نامه سرگشاده بسیج دانشجویی دانشگاه مازندران به رئیس جمهور
بصیر، بسیج دانشجویی دانشگاه مازندران با صدور نامه ای سرگشاده به رئیس جمهور، نسبت به ابتذال فرهنگی رخ داده در دانشگاه مازندران واکنش نشان داد.
متن کامل این نامه به شرح زیر است.
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
رئیس محترم شورای انقلاب فرهنگی
جناب آقای حجت الاسلام والمسلمین دکتر روحانی
سلام علیکم
امروز فضای دانشگاه مازندران به قدر مسموم است که اگر به گوش والدین دانشجویان برسد بدون شک لحظه ای در گرفتن انصراف تحصیلی فرزندان شان تعلل نمی کنند.
بسیج دانشجویی دانشگاه مازندران طبق روال سابق خود انتقادات فرهنگی خود را در جلسات خصوصی و بعضا به صورت مکتوب به معاونت فرهنگی، مدیر حراست و سرپرست دانشگاه ارائه داده است. اما متاسفانه کارگر نبوده است؛ گویی که بنای مسئولان این دانشگاه ترویج فضای اباحه گری می باشد.
لذا بر این اساس به اطلاع ریاست محترم جمهوری به عنوان رئیس شورای انقلاب فرهنگی می رساند که افرادی با گرایشات رادیکال حزبی تمام سعی خود را در خروج از شعار اعتدال حضرتعالی دارند که ابن موجب سرافکندگی می باشد.
بنابراین از حضرتعالی و سایر اعضای شورا خواستاریم تمام تلاش خود را برای اصلاح این روند شکل گرفته در دانشگاه ها، که آخرین مورد تلخ آن در جشن فارغ التحصیلی دانشگاه مازندران در روزهای اخیر در رسانه ها پیچیده است، انجام دهید.
در همین رابطه از جنابعالی و سایر اعضای شورا چند سوال داریم:
۱- رقص مقابل دیدگان نامحرم در برنامه فارغ التحصیلی دانشگاه، مجوز از شرع مقدس داشت یا شعار اعتدال؟
۲- به نظر شما کدام یک از والدین دانشجویان روز ثبت نام با چنین تصوری، فرزند خود را راهی بزرگترین دانشگاه دولتی استان مازندران کرده بوده اند؟
۳- حقیقتا مقصران واقعی چه کسانی هستند؟ مسئولان روحانی مذکور که شرایط گناه را فراهم کرده اند یا دانشجویانی که در شرایط گناه قرار گرفته اند؟
۴- آیا تکرار چند باره جشن هایی از این دست از سوی مسئولان اتفاقی است؟ و آیا عدم ممانعت و “نه گفتن” مسئولان مذکور به برنامه های ضد فرهنگی، هدفی جز قرار دادن دانشجویان در مقابل هم دارد؟
۵- آیا تایید یا تعلل در حکم سرپرستی خارج از چارچوب انقلاب با عملکردهای مذکور، اجرای تمام مصوبات شورا را به چالش نمی کشد؟ و آیا نامشخص بودن حکم سرپرست ها و اداره دانشگاه توسط سرپرست هایی که اتکا به تایید شورای انقلاب فرهنگی ندارند، باعث جسارت آن ها در برگزاری چنین جشن هایی در دانشگاه ها نمی شود؟
۶- آیا مسئولان روحانی دانشگاه تفاوت کنسرت موسیقی و جشن فارغ التحصیلی را نمی دانند؟
۷- آیا ایجاد فضاهایی مبتذل و دور از شان دانشجو و دانشگاه، در جشنواره مطبوعات، جشن خوابگاهی، جشن فارغ التحصیلی و… کمک به شان دانشجو و دانشگاه و تسریع روند علمی کشور است؟ و آیا از چنین دانشگاهی شهید شهریاری ها و چمران ها خارج می شود؟ و آیا چنین فضاهایی تحویل عده ای “کم سواد” به جامعه را در پی نخواهد داشت؟
۸- آیا باچنین فضاها و عملکردی تصور سهم خواهی جریان اصلاح طلبی رادیکال را ازوزارت علوم دولت اعتدال، غیرمنطقی می نماید؟
۹- حضور مسئولانی با لباس روحانیت در این جلسات که مسئولیت اتفاقات رخ داده متوجه آنان است، چرا که متولیان فرهنگی دانشگاه می باشند، زیبنده است؟ به راستی چه کسی باید پاسخگوی مطالبات و انتقادات دانشجویان ، اساتید، روسای دانشکده ها و بعضی از معاونت ها به بسیج دانشجویی به عنوان جریان اصیل مردمی و انقلابی باشد؟
۱۰- چرا شورای انقلاب فرهنگی بر اجرای مصوبات خود نظارت نمی کند و دربرابر سرپیچی مسئولان دانشگاه ها از مصوبات شورا موضعی نمی گیرد؟ ضمانت اجرای مصوبات شورا چیست؟
در پایان، اعلام می داریم در صورت عدم برخورد مسئولان بالادستی با مسئولان مذکور دانشگاه، تنها گزینه باقی مانده برای مهار ترویج اباحه گری و انحراف دانشگاه ها که به فرموده امام (ره) انحراف جامعه است، عمل به بند میم وصیت نامه امام (ره) می باشد و در آن صورت بسیج دانشجویی دانشگاه مازندران به صورت مجدانه و انقلابی عمل خواهد کرد.
و من الله توفیق…
