ناگفته هایی از برندگان جایزه نوبل

به گزارش بصیر، بر اساس این پژوهش، کاندیداها اغلب باید بیش از ۲۰ سال منتظر بمانند تا بتوانند این بالاترین جایزه علمی را بدست بیاورند.

بر اساس مقاله سانتو فورچوناتو، از دانشگاه آلتو در فنلاند و همکارانش، چنین تاخیرهای اضطراب‌آوری در حال تبدیل شدن به هنجار هستند، تا جایی که برندگان مشتاق ممکن است پیش از زمانی که مدالشان را دریافت کنند، خود بمیرند.

پیش از سال ۱۹۴۰، جوایز نوبل پس از بیش از ۲۰ سال به کشفهای اصلی حدود ۱۱، ۱۵ و ۲۴ درصد حوزه‌های به ترتیب فیزیک، شیمی و پزشکی اهدا می‌شد.

اما تا سال ۱۹۸۵ تاخیرهای از این دست در ۶۰، ۵۲ و ۴۵ درصد از جوایز رشته‌های مربوطه نمایان بودند.در برخی موارد، این انتظار ممکن بود بیشتر شود.

برای مثال، سوبراهامانیان چاندراسخار، فیزیکدان نجومی هندی-آمریکایی در سال ۱۹۸۳ جایزه نوبل فیزیک را برای کار خود در زمینه ساختار و تکامل ستاره‌ای که در دهه ۱۹۳۰ انجام داده بود، دریافت کرد.

محققان دریافتند که میانگین زمان انتظار بصورت تصاعدی رو به افزایش هستند.

با افزایش این زمان انتظار، میانگین سنی که برندگان در آن زمان جایزه خود را دریافت می‌کنند نیز افزایش می‌یابد.

در پایان قرن حاضر، میانگین سنی پیش‌بینی شده بین برندگان جوایز نوبل در زمان دریافت آن ممکن است از طول عمر آنها بیشتر باشد.

به گفته محققان، از آنجایی که جایزه نوبل به برندگان مرده اهدا نخواهد شد، این تاخیر می‌تواند محترمترین نهاد علمی را به خطر بیندازد.

نتایج این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.

منبع: بلاغ