها، تمامی تحریم های ظالمانه علیه ایران برداشته شوند.

برای یک ایرانی تفاوتی ندارد که به دلیل موضوعات مربوط به حقوق بشر تحریم شده یه به دلیل اصرار بر داشتن انرژی هسته ای! این موضوعی است که بر خلاف نظر معاون امور بین الملل وزیر امور خارجه، اثر مستقیمی بر مذاکرات خواهد گذاشت.