مقایسه رشد جمعیت ایران در منطقه و جهان +جدول
بصیر،مقام معظم رهبری در بند ۱۶ «سیاستهای کلی خانواده» به ایجاد سازوکارهای لازم برای ارتقاء سلامت همهجانبه خانوادهها بهویژه سلامت باروری و افزایش فرزندآوری در جهت برخورداری از جامعه جوان، سالم، پویا و بالنده تأکید کردهاند.
پل ساموئلسون؛ برنده نوبل اقتصاد در سال ۱۹۷۰ میلادی، در سال ۱۹۵۸ در مجله اقتصاد سیاسی، مقالهای با عنوان «یک مدل دقیق وام مصرفی با یا بدون قرارداد اجتماعی پول» چاپ کرد. وی در این مقاله که دستاورد عظیمی را به دنبال داشت؛ اثبات کرد که بهترین عامل تحرک و تکامل اقتصاد «نرخ باروری انسانی» است. همچنین رابرت سولو آمریکایی؛ برنده نوبل اقتصاد در سال ۱۹۸۷ وجود نرخ رشد مثبت جمعیت را برای رشد اقتصادی ضروری دانسته است.
در همین راستا نرخ رشد جمعیت ایران را با کشورهای همسایه و قدرتهای اقتصادی آسیا، اروپا و آمریکا مقایسه کردهایم؛
به گزارش بانک جهانی در سال ۲۰۱۵ نرخ رشد جمعیت ایران ۱٫۲ درصد بوده و اگر این نرخ را با کشورهای همسایه مقایسه کنیم؛ مشاهده خواهیم کرد که تنها کشوری که نرخ رشد کمتری نسبت به ما دارد، ارمنستان است و عراق با نرخ رشد ۳٫۲ درصد از بالاترین میزان رشد جمعیت برخوردار است.
همچنین جمعیت کشورهایی چون افغانستان و پاکستان به ترتیب با ۲٫۸ و ۲٫۱ درصد از نرخ رشد مطلوبتری نسبت به جمعیت ایران برخوردار است.
بر اساس گزارش بانک جهانی, جمعیت لبنان با نرخ رشد ۴٫۲ درصد در بین کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا دارای بالاترین میزان رشد است. کشورهای کم جمعیتی چون قطر و کویت نیز علی رغم وسعت ناچیز جغرافیایی، با تکیه بر تولید ناخالص داخلی سرانه بالا، توانستهاند به ترتیب نرخ رشد ۲٫۹ و ۳٫۶ درصدی را رقم بزنند.
گفتنی است که بانک جهانی در سال ۲۰۱۵ تولید ناخالص داخلی سرانه قطر را ۷۴ هزار و ۶۶۷ دلار و کویت را ۲۸ هزار و ۹۸۴ دلار اعلام کرده بود و این آمار نشاندهنده شرایط مطلوب فرزندآوری در این کشورهای عربی است.
همچنین جمعیت عربستان و مصر که خود را دو قدرت جهان عرب میدانند، از نرخ رشد ۲٫۱ درصد برخوردار است و نشان میدهد که این کشورها برای حفظ آهنگ جمعیتی خود برنامههای به خصوصی دارند.
هند و اندونزی نیز که در مسیر رشد و توسعه اقتصادی گامهای بلندی را برداشتهاند، همچون ایران از نرخ رشد ۱٫۲ درصدی برخوردار هستند. اندونزی یکی از سریعالسیرترین رشدهای اقتصادی جهان را داراست و از این رو پیشبینی شده که تا سال ۲۰۵۰ به عنوان چهارمین اقتصاد بزرگ جهان معرفی شود.
شاید دیدن نام اندونزی در میان بزرگان اقتصاد جهان عجیب به نظر بیاید اما وجود منابع طبیعی گسترده و رو به رشد بودن اقتصاد این کشور توانایی بالقوهای را در آن ایجاد کرده تا با رشد پرسرعت، خود را در میان بزرگان جهان جا دهد. دولت کنونی این کشور با پشتیبانی از سرمایهگذاری بخش خصوصی و خارجی به رشد اقتصادی کشور کمک زیادی کرده است. در حال حاضر رشد اقتصادی این کشور ۴٫۸ درصد است و این مسیر تا رشد ۶٫۸ درصدی در سال ۲۰۵۰ ادامه خواهد داشت.
برای مثال در کشور سوئد به مهاجرینی که فرزندشان را در آن کشور به دنیا بیاورند؛ علاوهبر مجوز اقامت دائم، پاداش نیز پرداخت میشود.
گفتنی است که سالها ایران با طرح فرزند کمتر؛ زندگی بهتر جلو رفته بود. سیاستهای کنترل جمعیت در دهههای ۶۰ و ۷۰ با تندروی بیش از حد اجرا میشدند و در واقع ترویج همان سیاستها؛ امروز کشور را گرفتار کاهش نرخ باروری کرده است، طوری که بسیاری از کشورهای منطقه شرایط بسآسیبیار مطلوبتری نسبت به ما تجربه میکنند.
جمعیت جوان و برخورداری کشور از یک نمای جوان و پرنشاط، یکی از مهمترین شاخصها و سرمایههای یک کشور است که میتواند حرکت و پیشرفت آن را سرعت بخشد؛ لذا کاهش جمعیت جوان کشور یک آسیب جدی است./آ