ادبیاتی که رئیس‌جمهور در جمع اصحاب رسانه به‌کار برد
بصیر، نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها اگر چه هر ساله یک گردهمایی بزرگ از اهالی رسانه از هر طیف و خط و خطوط سیاسی بوده است تا حلقه وصلی میان مخاطبان و فعالان عرصه خبر باشد اما امسال این نمایشگاه، شکلی اختصاصی به خود گرفته و میزبان طیف سیاسی خاصی شده است.
نمایشگاه امسال غایبانی دارد رسانه‌هایی که علت عمده عدم حضورشان «اعتراض به رفتارها و سیاستهای تبعیض آمیز وزارت ارشاد و برخوردهای یکطرفه با رسانه های منتقد دولت» است. موضوعی که دولتی‌ها تلاش می‌کنند تا جایی که می‌شود روی آن سرپوش بگذارند و یا آن را بی‌اهمیت جلوه دهند و یک موضوع صنفی را با واکنش‌های سیاسی به بی‌راهه ببرند.
خبرگزاری فارس، خبرگزاری تسنیم، خبرگزاری نسیم، روزنامه‌های کیهان، وطن امروز، رسالت و جوان، هفته‌نامه‌‌های پنجره و ۹ دی و سایت‌های خبری ۵۹۸، رجانیوز، جهان‌نیوز، جام‌نیوز، راه دانا، مشرق و … در این دوره از نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها حضور ندارند اما روزی نیست که بحثی درباره عدم حضور این رسانه‌ها در نمایشگاه مطبوعات مطرح نشود.
حضور رئیس جمهور در نمایشگاه مطبوعات که معاونت مطبوعاتی ارشاد را مکلف کرد تا مراسم افتتاحیه را با یک روز تأخیر پس از بازگشایی نمایشگاه برگزار کند و از سوی دیگر سخنان تند و تیز و پر از بار حقوقی آقای روحانی که هم تیزی‌اش جراحت‌هایی را بر پیکر رسانه‌ها وارد کرد و هم صدای رئیس قوه قضا را درآورد.
ادبیاتی که رئیس‌جمهور در جمع اصحاب رسانه به‌کار برد سرشار از اصطلاحاتی بود که طعم گلایه و بوی تهدید داشت، جملاتی که از فاصله بیان تا رسیدن به عمل در برابر رسانه‌ها هزاران چرخ می‌خورد، روحانی مدعی «پلیس مخفی» بودن بعضی رسانه‌ها شد که بار حقوقی‌اش را یک حقوقدان بهتر می‌داند. او توقیف را آخرین اقدام دولت در برابر رسانه‌ها خواند اما اشاره‌ای به این نشد که این حاشیه امن بخشی از رسانه‌هایی است که هم طیف معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد هستند، این دولت «توقیف» را اولین وسیله در برخورد با رسانه‌های منتقد می‌داند. حال و روز «روزنامه وطن امروز» و «هفته‌نامه ۹ دی» شاهد این ادعا است.
مگر نه اینکه نمایشگاه مطبوعات امسال خالی از رسانه‌های منتقد دولت و یک دور همی برای طیف خاص سیاسی شده است پس چرا محور اصلی اظهارات رئیس جمهور در مراسم افتتاحیه به جای تأکید بر همدلی بین رسانه‌ها، ایجاد رعب و وحشت از برخی رسانه‌ها و ایجاد شکاف بیشتر بین اهالی رسانه شده است؟ اگر حضور یا عدم حضور تعدادی رسانه در نمایشگاه مهم است پس باید پاسخ منطقی به دغدغه‌های آنها داده شود اگر مهم نیست، دیگر پاسخ‌های سیاسی به مشکلات صنفی آنها هم چاره کار نخواهد بود.
از طرف دیگر چند روز پیش علی جنتی، وزیر ارشاد هم با حضور در نمایشگاه مطبوعات درباره عدم حضور تعدادی از رسانه‌ها در این دوره از نمایشگاه می گوید: عدم حضور برخی از رسانه‌ها در نمایشگاه مطبوعات هیچ ثلمه‌ای را به اسلام وارد نمی‌کند!
پس از وزیر ارشاد نیز محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت نشست خبری‌اش را به نمایشگاه مطبوعات می‌کشاند و در برابر خبرنگار فارس که درباره وام خودرو از او می‌پرسد، جواب می‌دهد:«خوشحالم که فارس تحریمش را شکست و در کنار مطبوعات حضور پیدا کرد. اگر آن چند رسانه دیگر در کنار بقیه بودند، خوشحال تر بودیم.»
مرور این سخنرانی‌ها و اظهارات اگر چه به ظاهر حاکی از این است که بود و نبود رسانه‌های منتقد در این دوره از نمایشگاه مطبوعات برای دولتمردان مهم نیست اما در بطن ماجرا، مؤید نگرانی‌ها و دلواپسی‌ها از عدم حضور رسانه‌هایی است که برای نخستین بار در این سالها در نمایشگاه مطبوعات حضور نیافته‌اند. غیبتی که حکایت از تبعیض‌های مسئولان دولتی در برابر رسانه‌های منتقد در پس شعار زیبای آزادی بیان دارد.
اگر مسئولان دولتی معتقدند که نیامدن تعدادی رسانه به نمایشگاه مطبوعات خللی را در روند این فعالیت ایجاد نمی‌کند پس استدلالشان در برابر این همه دست و پا زدنها چیست و چرا دولت، خود را درگیر یک اعتراض صنفی کرده است؟ این رسانه‌ها اعتراضشان به عملکرد معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد است نه کل دولت، اما قابل تأمل است که تمام دولت پاسخ این اعتراض صنفی را می‌دهند و حتی حضور یک خبرنگار از خبرگزاری فارس در نمایشگاه مطبوعات امسال را شکستن تحریم یک خبرگزاری می‌خوانند! در حالی‌که بحثی از تحریم در میان نبوده و تنها یک اعتراض صنفی از سوی رسانه‌هایی است که سالها به عنوان غرفه‌های برتر نمایشگاه مطبوعات برگزیده شده‌اند و امسال غیبت کرده‌اند.
اما متأسفانه علت این غیبت در هیاهوهای سیاسی دولتمردان گم شده است و کسی سراغی از حل این دغدغه‌های صنفی نمی‌گیرد.
بلاغ
