اختصاصی بصیر/ هر هفته یک روستا

اسلام آباد روستایی توریستی بدون امکانات اولیه

بصیر/ روستای اسلام آباد در دهستان باریکرود شمالی بخش مرکزی شهرستان فریدونکنار واقع شده است، این روستا با داشتن ۱۱۷ خانوار با جمعیت ۴۱۵ نفر که ۲۰۱ نفر آن را مرد و ۱۸۲ را زن تشکیل می دهد از شمال به شهرک دریا کنار، از شرق به روستای اوجاکسر، از غرب به مجتمع تجاری پالم و از جنوب به زمین های کشاورزی منتهی می شود.

در این روستا از جمعیت ۲۰۱ نفری مردان آن ۱۸۷ نفر باسواد هستند، این در حالیست که از تعداد ۱۸۲ نفری بانوان این روستا ۱۵۴ نفر تحصیل کرده اند و نکته جالب در این روستا اشتغال ۱۹۵ مرد و خانه داری ۱۷۲ زن می باشد.

اسلام آباد روستایی است که از جاده های آسفالت بهره می برد و بیشتر مراسم مذهبی آن در مسجد و حسینیه برگزار می گردد اما این محل از ایستگاه راه آهن، راه آبی و امامزاده بی بهره است.

مدرن ترین ساختمان دهیاری شهرستان در این روستا قرار دارد

در این روستا شرکت تعاونی روستایی و مدیریت خدمات کشاورزی وجود ندارد و شورای روستا به همراه دهیاری آن امور مربوط به روستا را انجام می دهند.

مردم روستای اسلام آباد از حمام عمومی، مرکز بهداشتی، داروخانه، مرکز تسهیلات زایمانی، پزشک، دندانپزشک، بهیار یا مامایی روستایی، بهداشتیار، دامپزشک و تکنسین دامپزشکی کاملا بی بهره هستند و تنها یک خانه بهداشت به همراه یک بهورز تمامی امور مربوط به اوضاع بهداشت و درمان این محل را انجام می دهند.

یکی از بزرگترین دغدغه های مردم روستای اسلام آباد که از ۶۵ سال پیش تا به امروز در این منطقه سکونت دارند عدم وجود حتی یک مدرسه کوچک با کمترین امکانات در این روستا است، در حالیکه این روستا فاقد هرگونه دبستان، مدرسه راهنمایی و دبیرستان دخترانه و پسرانه و مکان مناسب ورزشی است یک کتابخانه عمومی وجود دارد که تنها مکان مناسب برای پرنمودن اوقات فراغت جوانان این خطه به حساب می آید.

در حالیکه دسترسی به اینترنت در این روستا به راحتی امکان پذیر است عدم وجود صندوق پست، دفاتر خدماتی پستی، تلفن مخابرات، روزنامه و مجله آزار دهنده می باشد، همچنین از لحاظ تامین مواد غذایی خود نیز تا حدودی با مشکل مواجه هستند، چرا که وجود چند سوپر مارکت کوچک و نانوایی تنها راه تامین این مواد غذایی است و نبود فروشگاه های تعاونی، قصابی، بانک و تعمیرگاه از دیگر مشکلات مردم در این روستا می باشد.

استقبال از تغییر اراضی کشاورزی به دلیل عدم حمایت مسئولین

شغل اکثر مردم در این روستا کشاورزی و دامپروری است اما اگر به این روستا وارد شوید شاید در نگاه اول اینطور به نظر برسد که به یک شهرک بسیار متمول وارد شده اید اما این تمام واقعیت نیست.

به جهت اینکه این روستا در جوار شهرک های خزرشهر و دریاکنار قرار دارد و ارزش ریالی زمین آنها با شهرکهای نامبرده قابل مقایسه نیست مهاجرین تمایل بیشتری به اسکان در این منطقه و ساخت و ساز دارند، متاسفانه عدم حمایت مسئولان از کشاورزان و افزایش نیاز این قشر زحمتکش به مسائل مالی زمینه را برای فروش اراضی باغی و کشاورزی به مسافران و مهاجران متمول آماده کرده است و در چند سال گذشته این روستا به دلیل شهرک سازی این افراد با تغییرات وسیع و عمده زمین شناختی روبه رو شده است.

علاوه بر اینکه این زمین ها از اختیار افراد بومی در حال خروج است به دلیل افزایش جمعیت این روستای توریست پذیر با مشکلاتی چون، کمبودآب شرب، ضعف برق و گاز نیز دست و پنجه نرم می کند و این خود دلیل دیگری برای مهاجرت افراد بومی این روستا به شهر شده است.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا