مقاوم‌سازی، آسیب‌زدایی و ترمیم اقتصاد کشور به جای تفاهم، تعامل و قدم‌زدن با غرب
بصیر، امروزه جمهوری اسلامی ایران، در حوزه‌های اقتصادی خود با مسائل و مفاهیمی رو‌به‌رو است که تاکنون چه در عرصه‌ی نظر و در کتاب‌های درسی و چه در زمینه عمل و تجارب بشر مانند آن وجود نداشته است، در حالیکه دشمنان انقلاب اسلامی ایران خود را وارد یک نبرد همه‌جانبه کرده‌اند، به نظر می‌رسد برای مقابله با حربه‌های سنگین آنها همچون تحریم‌های اقتصادی، ایران مکلّف به ابتکار و الگوسازی در عرصه‌های جدید اقتصادی برای فرار از آن است.
یکی از مهم‌ترین راهکارهای فرار از این موانع ایجاد شده از سوی غرب، فرموده مقام معظم رهبری در زمینه اقتصاد مقاومتی است.
به نظر نگارنده، اقتصاد مقاومتی عبارت از اقتصادی است که در پی آن «مقاوم‌سازی»، «آسیب‌زدایی» و «ترمیم» ساختارها و نهادهای فرسوده و ناکارآمد به وجود آید.
در واقع اقتصاد مقاومتی یک رویکرد کوتاه‌مدت سلبی و اقدامی صرفاً دفاعی نیست، بلکه این رویکرد چشم‌اندازی کلان به اقتصاد جمهوری اسلامی ایران دارد و یک اقدام بلندمدت را شامل می‌شود.
این تعریف هم که به نظر می‌رسد دور از دیدگاه‌های رهبر معظم انقلاب نیست، رویکردی ایجابی و دوراندیشانه دارد. در این رویکرد، ما در پی «اقتصاد ایده‌آلی» هستیم که هم اسلامی باشد و هم ما را به جایگاه اقتصاد اول منطقه برساند؛ اقتصادی که برای جهان اسلام الهام‌بخش و کارآمد بوده و زمینه‌ساز تشکیل «تمدن بزرگ اسلامی» باشد.
حال گریزی به زمان انقلاب مقدس جمهوری اسلامی ایران می‌زنیم و فرموده‌های امام راحل در این زمینه را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
از آنجایی که از سخنرانی‌های امام(ره) بر می‌آید، بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی ایران، حکومت‌های وابسته به شرق و غرب را از عوامل مهم بدبختی یاد کرده و به ملت‌های اسلامی توصیه می‌کنند که حاکمان ظالم را با تمام قدرت خود بر جای بنشانند و در برابر زورگوئی و افزون‌طلبی‌های قدرت‌های بزرگ با همه توان و قدرت بایستند.
ایشان بارها بر توجه به داخل در تمامی زمینه‌ها به ویژه خودکفائی اقتصادی تاکید داشته‌اند و معتقدند که غرب هیچ جایگاهی در کشورهای اسلامی ندارد، متاسفانه این نوع نگاه امروز در مسئولان اجرائی کشور وجود ندارد و همچنان به رشد اقتصادی و کنترل تورم با نگاه به خارج از کشور و برداشته شدن تحریم‌ها می‌اندیشند.
امام خمینی(ره) استقلال حقیقی را در شرایطی محقق و مسلم می‌دانستند که نفوذ همه‌جانبه غرب از کشور قطع شود، یعنی هیچ سیاست‌مدار داخلی چشم خود را به دستان استکبار ندوزد چرا که تنها راه دست‌یابی به اهداف نظام، توجه به داخل است، ایشان در سخنرانی خود در تاریخ نهم اسفندماه سال ۱۳۵۷، در این زمینه اظهار داشتند« ما اگر بخواهیم استقلال حقیقی به دست آوریم، باید سعی کنیم تمامی اشکال نفوذ غرب چه اقتصادی و چه نظامی، چه سیاسی و فرهنگی را از بین ببریم و من امیدوارم که به این مهم هرچه زودتر برسد».
اگر می‌بینیم امروز بارها مقام معظم رهبری بر این راهبرد کلیدی امام راحل تکیه می‌کنند و خط‌مشی ایشان را ادامه می‌دهند نشان از آن می‌دهد که نوع نگاه‌های این دو شخصیت برجسته کشور و انقلاب، که به عنوان امام و راهنما این ملت و مملکت هستند، هیچ اعتقادی به نگاه غرب و به ویژه آمریکا را ندارند و خواهان تحقق بحث اساسی اقتصاد مقاومتی هستند.
اگرچه در فرموده‌های امام راحل بحث اقتصاد مقاومتی بیان نشده است، اما اگر کمی متفاوت به سخنرانی‌های مختلف ایشان توجه شود می‌بینیم که فرموده‌های امام راحل در واقع چیزی جز توجه به داخل و دوری از غرب، همان نکات اساسی اقتصاد مقاومتی رهبری نیست و در واقع رهبری ادامه‌دهنده این مواضع هستند.
در همین راستا به سخنرانی‌های امام راحل در بی‌اثر بودن تحریم‌های اقتصادی توجه می‌کنیم، ایشان در سخنرانی باشکوه‌شان در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۲ فرمودند« اداره کنندگان کاخ سفید باید بدانند که دنیا عوض شده است، و قدرت‌های شیطانی از حربه‌های استعماری کهنه و نو خلع سلاح شده‌اند، کارگزاران تفکر آمریکا باید طرز تفکر و سیاست‌های خود را تغییر دهند و گمان نکنند اداره کل جهان، در دست آنهاست و همه کشورها چشم و گوش بسته در اختیار آنان هستند. باید توجه کنند که قطع رابطه و تحریم اقتصادی و لیست‌های دروغین( قرار دادن ایران در لیست کشورهای تروریستی!) آنها، دنیا را بر کشوری تنگ نخواهند کرد».
به هر حال به نظر می‌رسد در حالیکه نگاه غرب به ویژه آمریکا به انقلاب اسلامی ایران هرگز تغییر نکرده است و این ما هستیم که باید از نوع رفتار آنها درس‌های فراوانی بیاموزیم، همانطوریکه غرب با این نگاه بیش از ۳۰ سال را سپری کرده است ما نیز باید با حمایت و پشتیبانی از ولایت و تحقق منویات‌شان ادامه دهنده راه ترسیم شده امام راحل و بحث اساسی اقتصاد مقاومتی باشیم و مسئولان بالا رتبه کشوری نیز باید تمام تمرکز و انرژی خود را به این امر مهم اختصاص دهند و به فکر « تعامل »، «تفاهم»، «خندیدن»، «قدم زدن» و بی‌شناسنامه خواندن منتقدان نباشند.
