یادداشت مهمان/

واقعیت های صید پرندگان در منطقه فریدونکنار/مسئولان صورت مسئله را پاک نکنند

بصیر ،با نگاهی به وضعیت اقتصادی شهرستان فریدونکنار می توان به این نکته اساسی پی برد که عدم وجود صنایع بزرگ و یا‌حداقل متوسط مانند عدم سرمایه گذاری صحیح در صنعت گردشگری شهرستان، استفاده ناقص از بندر در جهت توسعه صادرات و واردات و … سبب گردیده تا میزان بیکاری در سطح شهرستان در جایگاه بالایی قرار داشته باشد و این امر باعث گردیده تا مردم این شهرستان از راههای دیگری به فکر تامین معاش و برنامه ریزی شخصی برای خود گردند.
تاریخچه شهرستان فریدونکنار نشان می دهد که مردم این منطقه برای امرار معاش خود به شدت به طبیعت مادری خود وابسته هستند و طبیعت منطقه نقش بسیار مهمی در اقتصاد بومی و محلی این شهرستان بازی می کند.

وجود زمین های کشاورزی حاصلخیز که باعث تولید برنج بسیار مرغوبی گردیده در کنار صید ماهیان از دریای خزر که آن هم وابسته به طبیعت این شهرستان است از مهمترین منابع درآمدی مردم این شهرستان است.

در سالهای اخیر حضور گسترده پرندگان مهاجر از سوی سیبری به این منطقه باعث ایجاد حساسیت هایی از سوی طرفداران محیط زیست جهت حفظ این گونه از پرندگان شده است.

نکته ای که باید به این طرفداران و رسانه های حامی آنها یاد آور شد این است که این کوچ زمستانه چندین قرن است که در منطقه فریدونکنار سابقه داشته و مردمان بومی این منطقه از آنجایی که منبع اصلی درآمد و ارتزاق آنها طبیعت مادری و بومی منطقه بوده اقدام به شکار محدود این پرندگان توسط روشهای بسیار سنتی می نمایند که  این امر باعث ایجاد اشتغال در شش ماهه دوم سال و منبع درآمدی برای مردم منطقه می باشد.

نکته جالب توجه در این بین اشتغال کمتر از یک درصد از مردم شهرستان به این نوع صیدمی باشد  که متاسفانه حساسیت هایی را هم برانگیخته است و باعث تخریب وجه شهرستان فریدونکنار در سطح کشور شده است.
متاسفانه ایجاد بازار پرندگان شهرستان فریدونکنار فرصتی را برای سودجویان مهیا کرده تا  به مانند بازارهای برنج و ماهی  که مورد هجوم انواع و اقسام برنجها و ماهی هایی شده است که در غیر از این منطقه کشت و صید می شود از نام فریدونکنار به عنوان برندی برای اعتبار خود استفاده کرده و در حالی است که  اکثر این پرندگان از سوی شهرستانهای همجوار شکار می شوند و در این بازار به فروش  می رسند.
اما برای حل این مشکل چه باید کرد تا هم این وابستگی مردم به زادگاه و شغل آبا و اجدادی آنها حفظ گردد و هم بتوان از این گونه پرندگان محافظت نموده و جلوی سوء استفاده کنندگان از این رویه را گرفت؟

برای حل این مشکل می توان از دو روش کوتاه مدت و بلند مدت استفاده نمود ؛در کوتاه مدت به نظر می رسد از روشهای صیدی که بسیار وسیع بوده و حجم عظیمی از این پرندگان را شامل می شود را جلوگیری نمود،مثل روشهای صید کرس و دوما که از پرندگانی محلی که شبیه به این پرندگان هوایی می باشد و این پرندگان هوایی را فریب داده و انها را به دامهایی به نام کرس می کشانند که در اصطلاح به این پرندگان ،پرندگان خائن هم لقب می دهند و همچنین باید روشهای سنتی همچون دامهای هوایی که باعث صید کمتراین پرندگان گردیده حمایت کرد تا در کوتاه مدت نسل این پرندگان احیا گردد.

در طرحای بلند مدت همچنین دولت می تواند برای حفظ این پرندگان طرحهایی به مانند طرح احیای دریاچه ارومیه اجرا نماید؛ مثلا برای عدم صید مبالغی به این کشاورزان داده شود تا از صید این پرندگان منصرف گردند و در آمدی از این راه کسب کرده تا بتوانند امورات روزانه خود را که به صید این پرندگان مربوط می شده بگذرانند.

همچنین می توان از طرحهایی برای تکثیر و گسترش زاد و ولد در بین این پرندگان استفاده نمود،اتفاقی که برای ماهیان خاویاری در دریای مازندران که در حال انقراض بوده رخ داده است که خوشبختانه توانسته است نتایجی خوبی برای احیا این گونه از ماهیان نادر به وجود آورد.
نکته پایانی در این نوشتار توصیه ای به مسئولین محترم سازمان محیط زیست کشور است که برای اجرای هر طرحی باید مردم شریف این منطقه از آن آگاه گردیده و از آنها نظر خواهی صورت گیرد تا به نتیجه مشخص برسد؛ امری که در حال حاضر انجام نمی گیرد و فقط روشهای قهری و تهدید آمیز برای برخورد با این صیدها از سوی مسئولین به گوش می رسد که مطمئنا پاسخگو نخواهد بود.

رضا سیفایی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا