گزارش ۱۰۰ روزه در ظل دیپلماسی خارجی/ سناریوی کیف انگلیسی این بار در مذاکرات هسته ای

به گزارش بصیر، آنچه که از قراین مباحثات بین المللی برمی آید توفیری صدچندان با سخنان ظریف در داخل کشور دارد که این مسئله بسیار می تواند نگران کننده باشد؛ چرا که ایشان با قاطعیت از عدم عبور از خطوط قرمز صحبت می کند.

 هر چند بسیار قابل تقدیر است اما هنگامی که شرایط غرب را از دستیابی به یک توافق نهایی را ملاحظه می کنیم عدول از خطوط قرمز از سوی ظریف را بوضوح می توانیم دریابیم.

 خاصه اینکه وقتی مردم و نمایندگان آنها در مجلس نیز از مفاد مذاکرات هیچ اطلاع دقیقی ندارند شایعه ی تمام کردن کار در چارچوبی که هیچ تطابقی با منافع ملت ندارد بیشتر و بیشتر می شود.

 اگر سخنان کری و وندی شرمن و دیگر مذاکره کنندگان دروغ است و فاصله ایی بسیار زیاد با مفاد مذاکرات دارد پس سوء استفاده ایی بزرگ در سکوت مذاکره کنندگان ما در فضای سیاسی جهان در جریان است که می بایست ظریف و یارانش برخورد جدی با اینان داشته باشند اما ما چنین چیزی را شاهد نیستیم پس گمانه های درست بودن افاضات دشمنان بیشتر می شود.

 مطلب دیگر اینکه همه ی دشمنان از مفاد مذاکرات اطلاع دارند و اطلاع نداشتن مردم آن دیار اگر هم درست باشد هیج تاثیری در مذاکرات نداشته این مردم ایران هستند که دانستن یا ندانستن مشروح مذاکرات می تواند تاثیر شگرف در روند مذاکرات بگذارد و بیم آن می رود نسخه عدم اطلاع از مفاد مذاکرات از سوی دشمنان فقط و فقط برای ایرانیان بوده تا نتوانند با ایجاد فشارتوده ایی بر تیم مذاکره کننده ، آنان را از ادامه روند برای تمام کردن مذاکره برد – باخت باز بدارند .

 هر کسی که بر الفبای مذاکرات در فضای گرگ و میش جهان امروز اشراف دارد به سادگی با کنارهم گذاشتن این قراین می تواند دوگانگی شدید رفتار سیاسی داخل و و خارج ، آن را بفهمد نمونه ی کوچک اما فاجعه آمیز آن که رسانه های داخلی براحتی از آن گذشتند.

 سخنان آمانو در دیدارش از ایران بود که اعلام داشت ایران از ۳ماه پیش ، مهر توقف بر توسعه فعالیت های هسته ایی خود زده است و تکذیب ناشیانه آن توسط صالحی همانند آدرس غلط دادن به مردم شهید پرور ایران می باشد . که در همه ی ابعاد توسط دولت روحانی در جریان است .

 اتفاقات آینده بسیار تعیین کننده خواهد بود رسیدن به پای امضای تفاهم نامه ، ملت ما را زمین گیر خواهد نمود چرا که اگر عدول این عزیزان از خطوط قرمز پذیرفتنی نباشد ( آنگونه که برخی چون علی مطهری بازگشت از آن را بسیار آسان جلوه می دهند) خالی کردن زیر پای مصالحه کنندگان باعث می شود در جهان کاملا اعتبار خود را از دست دهیم و این امرما را یگ گام به اجماع جهانی جنگ طلبان نزدیک خواهد کرد.

 اساسا این بازی امریکا برای رسیدن به چنین روندی است که هم افکار عامه را همسو کند و مهمتر از آن کشورهایی که به دلایلی چند از همسویی با او در این جنگ افروزی ها واماندند دوباره به اردوگاه خویش جلب کند با این استدلال که ایرانیان پای بند به امضای خود نیستند .

 این یعنی برد غرب در این مذاکرت که ملت را در هر دو صورت به گوشه ی رینگ خواهد کشاند و دست طوفنده ی ملت را در پوست گردویی خواهد گذاشت که رهایی از آن بسیار مشکل خواهد بود و این نامحرم دانستن ملت فقط و فقط آب به آسیاب دشمن ریختن است و بس .

 ساده انگاری خواهد بود که دیپلماسی غرب را بسیار ناشیانه و ظریف را در اوج کمال قدرت بدانیم در حالی که می توانست چنین باشد اگر مردم در کشاقوس مذاکرات بودند و دولتمردان در بالابردن توان داخلی اهتمام کافی می داشتند این امر دور از انتظار نبود.

 حال آنکه گویا وزرا دست ها را بالا بردند تا سیاه نمایی را که از قبل کلید زده بودند را واقع بینانه جلوه دهند و مردم را در اضطرار قرار دهند تا برای قبول انتهای داستان مذاکره کنندگان آماده باشند نامحرم دانستن مردم همان خلع سلاح کردن مذاکره کنندگان ایرانی از پشتوانه ی بزرگی که هماره آمریکا و اذنابش از آن هراس داشتند و منها کردن آن یعنی خودزنی سیاسی که باب میل آمریکا در این سی و چند سال بوده و هست که در خوشبینانه ترین حالت ، جهل تیم مذاکره کننده را در این همسویی می رساند و در بدبینانه ترین حالت همسویی بجهت توافق رسیدن با غرب و حل مشکلات داخلی بصورت انفجاری موقت تا بیلانی را که می بایست با کار و تلاش وزرا در این ۳ماه به آن می رسیدند را اینگونه در ظل دیپلماسی خارجی به مردم در اول آذر ارائه دهند.

 تغییر ارائه گزارش به اول آذر بعد از مذاکرات ژنو می تواند اثبات این مدعا باشد خواص مورد وثوق ملت می باید در این بزنگاه سخت انقلاب ، بدون هیچ کم فروشی هرگونه امضای قراردادی را بی ملاحظه ملت و نمایندگان ملت فاقد اعتبار دانسته و الزام تیم مذاکره کننده را برای ارائه تام و کمال مفاد تفاهم نامه به محضر رهبر و ملت قبل از هرگونه امضایی را خواستار شوند تا در سناریوی هوشمندانه ی غربیان زمینگیر نشویم با بهره گیری از این موفقیت در مذاکره ! به ایجاد فضای کاذب نشاط در جامعه دامن زده تا چنان خود را ناجی ملت نشان داده و آنگاه با خاموش کردن طیف انقلابیون ، حاکمیت خود را در ظل این سناریو همچون سناریوهای کیف انگلیسی در تاریخ معاصر ایران استمرار بخشند.