تشابه مع الفارق امروز با زمان امام حسن(ع)

بصیر، رسول شکری‌نیا طی یادداشتی نوشت:

اخیرا” رئیس جمهور محترم در دیداری و نیز صفحه شخصی خود از ماجرای صلح امام حسن(ع) یاد کرده و آنرا برای مصلحت جامعه و خواست مردم تعبیر کرده اند! مسئله ای که جای هیچ شک و شبهه ای باقی نمی گذارد که این سخنان در این شرایط باهدف و از باب ارائه مسیری برای موضوعات جدید مطرح شده است.

اولا” بیان این موضوع در این ایام گرچه ممکن است به بهانه ولادت کریم اهل بیت(ع) بوده باشد اما حاوی نکاتی است که نباید به سادگی از کنار آن عبور کرد. بحث صلح امام حسن(ع) و قیاس آن دوران با شرایط امروز ایران اسلامی مع الفارق و کاملا” نابجاست زیرا مولفه های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و مقاومتی آن زمان و آن مردم با شرایط امروز ما کاملا” متفاوت و غیر متنجانس است.

دوم مردم زمان ما با مردم آن زمان کوفه و مدینه قابل قیاس نیستند و هرگونه ربط دادن این دو خسرانی است که طرح کنندگان آن باید از این بابت از ملت عذرخواهند. زیرا مقاومت، ایستادگی، جهاد و شهادت طلبی کنونی ملت ایران که هنوز هم در دفاع از آرمان های اسلام و ولی زمان خود خون تازه می دهد و جبهه مقاومتش را تا سوریه و لبنان و عراق و یمن گسترش داده با مردم زمان آن امام همام که ابن الوقت هایی بودند که حق را از ناحق تشخیص نداده و بسیاری شان در ماجرای جمل و نهروان و صفین در آزمون ولایتمداری رد شده بودند، توهین به مردم ماست که باوجود ۳۷ سال استقامت، مقاومت و ایستادگی دربرابر دشمنان آشکار و پنهان همچنان در صحنه هستند و به هربهانه ای مقاومت خود را فریاد می زنند.

سوم صلح امام حسن درحالی انجام شد که بسیاری از امرای لشگر امام خود را به سکه های معاویه فروخته بودند و عقبه لشگر امام از قدرت چندانی برای برخورد با دشمن برخوردار نبود و جسارت آنان تا جایی پیش رفته بود که امام المسلمین را هم تهدید می کردند. اما آیا خدای نکرده کسی از سربازان و امرای سیاسی، نظامی، اجتماعی و اقتصادی ما به دشمن پناه برده و مقهور برق سکه های آنان شده اند. نگفته پیداست که چنین نیست و امروز همه فرزندان این ملت در جبهه سیاسی و دیپلماتیک، اقتصادی، علمی و فناوری و … فقط و فقط به ملت و کشور خود متکی هستند و به جز اندک خود فروختگان فتنه که آوازه بورسیه شدن فرزندانشان توسط رژیم های مرتجع و دشمنان ملت عالمگیر شده، کسی پناهنده دشمنان نشده، مگر اینکه طراح این پروژه از قصد کسانی برای اقدام مشابه مطلع باشد.

امروز آوازه شجاعت، شهامت و شهادت طلبی سرداران و امیران وفادار و ولایتمدار این کشور در جهان اسلام و حتی جهان کفر آن چنان طنین انداز است که سایه ژنرال های خمینی کبیر و خامنه ای عزیز هم استکبار و استعمار را می ترساند و دشمن در آرزوی دیدار چهره هایی چون قاسم سلیمانی ها له له می زند. آیا طرح این سخنان توهین به این قشر عظیم آماده شهادت نیست؟

چهارم امام مجتبی سفره کرامت خود را هیچ گاه جمع نکرد و از لحظات ابتدای عمر تا لحظات شهادت کریمیت خود را حفظ کرد و با وجود اینکه حتی در بیت خود نیز آرامش نداشت حتی جعده ملعونه هم از اخلاق و رفتار و منش امام آرام می شد… سخن پردازانی که چنین قیاس کرده اند آیا در حق ملت چنین کرده اند و چیزی سر سفره ملت آورده اند یا با تصمیم های بدون پشتوانه و بی تدبیری های مکرر علاوه بر افزایش قیمت کالاهای مایحتاج مردم، ارزاق عمومی را دستخوش بازی دلالان ساخته و خود تماشاچیانی بیش نبوده اند، صف های سبدکالا، یارانه اقشار مختلف، قطع یارانه های نان و لبنیات و… و بی سامانی بازار مسکن، مصرف و حتی آب و نان مردم را تاکی می توانند به تحریم ها گره بزنند و با آن بازی کنند.

پنجم: به فرض ادعای صلح توسط رئیس دولت طرف های مذاکره ما علی القائده معاویه هایی هستند که ما را فریب خواهند داد و به توافق خود پایبند نخواهند بود، معاویه در شروط خود متعهد شده بود برابر اسلام و سنت پیامبر و خلفا عمل کند! آیا چنین کرد؟ متعهد شده بود جانشینی برای خود تعیین نکند! آیا چنین کرد؟ متعهد شد امنیت را برای همه فراهم کند! آیا چنین کرد؟ و متعهد شده بود به جان امام حسن تعرض نکند! آیا چنین کرد؟ عدوم وفای به عهد خصیصه معاویه و معاویه صفتان است و امروز که ما در برابر نمونه های بارز این روحیه در جهان امروز یعنی طرف های مذاکره کننده هستیم، آیا آنان نیز چنین نخواهند کرد.؟ کجا آمریکایی ها به عهدهایشان وفا کرده اند؟ تاکنون با کدام کشور و کدام گروه با صداقت رفتار کرده اند، آیا اعطای این همه امتیاز دربرابر چند خواسته معمولی که حتی به نسیه دادن آن هم راضی نمی شوند، منطقی و عقلانی است؟ آیا تضمینی برای اجرای همین وعده ها هم وجود دارد؟ مگر در این ۳۷ سال ده ها بار آزمایش نشدند و حتی یک بار جواب نداد.! چگونه به گرگی وحشی که همه وجودش را شرارت، قساوت، جنایت و دروغ دربرگرفته می توان بازهم اعتماد کرد! آیا این ساده لوحی نیست؟

اما ایشان و همفکرانشان بدانند خواب تحمیل صلحی دروغین یا چیزی از این دست به ملت بصیر ایران با این همه مقاومت و ایستادگی خوابی تعبیر نشدنی است و دیدبان های بیدار ملت با تبعیت از ولی امر خود که امروز دوست و دشمن معترف قدرت و نفوذ سیاسی و معنوی و الهی وی هستند هیچ گاه تعبیر نخواهد شد و هرگونه توافق با دشمنان قسم خوده این ملت ولو با دیپلماسی لبخند کذایی! و فالوده خوری و لوزان نشینی، اگر مطابق با عزت، حکمت و مصلحت جامعه و کشور نباشد تعبیر نخواهد شد.

امروز زمان تحمیل صلح نامه ها گذشته است و یاران حقیقی و صدیق و ملت مقاوم و بصیر ایران اجازه نخواهند داد بر فرزند صالح امام حسن(ع)، کسی طمع کند و جامی بنوشاند بلکه عمق بینش استراتژیک مردم تاجایی پیش رفته که خود بیش از همه و پیش از همه دیدبانی و مراقبت می کنند.

به طراحان این گونه مباحث هم پیشنهاد می شود درباره ملت ایران بیشتر از این بیاندیشند و اندیشکده ها و پژوهشگاه های دارای هزینه میلیونی خود را ملزم کنند درباره ملت ایران بیشتر کسب اطلاعات کنند ملتی سیاسی، معتقد و ولایتمدار با بینش ژرف و فهم سیاسی عمیق که زمانی دوبار فردی را برای ریاست جمهوری بارای بالا انتخاب می کند اما در دوره بعد اورا به عنوان نفر بیستم انتخابات مجلس شورای اسلامی هم نمی پذیزد… آری همه این ها درس است برای دولتمردان و سیاستمداران و البته آنان که می خواهند اندیشه کنند.