سناريوهاي حاميان خارجي داعش در عراق
بصیر، يک سال پيش در چنين روزهايي حجت‌الاسلام دکتر حسن روحاني با آراي مردم شريف ايران به عنوان رئيس جمهور منتخب برگزيده شد. هر چند در زمان آغاز تبليغات انتخابات رياست جمهوري دولت يازدهم تعداد افرادي که پيروزي وي را در انتخابات پيش بيني مي کردند زياد نبودند ولي روز به روز و با گذشت مهلت قانونيِ تبليغات با دلايلي همچون؛ جهت گيري هاي منطقي و معتدل، تبليغات مناسب تيم انتخاباتي، انصراف دکتر عارف به همراه برخي رويکردهاي ناصحيح رقبا شانس وي افزايش يافته و نهايتاً کليددار نهاد رياست جمهوري گرديد.
هرچند رئيس جمهور منتخب براي ورود به سعدآباد پيروزي قاطعي به دست نياورده بود به صورتي که حتي تا شب قبل از اعلام نتايج هم نمي شد به راحتي درباره فرجام شمارش آرا قضاوت کرد ولي کلام معتدل وي به همراه رفتار اخلاق مدارانه رقبا در پذيرش شکست در انتخابات سبب گرديد ضمن التيام زخم هاي ناشي از حوادث بعد از انتخابات سال ۸۸ خاطره اي خوش از حماسه ميليوني مردم در اذهان شکل گرفته و بارقه هاي نشاط و اميد در جامعه زنده شود. روزها بلافاصله سپري شدند و همچون چشم بر هم زدني يک سال از عمر دولت يازدهم هم گذشت و قطعاً زمان باقيمانده فرصت اين دولت براي خدمت به مردم نيز با همين سرعت طي مي شود. پس ضرورت دارد در بازه هاي زماني مختلف دولتمردان با بهره گيري از نظر موافقين و منتقدين، عملکرد خود را به صورت مستمر ارزيابي نمايند تا ضمن شناسايي و رفع نقاط ضعف و کاستي ها زمينه تعالي کشور را فراهم سازند.
اگرچه اظهار نظر درباره عملکرد دولتي که وارث مشکلات فراوان سال هاي پيشين است، چندان ساده نبوده و نيازمند ارزيابي همه جانبه است اما اکنون بعد از يک سال از عمر دولت يازدهم برخي مسائل(غير از مسائل سياست داخلي و خارجي کشور که در مجالي ديگر بايد به آن پرداخت) وجود دارد که به نظر مي رسد مي بايست نسبت به آن رويکرد متفاوتي اتخاذ شود که برخي از آن ها به شرح زير است:
اول: دکتر روحاني در جريان تبليغات انتخابات رياست جمهوري با درک مناسب از شرايط، فشارها و محدوديت هاي فراوان مردم در عرصه اقتصادي وعده هاي فراواني براي حل اين مشکلات داد. هرچند امروز بعد از يک سال از عمر دولت کمابيش اتفاقات مناسبي از قبيل؛ کنترل نسبي قيمت ها، مديريت هيجانات بازار سکه و ارز و يا تحول نظام سلامت افتاده است اما به نظر مي رسد اين مسير طولاني عزم، تدبير و سرعت عمل بيشتري مي طلبد. مثلاً دولت فعلي هنوز طرح ويژه اي براي افزايش فرصت‌هاي شغلي ارائه نداده است. ضمن اينکه به هر حال مواردي همچون؛ اهداي سبد کالا به مردم و يا اجراي فاز دوم هدفمندي يارانه ها طرح هاي خوبي بودند که به دليل عدم اجراي مناسب به وجهه دولت آسيب فراواني وارد کردند. همچنين نکته ديگر که بايد بدان اشاره کرد عدم مشاهده عملي رويکرد اقتصاد مقاومتي در جهت گيري هاي دولت علي رغم سياست هاي ابلاغي رهبر معظم انقلاب مي باشد.
دوم: مخالفت و انتقاد، در سطح و چارچوبي تعريف شده لازمه وجود يک جامعه پوياست. اما به نظر مي رسد در برخي از موارد ادبيات گفتاري دولت در مواجهه با منتقدين از رويکرد اعتدالي مورد اشاره رئيس جمهور فاصله دارد. به قسمي که در يک سال اخير در بين گروه‌هاي مختلف مردم و يا بعضاً نخبگان سياسي اجتماعي کشور نسبت به برخي اظهارات رئيس جمهور گلايه ها و نارضايتي هايي ايجاد گرديده است.
سوم: يکي از ويژگي هاي مثبت دولت يازدهم بهره مندي رئيس جمهور از نيروهاي توانمند و مجرب در مناصب مهم دولتي بود. اين اتفاق از آنجا اهميت دارد که مردم در دولت نهم و دهم بعضاً شاهد انتصاب افراد در مسئوليت هاي مهم و کليدي بودند که قبلاً در جايگاه هاي مناسبي امتحان خود را پس نداده بودند. اما به نظر مي رسد اين رويکرد در ارتباط با برخي گزينه ها با افراط صورت گرفته است به حدي که مدير و يا وزير مربوطه کاملاً بازنشسته مي باشد و از چالاکي و نيروي جواني لازم براي اداره مجموعه تحت نظر خود بي بهره است. علاوه بر اين دولت در برخي از زمينه هاي کلان مديريتي کشور از هماهنگي و انسجام کافي برخوردار نيست. به عنوان مثال در عرصه اقتصادي کشور دولت فاقد يک ستاد فرماندهي با توان پيش برندگي بالاست که بتواند سازمانها و وزارت خانه هاي مربوطه را هماهنگ و منسجم کند، البته اين مسأله خاص دولت يازدهم نيست و در دولت هاي پيشين نيز قابل مشاهده است.
چهارم: از نقاط قوت دولت در اين دوره مي توان به رويکرد مناسب دولت در قانون گرايي اشاره کرد به گونه اي که در گزارش مجلس نيز به تصريح دولت يازدهم نسبت به دولت دهم قانون گراتر اعلام شده بود.
پنجم: بي ترديد طرح تحول در نظام سلامت را مي توان مهم ترين توفيق دولت در اين يک سال دانست به گونه اي که دولت با هزينه کردن درآمدهاي ناشي از هدفمندي در اين موضوع و همچنين جديت و پيگيري کارشناسي و جهادي وزير بهداشت به صورتي مشهود شرايط را براي زندگي بهتر بسياري از مردم فراهم کرده است.
ششم: شايد بيشترين انتقادي که در يک سال اخير به دولت يازدهم شده است انتقادات در حوزه فرهنگي است. هرچند ناگفته پيداست که فعاليت هاي فرهنگي بسيار حساس و پيچيده بوده و اثرات آن در بلند مدت خود را نشان مي دهد اما امروز بعد از يکسال به نظر مي رسد در عرصه فرهنگي کشور نقشه راه و برنامه منسجمي وجود ندارد و برخي از جهت گيري هاي دولت در اين زمينه با انتقادهاي زيادي خصوصاً از سوي ائمه جمعه کشور مواجه بوده است. به نظر مي رسد عملکرد تيم فرهنگي دولت در بعضي موارد مثل؛ مسائل مربوط به نمايشگاه کتاب، شبکه هاي اجتماعي، عفاف و حجاب، مميزي کتاب، نظرات وزير فرهنگ در ارتباط با فيس بوک و … نشان مي دهد برنامه جامعي که متوليان فرهنگي کشور حداقل در کليات آن تفاهم داشته باشند وجود ندارد و امور مربوط به فرهنگ بيشتر به صورت جاري و موردي مديريت مي شود و اثري از گفتمان سازي فرهنگي و الگوسازي که از الزامات مهم فعاليت هاي فرهنگي است به چشم نمي خورد.
سخن پاياني اينکه اظهار نظر در ارتباط با عملکرد يکساله دولت و ميزان رضايت مندي مردم از آن نيازمند انجام يک کار ميداني دقيق و علمي است. لذا بايد از نقد افراطي و بدون منطق عليه دولت به شدت پرهيز کرد. به هر حال رئيس جمهور و وزراي کابينه تلاش زيادي از خود نشان مي دهند که با جلوگيري از تکرار برخي اتفاقات نامناسب گذشته در تعامل با ساير قوا، خود را در تقابل با نهادهاي حاکميتي قرار نداده و از مرکز ثقل نظام تبعيت نمايند.
يک سال از عمر دولت يازدهم گذشت ولي سه سال مهم ديگر پيش روي دولتمردان است که با همت و تلاش مضاعف وعده هاي خود را عملياتي سازند. بايد فرصت اجراي برنامه هاي طراحي شده را به دولت بدهيم و قضاوت هاي زودرس نکنيم چراکه گاهي قضاوت هاي نادرست به کشور آسيب جدي وارد مي کند. از ياد نبرده ايم که در جريان معرفي کابينه به مجلس رئيس جمهور دغدغه خود را نسبت به بهره مندي مناسب از فرصت و زمان نشان داده است. پس اکنون توقع عمومي بر آن است که دولت يازدهم در ادامه راه با درک محدوديت هاي زماني و مجاهدت و تلاش بيشتر زمينه تحقق مديريت جهادي در عرصه فرهنگ و اقتصاد کشور را فراهم سازد.
صدخبر
