اینجا مرکز ایران است

بصیر، شیفتگان آستان مقدس حضرت ثامن الحجج(ع) از داخل و خارج، پیاده و سواره به پابوس حضرت مشرف می شوند و خود را دخیل پنجره های فولادین حرم می نمایند؛ باشد که مورد عنایت و رأفت امام مهربانی ها قرار گیرند. 

 

از هزار واندی سال پیش که قلب نازنین امام ابوالحسن الرضا(ع) از تپش ایستاد و از آن لحظه که پیکر پاکش را به آغوش خاک تیره سپردند و شیعیان و دوستداران حضرتش گرداگرد قبر مطهرش بی قرار در مدار عشق او جاودانه می گردیدند تا به امروز، حضور مبارکشان در ایران و وجود مرقد مطهر و بارگاه ملکوتی ایشان در ارض اقدس رضوی همواره مایه برکت و مباهات مردم ایران زمین بوده و این نعمتی بس بزرگ برای ایرانیان است که کسی نتواند «از عهده شکرش به درآید». در آن هنگام که طاغوت زمان، مأمون عباسی وجود شریف امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا(ع) را از دیار اجداد مطهرش به قصد تحدید به سرزمین توس آورد و سلطان سریر ارتضاء به غریب الغربا ملقب گردید در افکار پلید خود هرگز روزی را تصور نمی کرد که شیعیان و دوستداران حضرتش گرداگرد قبر غریبش بی محابا فریاد «رضا رضا» سر دهند و بارگاه ملکوتی اش باغی از باغ های بهشت، مهبط فرشتگان، قبله اهل دل و ملجاء معنوی همه دردمندان و نیازمندان و عالی ترین پایگاه فرهنگی جهان تشیع باشد.

اینجا حرم سلطان دین “آستان قدس رضوی” و مرکز ایران است؛ شهر بهشت “مشهدمقدس” همان جایی که سالانه میلیون ها نفر عاشق و شیفته آزادگی و دانشِ بی نهایت عالم آل محمد(ص) بدان جا سفر و دست حاجت به سوی امام مهربانی ها دراز می کنند تا ضمن بهره مندی از فیوضات معنوی زیارت، فرصتی مناسب بیابند تا به همراه خانواده جان خود را در دریای کرامتش جلا دهند و از یک سفر مذهبی و معنوی لذت کافی ببرند. شیفتگان آستان مقدس حضرت ثامن الحجج(ع) از داخل و خارج، پیاده و سواره به پابوس حضرت مشرف می شوند و خود را دخیل پنجره های فولادین حرم می نمایند؛ باشد که مورد عنایت و رأفت امام مهربانی ها قرار گیرند. 

این دلدادگی و عشق سالانه در چنین روزهایی و در ایام شهادت حضرت به اوج خود می رسد تا آنجا که میلیون ها عاشق امام هشتم(ع) به قصد زیارت و تکریم و تعظیم مقام والای ایشان و حضور در جوار بارگاه منورشان در ایام شهادت دست از پا نمی شناسند و از راه های دور و نزدیک خود را در میان خیل عظیم مشتاقان امام معصوم قرار می دهند و به راستی چه زیباست تماشای عظمت عشق و دلدادگی به ولایت و امامت امام مهربان.

اما نکته حائز اهمیت این است که وظیفه دینی و اخلاقی مهمان نوازی از زائران حضرت بر عهده چه کسانی است؟ و تکریم زائرانی که از نقاط مختلف به سمت مشهد مقدس در حال حرکت هستند می بایست در چه حد و اندازه ای باشد؟ خصوصاً در این روزها که دنیا شاهد عظمت دلدادگی مسلمانان آزاده جهان به خاندان پیامبر اکرم(ص) در سرزمین کربلا بود و چگونگی تکریم از زائران حسینی همه شیعیان جهان را به وجد آورده است. آیا منزلت زائر حرم مطهر حضرت علی بن موسی الرضا(ع) نباید همچون زائران جد بزرگوارشان به احسن وجه گرامی داشته شود؟ به نظر می رسد اکنون می توان با برنامه ریزی مناسب و دقیق با نگاهی ملی سنت حسنه زیارت پیاده غریب الغربا در دهه آخر صفر را نیز در کشور بیش تر از آنچه تاکنون بوده نهادینه کرد. همه مسئولان کشوری مثل آنچه در کربلا اتفاق افتاد می بایست خود را در این عرصه مهم مسئول و سهیم بدانند.

چرا که حفظ حرمت همسایه بزرگوار ایرانیان امام هشتم(ع) بر همگان واجب است. عدم سامان دهی مناسب مهمان پذیر ها و هتل ها، کیفیت پایین اسکان و ارائه خدمات به زائر، حاشیه نشینی و معضلات فرهنگی، عدم توسعه کافی حمل و نقل عمومی، ترافیک سنگینی که در ایام حضور حداکثری زائران عبور و مرور را در هسته مرکزی شهر قفل می کند همه و همه تنها گوشه ای از کاستی ها در پایتخت معنوی ایران اسلامی برای پذیرایی شایسته از زائران حضرتش می باشد. هر ساله و در مناسبت های مختلف مسئولان کشوری در حاشیه سفرهایی که به مشهد مقدس دارند وعده اتفاقات بزرگ برای رفع مشکلات کلانشهر مشهد را می دهند اما بسیاری از آنها تنها در قالب حرف و سخن باقی می ماند. آیا نگاه ملی به شهری که آحاد جامعه دلباخته صاحب آن هستند و متعلق به همه مردم ایران است ضرورتی انکارناپذیر نیست؟ بی شک مردم شریف مشهد و سازمان ها و مراکز محلی متولی مدیریت امور زائرین تمام توان خود را صرف تکریم و پذیرایی مناسب از زائرین می نمایند اما مشکلات و محدودیت هایی که در این راستا وجود دارد به مراتب بالاتر از توان نهادهای محلی است و ضرورت دارد شهر ملی با بودجه و امکاناتی در سطح ملی اداره شود.

همسایگی و مجاورت ایرانیان با امام مهربانی ها و عالم آل محمد حضرت رضا(ع) توفیق و نعمتی است که بی شک خداوند متعال از چگونگی بهره مندی ما از این فرصت در روز قیامت سوال می کند. مگر نه این است که براساس آموزه های دینی مسلمانان، همسایه بر همسایه حقی دارد که باید نسبت به ادای آن اهتمام ورزد؟ همچنین تشرف ۲۷ میلیون زائر رضوی از داخل و خارج کشور به حرم مطهر ثامن الحجج(ع) فرصت بسیار گرانبهایی است که می توان با استفاده از امکانات فرهنگی تبلیغی، فرهنگ اهل بیت علیهم السلام و اسلام ناب و گفتمان انقلاب اسلامی را تبیین و ارائه داد. پس ضرورت دارد ضمن تطبیق رفتار فردی و اجتماعی خود با فرهنگ رضوی زمینه توسعه فرهنگ زیارت واقعی و تکریم زائرین حضرتش با نگاهی ملی مورد توجه و عنایت همه آحاد جامعه اعم از مردم و مسئولان قرار گیرد تا عاشقانه بر خود ببالیم که امروز سایه امام هشتم(ع) بر سرزمین ایران و بر دل ایرانیان مستدام است؛ سزد که بر سر خورشید سایه اندازیم/ کنون که سایه شمس الشموس بر سر ماست.

 

 

صدخبر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا